Ανταίος: Μια ξεχωριστή ομάδα! (pics)

Κάτι παραπάνω από μια ομάδα είναι ο Ανταίος. Ο σύλλογος δημιουργήθηκε το 1998 από τον Γιάννη Θωμόπουλο για να βοηθήσει στη δημιουργική και κοινωνική απασχόληση των παιδιών στην ευρύτερη περιοχή της Κυψέλης. Δεν υπήρχε όμως η ανάλογη υποστήριξη και το όραμα αυτό μπόρεσε τελικά να πραγματοποιηθεί μερικά χρόνια αργότερα, με τη βοήθεια του Σπύρου Βελλινιάτη, του ανθρώπου που ανακάλυψε τους Αντετοκούνμπο.

Το θέμα δημοσιεύτηκε στο ΦΩΣ στις 31 Δεκεμβρίου

Με παιδιά κυρίως μεταναστών από την Αφρική, συστάθηκαν αγωνιστικά τμήματα αγοριών και κοριτσιών. Τα τελευταία χρόνια αδρανοποιήθηκε το ανδρικό τμήμα αλλά παραμένει το γυναικείο με ομάδες σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Με παρουσία στην Α’ ΕΣΚΑ τόσο οι γυναίκες, όσο και οι κορασίδες, νεάνιδες, και μάλιστα με πρωταγωνιστική πορεία και οι τρεις! Από φέτος εξάλλου υπήρξε σύμπραξη με τον Αθηναϊκό, ώστε οι νεαρότερες αθλήτριες της ομάδας του Βύρωνα να μπορούν να παίζουν στον Ανταίο που θα λειτουργεί ως φυτώριο.

Για τη δουλειά που γίνεται στον Ανταίο, μίλησαν από κοινού στο «ΦΩΣ» οι προπονητές γυναικείου, νεανίδων, κορασίδων, Βασίλης Ξενάριος και Μιχάλης Διαμαντής και ο γενικός αρχηγός Κοσμάς Σταύρου.

«Η προσπάθεια ουσιαστικά ξεκίνησε πριν από εννιά περίπου χρόνια, με τον Σπύρο Βελλινιάτη και κάποιους άλλους. Προϋπήρχε ο Ανταίος αλλά τότε ενεργοποιήθηκε. Θέλαμε να βοηθήσουμε την Κυψέλη γιατί εκεί η κατάσταση ήταν χαοτική. Δεν υπήρχαν πολλές ομάδες και τα μεταναστόπουλα τότε δεν τα έπαιρναν εύκολα. Σκεφτήκαμε να τους δώσουμε μια διέξοδο, να τα βοηθήσουμε. Να τα φέρουμε στον αθλητισμό με σκοπό κυρίως να κοινωνικοποιηθούν. Τον πρώτο χρόνο είχαμε 10 αγόρια και 10 κορίτσια, και χρόνο με τον χρόνο αυξάνονταν. Μπήκαμε έτσι σ’ έναν δρόμο και δημιουργήσαμε ομάδες σε όλες τις ηλικίες. Το ανδρικό τμήμα σταμάτησε πρόπερσι γιατί τα περισσότερα παιδιά που είχαμε μεγάλωσαν και ήθελαν να παίξουν κάπου παραπάνω. Έφυγε κι ο Βελλινιάτης που είναι πλέον στην Κάρυστο αλλά παραμένει φίλος του συλλόγου».

Για το στάτους των παιδιών, διευκρίνισαν: «Αν βγάλεις δελτίο πριν από τα 16, παίζεις σαν Έλληνας. Θεωρείσαι παιδί της ΕΟΚ. Από τα 16 και μετά, δεν μπορείς. Θεωρείσαι ξένος».

Για την επιτυχημένη πορεία των ομάδων του Ανταίου, σχολίασαν: «Εμείς κάναμε ένα πικ. Ανέβηκαν όλα τα τμήματα στην Α’ κατηγορία της ΕΣΚΑ. Επειδή όμως οι δυνατότητές μας είναι περιορισμένες, πιστεύω ότι μέχρι εδώ είναι καλά. Δεν τρελαινόμαστε για την άνοδο στην Α2 γυναικών. Μας ενδιαφέρει περισσότερο η πρόοδος των κοριτσιών και να μπορούν να παίξουν κάπου μπάσκετ. Σίγουρα δεν θα κάνουμε πίσω αν πλησιάσουμε την άνοδο, αλλά από κει και πέρα είναι θέμα και της διοίκησης το τι θα κάνει. Τα μεγέθη αλλάζουν μετά. Εμείς θέλουμε να παίζουμε με μικρά κορίτσια. Στην Α2 δεν θα το μπορούμε αυτό. Χρειάζεσαι πιο έτοιμες αθλήτριες εκεί. Εμείς ανεβήκαμε από τη Γ’ ΕΣΚΑ στη Β’ και από τη Β’ στην Α’ με τη μεγαλύτερή μας να είναι 21. Και φέτος είμαστε η ομάδα με τον χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας».

Ο Ανταίος ξεχωρίζει και για το ιδιαίτερο μπάσκετ που παίζει. «Η ομάδα παίζει ελεύθερο μπάσκετ. Υπάρχουν αρχές, απλά θα λέγαμε ότι η ομάδα παίζει ένα αντισυστημικό μπάσκετ, που αρέσει σε όποιον το βλέπει. Δεν έχουμε ρόλους. Η κάθε αθλήτρια μπορεί να πάρει την μπάλα, να ντριμπλάρει, να σουτάρει».

Για τη σύμπραξη με τον Αθηναϊκό: «Ο Ανταίος αποτελεί μια γέφυρα, ώστε να μπορούν τα κορίτσια να περπατήσουν από τη μια όχθη του ερασιτεχνικού μπάσκετ στην άλλη όχθη του επαγγελματικού. Θα θέλαμε όταν τα κορίτσια μας μεγαλώνουν να παίζουν στον Αθηναϊκό. Και να παίζουν ενεργά, όχι να είναι στον πάγκο. Παράλληλα είναι και το άλλο. Η προκήρυξη της ΕΟΚ για του χρόνου αναφέρει ότι οι ομάδες της Α1 θα πρέπει να έχουν και ομάδες U23. Είτε με τη δημιουργία τέτοιας ομάδας είτε μέσω σύμπραξης όπως κάναμε εμείς. Αρκεί η άλλη ομάδα να έχει αθλήτριες μόνο κάτω των 23 ετών. Ουσιαστικά έτσι ο Ανταίος θα είναι η ομάδα U23 του Αθηναϊκού».

Κλείνοντας, σημειώνουν: «Είμαστε η μόνη ομάδα που δεν κάνουμε μεταγραφές. Τις παίκτριες τις βρίσκουμε, περπατώντας καθημερινά και έχοντας τα μάτια μας ανοιχτά παντού. Τα κορίτσια προέρχονται από δύσκολες οικογένειες, φτωχές, μονογονεϊκές. Νιώθουμε ότι επιτελούμε έργο».

Τα αστεράκια του Ανταίου

Το «ΦΩΣ» μίλησε με έξι κορίτσια της ομάδας, όλα με χαμόγελο και όνειρα για το μέλλον τους. Ας τις γνωρίσουμε!

Μύριαμ Ερχαρούι: «Είμαι 18 ετών, κατάγομαι από τη Νιγηρία και φέτος κλείνω 9 χρόνια στην ομάδα. Στον Ανταίο με έφερε η μαμά μου, από μία φίλη της, η κόρη της οποίας έπαιζε μπάσκετ. Αρχικά δεν μου άρεσε το μπάσκετ, δεν ήθελα να ασχοληθώ, αλλά με τον καιρό, με τις προπονήσεις και βλέποντας και τα άλλα παιδιά, είχε ενδιαφέρον, και μαθαίνοντας σιγά-σιγά το άθλημα, άρχισε να μου αρέσει. Θέλω πλέον να γίνω επαγγελματίας, να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται! Παράλληλα με το μπάσκετ, αυτήν τη στιγμή σπουδάζω νοσηλευτική στο ΣΒΙΕ, ενώ ασχολούμαι και με διακόσμηση εσωτερικού χώρου».

Γκλόρια Κουβόρντε: «Είμαι 18, γεννήθηκα στην Ελλάδα, οι γονείς μου είναι από την Γκάνα. Πηγαίνω Γ’ Λυκείου, στην ομάδα είμαι κοντά 8-9 χρόνια. Μια θεία μου με έφερε εδώ, μου το σύστησε. Ήμουν αθλήτρια από μικρή, έπαιζα ποδόσφαιρο στην αρχή. Μου άρεσε μετά περισσότερο το μπάσκετ. Στόχος μου είναι να γίνω επαγγελματίας, να παίξω σε διάφορες χώρες. Αγαπημένη μου παίκτρια η Γαλλίδα Μαρίν Γιοχάνες. Δεν ξέρω αν θα σπουδάσω κάτι, δεν το έχω σκεφτεί. Παλιά ήθελα νομική, τώρα κλίνω προς τη ψυχολογία. Την αθλητική ψυχολογία».

Βαλεντίνα Τόσκα: «Κατάγομαι από την Αλβανία και είμαι 17. Στην ομάδα είμαι 9 χρόνια. Ο κόουτς Μιχάλης με έφερε εδώ. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα σκεφτεί ποτέ να ασχοληθώ με το μπάσκετ, μου άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο επειδή έβλεπα τον αδελφό μου, αλλά είχα πάει με τη μαμά μου σε κάποιες μπασκέτες και με είδε εκεί ο κόουτς. Σκέφτομαι να σπουδάσω διοίκηση επιχειρήσεων. Θέλω να προχωρήσω και στο μπάσκετ. Στον Ανταίο είμαστε σαν οικογένεια. Αγαπημένη μου παίκτρια η Σαμπρίνα Ιονέσκου, έχω πάρει και τα παπούτσια της!».

Αριστέα Παρασκευοπούλου: «Είμαι 17 χρονών, παίζω 5 χρόνια μπάσκετ. Είμαι και στον Αθηναϊκό απ’ όπου ξεκίνησα, παίζω με διπλό δελτίο στον Ανταίο. Εδώ είναι πάρα πολύ ωραία, γιατί με τα κορίτσια είμαστε όλες φίλες. Μου αρέσει γιατί παίζουμε ελεύθερο μπάσκετ και έτσι δίνεται η δυνατότητα στην καθεμία να βγάζει το ταλέντο της. Είναι διασκεδαστικό και τα πάμε και καλά στο πρωτάθλημα. Αποδεικνύουμε έτσι και στις άλλες ομάδες ότι δεν χρειάζεται μόνο το συστημικό μπάσκετ, αλλά λειτουργεί εξίσου καλά και το ελεύθερο μπάσκετ. Για το μέλλον μου, θέλω να πάρω μια υποτροφία από την Αμερική για του χρόνου και να συνδυάσω εκεί μπάσκετ και σπουδές. Ελπίζω να γίνει. Αγαπημένη μου παίκτρια από τις ξένες η Γιοχάνες και από τις Ελληνίδες η Σπανού. Ονειρεύομαι μια καριέρα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη!».

Δανάη Γοργογιάννη: «Είμαι 20, σπουδάζω στο Πολυτεχνείο, μηχανολόγος μηχανικός. Στον Ανταίο είμαι φέτος, στον Αθηναϊκό είμαι από 6^η Δημοτικού. Μου αρέσει το μπάσκετ, προσπαθώ κάθε φορά να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό. Δεν με νοιάζει η κατηγορία, εκείνο που μ’ ενδιαφέρει είναι να διασκεδάζω και να παίζω ωραίο μπάσκετ. Αγαπημένη μου παίκτρια και μένα είναι η Σαμπρίνα. Εγώ θέλω να αφοσιωθώ περισσότερο στις σπουδές μου. Ξέρω ότι στην Ελλάδα δεν μπορείς να ζήσεις από το μπάσκετ. Γνωρίζω και τις δυνατότητές μου, επομένως δίνω βάση στη σχολή μου. Θέλω να ασχοληθώ με τη ρομποτική».

Ιφουνάνια Γκρέιτ Νάντι: «Είμαι από τη Νιγηρία, 15 χρονών. Πάω πρώτη Λυκείου. Είμαι 1.82, δεν ξέρω πόσο θα φτάσω. Με το μπάσκετ ασχολούμαι από μικρή, εδώ είμαι 3 με 4 χρόνια. Μια φίλη μου, η Βίκτορι, με έφερε στον Ανταίο. Πριν, έκανα και στίβο. Ήμουν καλή, αλλά με τράβηξε περισσότερο το μπάσκετ. Θέλω να φτάσω ψηλά, να πάω εξωτερικό. Για σπουδές δεν ξέρω ακόμη, σκέφτομαι. Κυρίως θέλω να ασχοληθώ με το μπάσκετ. Αγαπημένη μου παίκτρια η συμπαίκτρια μου, Γκλόρια!».

Μοσχόπουλος: Οι αθλήτριές μας έχουν πολλά περισσότερα εμπόδια να υπερνικήσουν

Στο «ΦΩΣ» μίλησε και ο νυν πρόεδρος του Ανταίου, Κοσμάς Μοσχόπουλος.

«Φέτος, συνεργαστήκαμε με τον Αθηναϊκό, ένα σπουδαίο σωματείο με σπουδαία ιστορία στο γυναικείο μπάσκετ, και προσωπικά με τον πρόεδρό του, Γιώργο Φλαμπούρη και τον γενικό αρχηγό του, Νίκο Ραμαντάνη, έτσι ώστε η νεανική μας ομάδα του γυναικείου να λειτουργήσει και ως η under23 ομάδα του Αθηναϊκού. Εδώ αντικατοπτρίζεται και ο στόχος μας, ο οποίος δεν είναι μόνο οι νίκες και οι κατηγορίες, αλλά και η καλλιέργεια ταλέντων και παικτριών. Οι άνθρωποι που στηρίζουμε τον Ανταίο σήμερα αυτό που θέλουμε σαν ανταμοιβή είναι το καλό μπάσκετ. Με τη συνέργεια αυτή που μας έδωσε η ΕΟΚ τη δυνατότητα να κάνουμε, μπορούν οι παίκτριες μας να πάρουν εμπειρίες από την Α1 γυναικών με τον Αθηναϊκό που θα ήταν πολύ δύσκολο να την αποκτήσουν αλλιώς».

Ο Μοσχόπουλος εξέφρασε και ένα παράπονο. «Φυσικά, ο αγώνας δεν δίνεται μόνο εντός του παρκέ, αλλά πολλές φορές δίνεται και εκτός αυτού. Δυστυχώς είναι πολλές οι φορές που ο Ανταίος ίσως δεν είχε ίση αντιμετώπιση με τα υπόλοιπα σωματεία της γειτονιάς μας. Και είναι αποκαρδιωτικό το γεγονός οι αθλήτριές μας να έχουν πολλά περισσότερα εμπόδια να υπερνικήσουν από τα κορίτσια των υπολοίπων ομάδων. Η έδρα μας στην Γκράβα είναι ένα αρκετά ανταγωνιστικό αθλητικό κέντρο. Και η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα είχαμε πολλές αντιξοότητες για να στηρίξουμε την ομάδα και τη δουλειά που κάνουμε. Θέλω να πιστεύω όμως ότι με τη νέα δημοτική αρχή θα στηριχθεί περισσότερο ο αθλητισμός στον δήμο μας. Σήμερα ο Ανταίος, στον δήμο της Αθήνας, είναι η κορυφαία ομάδα γυναικείου μπάσκετ μετά τον Παναθηναϊκό και τον Σπόρτιγκ».

Για την επόμενη μέρα του Ανταίου, σημείωσε: «Η αλήθεια είναι ότι το τέλος σχεδόν του 1ου γύρου μάς βρίσκει στη 2η θέση του πρωταθλήματος της Α’ ΕΣΚΑ και τα play-off για την άνοδο στην Α2 γυναικών φαντάζουν πιο κοντά απ’ ό,τι όταν ξεκινήσαμε τη σεζόν. Το να θέσουμε έναν στόχο όπως η άνοδος στην Α2 θα σήμαινε και μια ισχυρή στήριξη ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Το πρωτάθλημα της Α2 είναι άκρως απαιτητικό από οικονομικής πλευράς για τις ομάδες. Θέλω να πιστεύω ότι θα βρούμε συνεργάτες που θα στηρίξουν το εγχείρημα και θα σταθούν στο πλάι μας».

Το δυναμικό του Ανταίου

Ονοματεπώνυμο Έτος γέννησης

Κατερίνα Οφούρου 2003

Δανάη Τραυλού 2003

Δανάη Γοργογιάννη 2003

Μύριαμ Ερχαρούι 2005

Γκλόρια Κουβόρντε 2005

Βασιλική Ραμαντάνη 2005

Ιωάννα Ρούκι 2005

Αλεξάνδρα Τέγα 2005

Αριστέα Παρασκευοπούλου 2006

Κρίσταμπελ Εζεοντίκε 2006

Βαλεντίνα Τόσκα 2006

Μάγκνταλιν Ερχαρούι 2007

Ιφουνάνια Νάντι 2008

Ογκελτσούχου-Μέρσι Ούγκου 2008

Ντιλάιτ Ανύιγκμπο 2008

Πρέσιους Ομπιέφουλε 2008

Νικόλ Ιγκάρο 2008

Βίκτορι Ερχαρούι 2008

Αισάτου-Αιμιλία Μπα 2009

Άννα-Ιτζέτζιε Μελαδίνη 2010

Γεωργία Φάνη 2010

Βικτώρια Έντεχ 2011

Γκλόρια Εμέζιε 2011

Αιρίν-Οφούρ Ισίμπορ 2011

Γκαμπριέλα Οσάγκιε 2012

Μισέλ Τσιαμάκα 2013