Συνθέτης του ρεμπέτικου σπουδαίος όσο ο Τσιτσάνης ήταν ποιητής και διάβαζε Μποντλέρ

Το προσωνύμιό του ήταν «δάσκαλος», ήταν δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, έγραψε αναρίθμητα τραγούδια, που έγιναν μεγάλες επιτυχίες, συνεργάστηκε με τους μεγάλους τραγουδιστές και σήμερα θεωρείται ισάξιος του Τσιτσάνη.

Ο Γιώργος Μητσάκης, περί ου ο λόγος, θεωρούσε τον εαυτό του ποιητή, διάβαζε μετά μανίας τον Μποντλέρ και έγραψε στίχους-διαμάντια. Οι μουσικοκριτικοί του ρεμπέτικου τον θεωρούν ως τον σημαντικότερο ποιητή του είδους.

Ο Γιώργος Μητσάκης δημιούργησε δική του σχολή. Τα τραγούδια του φτάνουν ή και ξεπερνούν τα 1.500. Σε ποσοστό 95% οι στίχοι τους είναι γραμμένοι από τον ίδιο, ο οποίος συχνά τα έπαιζε κιόλας ως σολίστας, έκανε τις ενορχηστρώσεις, ενώ σε πολλά είναι ο βασικός ερμηνευτής και σε εκατοντάδες συνοδεύει τους τραγουδιστές ή τις τραγουδίστριες. Ο Γιώργος Μητσάκης έκανε, παράλληλα, μεγάλη επιτυχία με την παρουσία του στο λαϊκό πάλκο, δεσπόζοντας επί 50 χρόνια στην διασκέδαση της νυχτερινής Αθήνας ως επικεφαλής λαϊκών συγκροτημάτων στα πιο ευπρόσωπα κέντρα της εποχής: «Ροσινιόλ», «Τζίμης ο Χονδρός», «Τριάνα του Χειλά», «Κομπαρσίτα», «Όαση», «Πίγκαλς», «Διανίτα». (Από το βιβλίο του Πάνου Γεραμάνη: «Η ζωή μου ένα τραγούδι» (εκδ. Καστανιώτης, 2007).