Ο Θάνος Μικρούτσικος έκανε... Βίκινγκ τον ντραμίστα για τη «Ρόζα»

Το 1976, είκοσι χρόνια πριν την κυκλοφορία του τραγουδιού, ο Άλκης Αλκαίος στέλνει του στίχους του στον Θάνο Μικρούτσικο που έμενε σε πολυκατοικία και η ηχογράφηση δεν ήταν και η καλύτερη με αποτέλεσμα να περάσει στα αζήτητα.

Λόγω της κακής ηχογράφησης το απέρριψε η Χαρούλα Αλεξίου και όπως αποκαλύπτει ο Οδυσσέας Ιωάννου στην αυτοβιογραφία του Θάνου Μικρούτσικου «Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1996. Η «Ρόζα» μας παίδεψε πολύ στο στούντιο. Δεν μπορούσαμε να βρούμε τον τρόπο που θα έπαιζαν τα τύμπανα. Ήμασταν έξι ώρες και προσπαθούσαμε να βρούμε κάτι που θα με ικανοποιούσε. Ντράμερ ήταν ο σπουδαίος μουσικός Νίκος Καπηλίδης. Δεν ήθελα τα τυπικά χτυπήματα του ζεϊμπέκικου. Κάποια στιγμή ζητάω από τον Καπηλίδη να βγάλει το πουκάμισό του! «Σοβαρολογείτε;» με ρωτάει. «Απολύτως» του απαντάω. Βγάζει το πουκάμισο και ζητάω αν υπάρχει στο στούντιο καμιά προβιά για να φορέσει! Προβιά βέβαια δεν βρήκαμε, αλλά λέω στον Καπηλίδη να σκεφτεί ότι είναι ένας Βίκινγκ και να παίξει το κομμάτι όπως θα έπαιζε το ζεϊμπέκικο ένας Βίκινγκ. Τα κατάφερε απόλυτα», θυμάται ο Μικρούτσικος.

Ο Μητροπάνος δεν μπορούσε επί δύο εβδομάδες να τραγουδήσει λόγω… τρακ. Κι όσον αφορά ποια ήταν η Ρόζα ο Άλκης Αλκαίος δεν αποκάλυψε ποτέ, ούτε επιβεβαίωσε αν μιλούσε για την επαναστάτρια Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Ο Θάνος Μικρούτσικος είπε σε συνέντευξη του στην Αυγή: «Δε θέλησε ποτέ, μα ποτέ, όσες φορές και αν τον ρώτησα να μου πει, αλλά προσωπικά είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρος ότι ναι, είναι! Κάποιο πολύ κοντινό του πρόσωπο μου είχε πει ότι κάποτε υπήρχε στην ζωή του μία Ρόζα αλλά για εμένα αναμφίβολα το τραγούδι έχει γραφτεί για την Λούξεμπουργκ. Το αποδεικνύει νομίζω και ο συγκλονιστικός στίχος «πώς η ανάγκη γίνεται Ιστορία / πώς η Ιστορία γίνεται σιωπή» ο οποίος συνοψίζει την συγκυρία καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο στην ελληνική γλώσσα».