Στέλιος Καζαντίζδης: «Αυτό είναι το καλύτερο τραγούδι μου!»

Ο Στέλιος Καζαντζίδης θα έρχεται και θα επανέρχεται στα ραδιόφωνα της μνήμης ως η κορυφαία φωνή αυτού του τόπου, ως ο μεγάλος τραγουδιστής της Ανατολικής Μεσογείου. Στη μακρόχρονη καριέρα του, κάτι λιγότερο από μισό αιώνα, ερμήνευσε μοναδικά περίπου 1000 τραγούδια, πολλά από τα οποία δεν ήταν πρώτης διαλογής αλλά τα ανέδειξε με τη φωνή του.

Ο ίδιος θεωρούσε ως σημαντικότερο όλων αυτών το «Δυο πόρτες έχει η ζωή», ένα ζεμπέκικο σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και μουσιική Βασίλη Καραπατάκη, το όνομα του οποίου δεν αποκαταστάθηκε ποτέ στο δημιουργικό «πάνελ» του τραγουδιού. Ο συνθέτης του, που στα χρόνια της ακμής του, πουλούσε αφειδώς τις συνθέσεις του, πέθανε το 1974 από καρκίνο του λάρυγγα χωρίς να δει το όνομά του πάνω στον δίσκο. Φυσικά η συγκλονιστική ερμηνεία του Καζαντζίδη αποτελεί συνηδμιουργία.

Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε 45άρι δισκάκι και είχε την ατυχία να ανταγωνιστεί τη θρυλική Μαντουμπάλα από την άλλη όψη του βινυλίου. Τον πρώτο καιρό ο Στέλιος Καζαντζίδης γύριζε τα δισκάδικα και ρωτούσε για πωλήσεις. Οι πωλητές μιλούσαν όλο ενθουσιασμό για την Μαντουμπάλα αλλά ο Στέλιος ενδιαφερόταν περισσότερο να μάθει για το άλλο τραγούδι που στην αρχή είχε κάπως παραπέσει. Το έλεγε σε όλους: «Προσέξτε αυτό το τραγούδι. Σε λίγα χρόνια ο κόσμος θα το αγαπήσει περισσότερο από τη Μαντουμπάλα!» Σε όλη του τη ζωή δεν έπαψε να πιστεύει πως το μεγαλύτερο τραγούδι που έβαλε στα χείλη του ήταν το «Δυο πόρτες έχει η ζωή». Στα μπουζούκια της κλασικής ηχογράφησης του '59 είναι ο Ανέστος Αθανασίου και ο Στέλιος Μακρυδάκης.