Σέριφος: Το πλατωνικό ιδεώδες ενός ελληνικού νησιού!

Αφιέρωμα στη Σέριφο έκαναν οι New York Times, με τίτλο «Είναι η Σέριφος το τέλειο ελληνικό νησί;». Η δημοσιογράφος Danielle Pergament μαγεύτηκε από το κυκλαδονήσι και κατέληξε ότι η Σέριφος ενσαρκώνει «το πλατωνικό ιδεώδες ενός ελληνικού νησιού».

Στην εισαγωγή του άρθρου, η ίδια εξηγεί πώς αποφάσισε να επιλέξει τη Σέριφο για τις διακοπές της: «Ξεκίνησα με μια διαδικασία αποκλεισμού: Αποκλείω οτιδήποτε έχει αεροδρόμιο (πολύ κόσμο) ή είναι ακατοίκητο (πολύ άδειο). Στη συνέχεια, πρόσθεσα την πρόσβαση με φέρι μποτ (δεν έχω γιοτ), πολλές παραλίες, καλά τοπικά εστιατόρια και ωραία ξενοδοχεία. Επιπλέον, πλούσια ιστορία, φιλόξενος τοπικός πληθυσμός και εγγύτητα με άλλα νησιά (για ημερήσιες εκδρομές). Πρόσθεσα και τη μυθική σπηλιά του Κύκλωπα και είχα νικητή. Έξι χιλιάδες νησιά και βραχονησίδες έγιναν ένα: Σέριφος».

«Η Σέριφος βρίσκεται στις δυτικές Κυκλάδες. Αν κοιτάς έναν χάρτη των ελληνικών νησιών, βρίσκεται ανάμεσα στη Σύρο, την Πάρο και τη Μήλο, αλλά δεν έχει την ίδια αναγνωρισιμότητα με αυτά τα νησιά. Δεν είναι τεράστιο νησί - περίπου 75 τ.χλμ. όλο και όλο - αλλά έχει 70 παραλίες», γράφει η Pergament.

Περιγράφοντας τη γραφική Χώρα της Σερίφου, η δημοσιογράφος των New York Times αναφέρει ότι «μοιάζει με ένα σύμπλεγμα τετράγωνων, ασβεστωμένων σπιτιών που προσκολλώνται στην κορυφή ενός μικρού βουνού με θέα τη θάλασσα [...] Από τη στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας μέσα στην εκτυφλωτικά λευκή αγκαλιά της, η Χώρα μας κέρδισε».

Μιλώντας για τις αμέτρητες παραλίες του νησιού, η Pergament αποκάλυψε τη συμβουλή που της έδωσαν οι ντόπιοι: «Αν ο άνεμος έρχεται από τον βορρά, πήγαινε νότια κ.λπ. Με ένα δυνατό αεράκι να έρχεται από τα δυτικά, οδηγήσαμε μέχρι τη Ψιλή Άμμο, ένα αμμώδες μισοφέγγαρο στην ανατολική πλευρά του νησιού».

Στη συνέχεια, η δημοσιογράφος τονίζει την άγρια γοητεία του νησιού. «Η Σέριφος είναι άγρια, ένας τόπος που μοιάζει περισσότερο συνδεδεμένος με τη μυθολογία του από ό,τι άλλα, πιο "γυαλιστερά" νησιά. Μόλις πριν από 30 χρόνια, δεν υπήρχαν ξενοδοχεία εδώ. Για να υπάρξει κανείς στη Σέριφο χρειαζόταν κότσια. Αλλά εκεί που νομίζεις ότι η γη είναι άγονη και άδεια, η Σέριφος σε ανταμείβει.

Κρυμμένοι στα βουνά της υπάρχουν αμέτρητοι θύλακες ομορφιάς. Όταν φτάσαμε στην Ψιλή Άμμο, τα νερά ήταν καθαρά, ρηχά και ζεστά, η παραλία ήταν σχεδόν άδεια και όλη η περιοχή ήταν γεμάτη σκιερά πεύκα. Μετά από λίγες ώρες, δεν είχαμε ακούσει ακόμα ούτε μια λέξη στα αγγλικά. Ήταν τέλεια».