Μαρία Μπελιμπασάκη: «Αν βοηθήσει η πολιτεία, θα δείτε περισσότερα μετάλλια»!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Δεν θέλουμε να γράψουμε μεγάλο πρόλογο μην αδικήσουμε το κείμενο της συνέντευξης. Είναι μια «τρελή» Κρητικιά με ψυχάρα που άργησε να ανακαλύψει ότι είναι σούπερ 400άρα! Όχι μόνο η κούρσα της που για κλάσματα έχασε το χρυσό και πήρε το ασημένιο, αλλά και οι δηλώσεις της λαχανιασμένη για την Ελλάδα ήταν καταπληκτικές. Μαρία Μπελιμπασάκη.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 15/8/2018

Μου αρέσει η Κρητική προφορά σου.

(γελάει). Μόνο που είμαι Κρητικιά και πήρα και αυτό το μετάλλιο φτάνει να με κάνει υπερήφανη!

Από ποιο μέρος της Κρήτης είσαι;

Από τη Σητεία.

Πες στον κόσμο που θα πάει εκεί κοντά, ποια είναι η καλύτερη παραλία.

Έχω πολλές αγαπημένες! Αλλά η καλύτερη για εμένα είναι ο Ξερόκαμπος Δήρου. Είναι σαν να είσαι στον παράδεισο! 40 λεπτά από τη Σητεία.

Με άγγιξε η δήλωσή σου λαχανιασμένη μόλις έτρεξες: «Λυπάμαι πραγματικά για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, είναι απογητευτική, πλημμυρίζουμε, καιγόμαστε, υπάρχει ανεργία, υπάρχει πείνα, λυπάμαι πολύ. Μην τα παρατάτε, μην το αφήνετε, εμείς οι Έλληνες έχουμε ψυχή, είμαστε δυνατοί, τα φιλιά μου στην Ελλάδα, τα φιλιά μου».

Ίσως το παράκανα λίγο, ήταν βαρβάτα αυτά τα λόγια...

Συγκλονιστική ήσουν.

Βγήκαν αυθόρμητα από μέσα μου, λόγω της έντασης του αγώνα, ήμουν συγκινημένη, συγχυσμένη, ήταν το πρώτο μου σημαντικό μετάλλιο, ήταν και ιερός ο σκοπός για τον οποίο έτρεχα. Ήθελα να δώσω λίγη ψυχική ανάταση στον κόσμο.

Βρε καλά έκανες!

Ούτε καταλάβαινα από τη σύγχυση τι έλεγα... (γελάει).

Δεν είχες πολιτική σκοπιμότητα.

Προς Θεού, καμία σχέση με πολιτική. Δεν θέλω να έχω καμία σχέση με αυτο το κομμάτι. Ήμουν αλαφιασμένη, φορτισμένη, μου βγήκαν αυθόρμητα.

Ροδάνι πήγαινε η γλώσσα σου, αν και δεν μπορούσες εύκολα να πάρεις ανάσα.

Έχω πάρει εκατοντάδες μηνύματα για αυτό το θέμα, μου λένε ότι κλάψανε πολλοί έτσι όπως μίλησα.

Η μαμά σου τι σου είπε;

Η μαμά μου έτσι κι αλλιώς κλαίει όταν τρέχω, μουρλαίνεται! Η μαμά μου είναι πολύ περήφανη για εμένα. Και ξέρει πόσο πολύ έχω προσπαθήσει. Δεν με βλέπει συχνά η οικογένειά μου διότι μένουν όλοι στην Κρήτη, ενώ εγώ στην Αθήνα για να προετοιμάζομαι καλύτερα.

Πόσα αδέρφια έχεις;

Τρία αγόρια! Μεγαλώνοντας σε ένα σπίτι με 4 Κρητικούς αρσενικούς, τον πατέρα και τους τρεις αδελφούς, τι περιμένανε από εμένα, να είμαι κότα; Όχι!

Α, είσαι περίπτωση εσύ. Στο τέλος πώς έχασες στο τσακ το χρυσό; Έκανες κάποιο λάθος;

Στα τελευταία 40 μέτρα ότι και να κάνεις, έχεις κουραστεί. Δεν ήταν λάθος που έκανα νωρίς την αλλαγή, που επιτάχυνα δηλαδή στα τελευταία 120 μέτρα. Στο τέλος πάλι κουρασμένη θα ήμουν. Προσπαθείς να κρατηθείς στο τέλος με νύχια και με δόντια. Στη θολούρα της κούρασης δεν είδα τη γραμμή και έγειρα το σώμα μου να πέσω στον τερματισμό νωρίτερα απ' ότι έπρεπε. Έχασα το χρυσό για ένα κλείσιμο του ματιού! Εγώ έκανα 50.45 και η αντίπαλος έκανε 50.41. Τέσσερα κλάσματα του δευτερολέπτου! Τα έδωσα όλα. Ο προπονητής μου λέει ότι καλώς έκανα την αλλαγή νωρίς, αλλιώς δεν θα έβγαινε το πανελλήνιο ρεκόρ που πέρασα τη Φανή Χαλκιά. Ο προπονητής μου θεωρεί ότι έτρεξα καταπληκτικά.

Τελικά σε ποιο αγώνισμα είσαι καλύτερη;

Μάλλον στα 400 μέτρα.

Θα το αφήσεις το 200άρι;

Όχι, θα κάνω και 400 και 200. Και 100 μπορεί να κάνω!

Καλά εσύ θα μας τρελάνεις, είδα ότι πριν 2 χρόνια έτρεξες και 60!

Ναι, στο πανελλήνιο πρωτάθλημα έτρεξα 60άρι.

Στο Τόκιο πού θα σε δούμε;

Στα 400. Ξέρεις, αυτή η επίδοση που έκανα τώρα είναι η 12η στον πλανήτη!

Ποιος είναι ο στόχος σου;

Μπορώ να τρέξω κάτω από 50 δευτερόλεπτα τα 400 μέτρα!

Πόσο δύσκολο είναι αυτό; Μόνο 5 κοπέλες σε όλο τον πλανήτη έχουν κάνει φέτος τέτοια επίδοση!

Μπορώ να το κάνω, το πιστεύω. Όσο περνάει ο καιρός και προπονούμαι περισσότερο σε αυτό, θα γίνομαι καλύτερη.

Έχω μία απορία. Γιατί τόσα χρόνια δεν ασχολιόσουν με τα 400 μέτρα; Είναι δικό σου λάθος;

Το μόνο που θα πω είναι ότι άλλαξα προπονητή πριν 2,5 χρόνια και ενώ με γνώριζε σαν 200άρα, μετά από 1,5 χρόνο μου είπε «πιστεύω ότι πρέπει να δουλέψουμε τα 400 μέτρα». Και δικαιώθηκε. Θέλω όμως να σου πω κάτι τεχνικό.

Πες ό,τι θες.

Με βοηθάει στα 400 μέτρα το ότι είμαι 200άρα. Περνάω τα πρώτα 200 μέτρα «βόλτα»! Ενώ άλλες ζορίζονται. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Επειδή είμαι γρήγορη 200άρα με βοηθάει στα 400. Θέλω δουλειά όμως και εξειδίκευση γιατί τα 400 μέτρα είναι αγώνισμα καθαρά ρυθμικό. Είναι παρατεταμένη ταχύτητα και πρέπει να διατηρήσεις αυτήν την ταχύτητα πολύ περισσότερο χρόνο από τα 200 μέτρα. Στο 200άρι ξεκινάς φουλ. Στο 400άρι δεν ξεκινάς φουλ γιατί αν κάνεις αυτό το λάθος -που το έχουν κάνει και μεγάλοι αθλητές- δεν θα είσαι γρήγορη στο τέλος. Ευτυχώς έχω καλή αίσθηση του ρυθμού.

Ο Πομάσκι που προπονεί δύο αθλητές μας που πήρανε χρυσό μετάλλιο, μου είπε ότι το ταρτάν στο ανοικτό του ΟΑΚΑ είναι άθλιο και κάνουν προπόνηση μόνο στο κλειστό.

Η αλήθεια είναι ότι εγκαταστάσεις δεν έχουμε! Αν βοηθήσει λίγο η Πολιτεία, θα δείτε περισσότερα μετάλλια! Αξίζει τον κόπο, δεν είναι πολλά λεφτά. Ας μας βοηθήσουν λίγο με τις εγκαταστάσεις. Τα τελευταία χρόνια έχουν κόψει πολλά από τον αθλητισμό, κόψανε και το προνόμιο για τα νέα παιδιά που κάνουν πρωταθλητισμό να μπαίνουν στα Πανεπιστήμια. Πώς θα δοθεί κίνητρο στα παιδιά έτσι; Θέλει πολλές ώρες προπόνηση, πώς θα μπορέσει ένα παιδί που περνάει όλη τη μέρα του στις προπονήσεις, να ανταγωνιστεί άλλα παιδιά που διαβάζουν όλη μέρα; Ένας Άγιος Κοσμάς μας έχει μείνει και αυτός κρατιέται με νύχια και με δόντια. Το ΟΑΚΑ είναι... τσιμέντο, μπορείς να πάθεις τραυματισμό εκεί. Έρχεται Ολυμπιακή χρονιά, ας μας βοηθήσει λίγο η πολιτεία με τις εγκαταστάσεις. Είμαστε Έλληνες και έχουμε φιλότιμο, αλλά θέλουμε και λίγη βοήθεια.

Μαρία, μου αρέσει η τρέλα που κουβαλάς.

Τρέλα ε; Έτσι λένε οι δικοί μου και οι φίλοι μου, ότι είμαι λίγο τρελή. Όμως δεν είναι αλήθεια αυτά που λέω; Πρέπει η Πολιτεία να στηρίξει τους αθλητές και όχι «τράβα κόψε το λαιμό σου» και μόνο άμα πάρεις μετάλλιο να έρχονται κοντά μας...

Πες μου κάτι άλλο τώρα. Πόσες ώρες πριν τον αγώνα τρως, και τι τρως;

Έτρεχα στις 8.00 το βράδυ για το μετάλλιο και το τελευταίο γεύμα ήταν στις 1.30 το μεσημέρι.

Ενδιάμεσα;

Μία μπάρα δημητριακών, μία μπανάνα.

Πόσες ώρες πριν τον αγώνα;

2-3 ώρες πριν.

Και το μεσημέρι στις 1.30 τι γεύμα είχες;

Κρέας με μακαρόνια, δηλαδή πρωτεϊνη με υδατάνθρακες. Έχω την κ. Μπαρμπαρούτση, τη διατροφολόγο που με βοηθάει.

Ποιος την πληρώνει; Εσύ;

Η ομοσπονδία.

Γούρι έχεις όταν τρέχεις;

Έχω πάντα μαζί μου μία εικονίτσα του Ταξιάρχη.

Τι εννοείς «έχω πάντα μαζί μου»; Και όταν τρέχεις;

Ναι! Έχουμε πλαστικοποιήσει με τη μαμά μου μία εικονίτσα και την έχω μέσα από τη στολή μου όταν τρέχω!

Εσύ είσαι Κρητικιά, τι σχέση έχεις με τον Ταξιάρχη που είναι από τη Λέσβο;

Είναι ο προστάτης μου, εκεί με είχε τάξει η μαμά μου!

Ποιο θεωρείς ότι ειναι το μεγαλύτερο ατού σου ως αθλήτρια;

Ότι δεν είμαι κότα! Μπαίνω με την ψυχολογία ότι καμία δεν είναι καλύτερη από εμένα, θα μπω και θα τις νικήσω όλες.

Εκτός από 60 μέτρα, 100 μέτρα, 200 μέτρα, 400 μέτρα, έχεις τρέξεις και μεγάλες αποστάσεις ανώμαλο δρόμο;

Ωωωωωω! (γελάει). Πριν λίγα χρόνια πήρα χάλκινο μετάλλιο στα 3 χιλιόμετρα ανώμαλο και την ίδια εποχή πήρα πανελλήνιο πρωτάθλημα στα 100 μέτρα! Με έλεγαν τρελή!

Άκουσε την πρόβλεψή μου τώρα επειδή έχω μιλήσει με πάρα πολλούς αθλητές και αθλήτριες από όλα τα σπορ. Αν εξειδικευτείς στα 400, θα φέρεις μεγάλες επιτυχίες, διότι πέρα από... άλογο καθαρόαιμο, έχεις και την τρέλα του πρωταθλητή που γυαλίζει το μάτι, έχεις και τη δίψα, αλλά και την πείρα πια, έχει έρθει η ώρα σου. Υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να μου πεις;

Δύο πράγματα. Το ένα είναι να ευχαριστήσω το σύλλογό μου, ανήκω στην οικογένεια του Παναξιακού εδώ και δύο χρόνια και με έχει στηρίξει. Το άλλο είναι ότι από μικρή πάλεψα μόνη μου, ό,τι έκανα το έκανα μόνη μου, δεν είχα βοήθεια από κανένα χορηγό, από κανένα παράγοντα, ούτε τώρα έχω χορηγό, δεν είχα καν αθλητικές εγκαταστάσεις στη Σητεία. Με δυσκόλεψε πάρα πολύ αυτό το πράγμα.