Σεζάν να ένα μήλο! Το αγαπημένο φρούτο του μεγάλου ζωγράφου στις νεκρές φύσεις του

Ο Σεζάν είναι αναμφίβολα ένας μεγάλος ζωγράφος. Ανάμεσα στις συνθέσεις του κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι νεκρές φύσεις του ζωγραφισμένες κατά παράβαση των ακαδημαϊκών κανόνων. Θα μπορούσε κατά κάποιο τρόπο να χαρακτηριστεί ο ζωγράφος των μήλων» αφού το φρούτο αυτό ήταν η δεσπόζουσα στις νεκρές φύσεις.

Ο Σεζάν προτιμούσε το μήλο αφενός για το γεγονός ότι είναι ένα φρούτο που απορροφά το φως αποδίδοντας έντιμα και ακριβή χρώματα, αφετέρου γιατί ωριμάζει πιο αργά από άλλα φρούτα έτσι ώστε να μπορεί να μένει για μέρες πάνω σε ένα έπιπλο. Πράγματι ξέρουμε ότι ο Γάλλος ζωγράφος δημιουργούσε συνθέσεις από μήλα ατάκτως εριμμένα πάνω σ' ένα έπιπλο, την διάταξη των οποίων άλλαζε κατά βούληση αλλά κυρίως τα άφηνε εκεί για να τα ζωγραφίσει δύο μέρες αργότερα, αφού είχε κατασταλάξει μέσα του η εντύπωση που του άφηναν. Στις μνημειώδεις συνθέσεις του καταστρατηγείται κάθε έννοια προοπτικής με τα έπιπλα να μην τετραγωνίζονται σχεδόν ποτέ, να έχουν μια ελαφριά κλίση που κανονικά θα έκανε ό,τι υπήρχε πάνω τους να κυλά προς το πάτωμα, ενώ οι γραμμές του ξύλου δεν είναι ποτέ ευθυγραμμισμένες.

Η ζωγραφική για τον Σεζάν δεν είναι απαραίτητο να αφηγείται κάτι και κυρίως δεν επέχει θέση φωτογραφίας. Αναζητώντας ένα νέο λόγο ύπαρξη, αποτυπώνει συχνά την αντίθεση και την ανισορροπία. Ισορροπώντας έτσι πάνω σε στοιχεία ετερόκλιτα και αντιφατικά η ζωγραφική αποκτά ένα συναρπαστικό και επίκαιρο νόημα: Υπάρχει για χάρη της ίδιας της ζωγραφικής.