Φρανκ Στέλα - Όταν η αφαίρεση προσθέτει στην τέχνη

Αποτελεί κοινή ομολογία ότι η τέχνη μετά τον πόλεμο εξελίχθηκε αφαιρώντας συνεχώς στοιχεία από την ζωγραφική σύνθεση και αυτή η μεταζωγραφική τέχνη οδήγησε στην έσχατη αφαίρεση για την οποία οι μινιμαλιστές αισθάνονται ιδιαίτερα περήφανοι.

Ανάμεσά τους ο Φρανκ Στέλα, επίγονος του Φραντς Κάιν και του Τζάκσον Πόλοκ, κατάφερε μέσα από το έργο του να περιορίσει την εικαστική πραγματικότητα της εποχής μας στην αναζήτηση του χρώματος και του σχήματος, χωρίς περαιτέρω αναπαραστατικές υποχρεώσεις.

Ο Φρανκ Στέλα όπως και η Μπρίτζετ Ράιλι αλλά κι ο Κένεθ Νόλαντ θα πρέπει να μελετηθεί διεξοδικά, ως μια μοναδική δημιουργική εστία νέων αντιλήψεων για τον σχολιασμό αλλά και την αποτύπωση της εποχής μας. Η εικαστική πραγματικότητα περισσότερο από τη λογοτεχνία αλλά και από τις κοινωνικές επιστήμες σφυγμομετρεί μια παραληρηματική εποχή, αυτή της μετα-νεωτερικότητας όπου η τεχνολογία έχει πάρει το πάνω χέρι.