Νικόλ Κυριακοπούλου: «Ανήκουμε στη σημαία, δεν μας ανήκει»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Η χώρα έχει υποστεί τρομακτικά πλήγματα τα τελευταία χρόνια στην αξιοπιστία της και την εικόνα της προς τα έξω. Ακόμα και τώρα με 100 νεκρούς απ' τις φωτιές, πολλοί ξένοι σκέφτονται «τι άχρηστη χώρα είναι αυτή που δεν μπορεί να προστατέψει τους πολίτες της».

Η Ελλάδα έχει ανάγκη από διαφήμιση και από πρωτιές. Ο αθλητισμός έχει τεράστια απήχηση κάτι που το απέδειξε τρανά η Νικόλ Κυριακοπούλου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 13/8/2018

Πώς γίνεται να έχεις τέτοιο σώμα και τέτοιους κοιλιακούς ένα χρόνο μόλις τη γέννα; Πόσους κοιλιακούς έχεις κάνει ως ρεκόρ, πόσες ώρες γυμνάζεσαι την ημέρα;

Οι κοιλιακοί και γενικά ένα γραμμωμένο σώμα δεν είναι μόνο αποτέλεσμα προπόνησης, αλλά κυρίως διατροφής. Για να φαίνονται οι κοιλιακοί πρέπει να έχεις μικρό ποσοστό λίπους. Γυμνάζω τους κοιλιακούς μου τρεις φορές τη βδομάδα με αρκετές διαφορετικές ασκήσεις. Η προπόνηση διαρκεί λιγότερο από παλιά, είναι πιο ποιοτική τώρα. Είναι τρίωρη προπόνηση. Πρόσεχα τη διατροφή μου και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης διότι ήθελα να επιστρέψω στο αγώνισμα μου.

Τι διατροφή κάνεις; Τι τρως μέσα σε μια μέρα; Γλυκά απαγορεύονται; Είσαι με τη ζυγαριά συνέχεια; Και επίσης, τι φαγητό τρως πριν τον αγώνα;

Η διατροφή μου περιλαμβάνει πολλές σαλάτες, κοτόπουλο και κρέας. Αναψυκτικά δεν πίνω, και αποφεύγω εντελώς τη ζάχαρη. Η προπόνησή μου είναι πολύ απαιτητική και συμπληρώνω τη διατροφή μου με ορισμένα συμπληρώματα που είναι απαραίτητα.

Υπάρχει ζήλεια ή ανταγωνισμός με την καλή έννοια μεταξύ εσένα και της Κατερίνας Στεφανίδη; Βοηθάει ο ανταγωνισμός; Αυτά που έχουν γραφτεί κατά καιρούς είναι ψευδή περί μη καλών σχέσεων;

Έχουμε άψογη σχέση και αν έχει γραφτεί κάπου το αντίθετο, δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Ο ανταγωνισμός πάντα βοηθάει, αλλά το δικό μου κίνητρο είναι να κερδίζω κάθε φορά εμένα! Κυνηγάω να σπάω τα δικά μου ρεκόρ.

Αληθεύει ότι ως παιδάκι ήσουν πολύ ζωηρή και υπερκινητική και οι γονείς σου σε έβαλαν στον αθλητισμό για να εκτονώσουν αυτή την ενέργεια; Τι μήνυμα δίνεις σε γονείς που έχουν ζωηρά παιδιά;

Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Ήμουν έτσι. Ο αθλητισμός είναι εκτόνωση για ένα παιδί. Κάποτε παίζανε τα παιδιά στις αλάνες, τώρα όλο παιχνίδια στα social media, έχει διαφορά. Ξεκίνησα στα 7 μου με ενόργανη και στα 11 άρχισα στίβο. Η ενόργανη έχει απαιτήσεις και σε θέματα διατροφής. Εκεί πήρα τις βάσεις στον τρόπο που τρώω και στο σωματότυπο που ανέπτυξα.

Τι άποψη έχεις για τη δήλωση του βουλευτή Κυρίτση ότι ήταν κακή επιλογή τα συγχαρητήρια που έδωσε ο πρωθυπουργός στη Βούλα Παπαχρήστου; Πρέπει να υπάρχει μίσος και πολιτική στον αθλητισμό;

Πιστεύω ότι πολιτική και αθλητισμός καλό είναι να μην συναντώνται! Ο καθένας στα χωράφια του. Εκτιμώ πάντως ότι τα λάθη των νέων θα πρέπει να συγχωρούνται. Στη σημαία πρέπει να υποκλινόμαστε όλοι. Της ανήκουμε, δεν μας ανήκει.

Η Πολιτεία βοηθάει;Ο Πομάσκι μου είπε ότι υπάρχει τρομερό πρόβλημα με το ταρτάν στο Ολυμπιακό Κέντρο και οι δύο αθλητές του που πήραν χρυσό μετάλλιο δεν έκαναν ούτε μία προπόνηση στο ανοικτό! Αντιμετωπίζετε ανάλογα προβλήματα εσείς;

Σε περιόδους κρίσης σε μια κοινωνία προβλήματα πάντα θα υπάρχουν. Το θέμα είναι τι κάνουμε ως άτομα. Πρέπει να προσπαθούμε ακόμα πιο σκληρά να βρίσκουμε λύση για να κάνουμε τη δουλειά μας όσο γίνεται καλύτερα. Η ομοσπονδία, ο ΣΕΓΑΣ, βοηθάει πολύ. Το ίδιο και οι χορηγοί. Η Πολιτεία είναι ο ανώτατος άρχων. Πάντα μπορεί να κάνει περισσότερα από όσα κάνει.

Χειρίζεσαι καλά την ελληνική γλώσσα. Έχω διαβάσει όμως ότι σπούδασες κομμωτική. Όχι ότι είναι κακό. Υπάρχει περίπτωση ποτέ να εξασκήσεις το επάγγελμα;

Τα ΙΕΚ ΑΛΦΑ ΚΑΙ ΑΚΜΗ είχαν δώσει υποτροφία σπουδών στον ΣΕΓΑΣ για κάποιους αθλητές, ήταν δωρεάν, επέλεξα την κομμωτική και μετά τελείωσα την προπονητική. Μου άρεσε, και συγχρόνως ξέφευγε το μυαλό μου από την προπόνηση. Όχι όμως, δεν σκοπεύω να το ακολουθήσω ως επάγγελμα.

Έχεις τραυματιστεί με το κοντάρι ποτέ; Έχει σπάσει κοντάρι; Θα ήθελα να περιγράψεις τις δύσκολες στιγμές που έχεις περάσει στον αθλητισμό. Υπήρχαν βράδια που έκλαψες;

Ναι, έχω τραυματιστεί και μάλιστα σοβαρά. Τρεις περιπτώσεις θυμάμαι. Η πρώτη θα μπορούσε να με είχε αφήσει ανάπηρη, γλίτωσα από θαύμα. Στη δεύτερη περίπτωση χρειάστηκα 5 ώρες χειρουργείο, έσπασα το κοντάρι και αυτό με... εκδικήθηκε και μου έσκισε στα δύο την παλάμη. Η τρίτη περίπτωση ήταν μια επέμβαση στο γόνατο. Κοίτα, ο αθλητισμός στην ακραία του μορφή, δηλαδή στον πρωταθλητισμό, πάει τη βελόνα πάντα στο κόκκινο... Προσπαθείς συνέχεια να κερδίζεις τον εαυτό σου. Αυτό είναι και ριψοκίνδυνο για τραυματισμούς. Όσο για το κλάμα... Έκλαψα μόνο όταν έχασα τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο. Είχα έναν τραυματισμό που όσο και αν τον πάλεψα, τελικά με νίκησε.

Έχεις γούρια; Ποια είναι; Αντικείμενα, κινήσεις σαν ιεροτελεστία. Τι σκέφτεσαι και τι λες μέσα σου την ώρα που ετοιμάζεσαι για την προσπάθεια;

Όχι γούρια, τίποτα από όλα αυτά. Κοιτάζω τον πήχη και συγκεντρώνομαι ώστε να εκτελέσω τεχνικά σωστά, διότι στο αγώνισμα του επί κοντώ το πιο σημαντικό απ' όλα είναι να εκτελέσεις σωστά τεχνικά.

Ως πότε θα συνεχίσεις να αγωνίζεσαι; Ποιο είναι το όνειρό σου;

Αν πάνε όλα καλά, θα αγωνίζομαι μέχρι και το 2021. Όνειρο-στόχος είναι μια καλή παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Κάτι χρωστάω στον εαυτό μου...