Για αυτόν τον τραγουδιστή είπε ο Μπιθικώτσης: «Ο μόνος που με ενόχλησε στ' αυτί με ενδιαφέρον»

Επιτομή του θυμόσοφου καλλιτέχνη ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης μας έχει χαρίσει αξέχαστες ατάκες για συναδέλφους του. Ο ίδιος αφουγκραζόταν τη μουσική πραγματικότητα της εποχής του και έβγαζε συμπεράσματα για όλους και για όλα.

Πέρασε δύσκολα χρόνια στις σκληρές συνθήκες που δημιούργησε η αδηφάγα δισκογραφία στην μεταπολεμική Ελλάδα. Στο κυνήγι του κέρδους οι εταιρίες επέβαλαν συνθέτες και τραγουδιστές που αποδείχθηκαν κάλπικες λίρες για το ελληνικό τραγούδι.

Υπήρξαν όμως και αξίες που διασώθηκαν μέσα στο χρόνο. Τα τραγούδια και τις ερμηνείες τους απολαμβάνουμε ακόμα και σήμερα ως μέρος ενός λαϊκού πολιτισμού ο οποίος οικοδομήθηκε σε πείσμα των πολιτικών και οικονομικών συνθηκών στις πρώτες δεκαετίες μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Ο Μπιθικώτσης ήταν μία από αυτές αλλά ο ίδιος δεν έπαψε ποτέ να παραδέχεται καλλιτέχνες ακόμα κι αν αυτοί ήταν ανταγωνιστές του. Σε μια από τις πολλές συνεντεύξεις στις οποίες αναφέρθηκε στον Καζαντζίδη είχε δηλώσει:

«Μεγάλος τραγουδιστής! Ο μεγαλύτερος τραγουδιστής! Είχε μια στροφή στον λαιμό του, που όποιος άλλος και να ’λεγε αυτό το τραγούδι δεν μπορούσε να το πει σαν τον Στέλιο. Πολύ δύσκολος τραγουδιστής! Εγώ, τότε που τραγουδήσαμε, κάτσανε δίπλα μου πολλοί τραγουδιστές. Και ο Καζαντζίδης, βέβαια. Και τότε κατάλαβα πόσο μεγάλος τραγουδιστής είναι. Δεν μ’ ενδιαφέρει τι τραγούδια έχει πει. Όλοι μας έχουμε πει και άσχημα τραγούδια. Ο μόνος που με ενόχλησε στο αυτί με ενδιαφέρον, τι λέει δηλαδή αυτός ο άνθρωπος, ήταν ο Στέλιος ο Καζαντζίδης. Κανένας άλλος που έκατσε δίπλα μου». (Από συνέντευξη του Γρηγόρη Μπιθικώτση στον Λευτέρη Παπαδόπουλο, περιοδικό “Echo and artis”, τεύχος 6, Ιούνιος 2002).