Η ιστορία των βραβείων Νόμπελ
Στις 27 Νοεμβρίου του 1895 ο Άλφρεντ Νόμπελ υπογράφει στο Παρίσι τη διαθήκη του, με την οποία προσφέρει την περιουσία του για τη θέσπιση των ομώνυμων βραβείων μετά τον θάνατό του.
Πρόκειται για τα πιο προβεβλημένα βραβεία στον κόσμο και σημείο αναφοράς για άλλες ανάλογες προσπάθειες που ακολούθησαν. Ανακοινώνονται κάθε χρόνο τον Οκτώβριο και απονέμονται, σταθερά από το 1901, στις 10 Δεκεμβρίου, επέτειο θανάτου του Νόμπελ.
Τα βραβεία είναι πέντε τον αριθμό (Φυσικής, Χημείας, Ιατρικής και Φυσιολογίας, Λογοτεχνίας και Ειρήνης), ενώ ένα έκτο, αυτό των Οικονομικών, προστέθηκε το 1968, με χορηγό την Τράπεζα της Σουηδίας, που απλώς φέρει την ονομασία «Νόμπελ», χωρίς να σχετίζεται με τη βούληση του Άλφρεντ Νόμπελ. Φέρει τον τίτλο «Βραβείο Οικονομικών Επιστημών της Τράπεζας της Σουηδίας στη μνήμη του Άλφρεντ Νόμπελ».
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Το κάθε βραβείο συνίσταται σε ένα χρυσό μετάλλιο, ένα δίπλωμα που αναγράφεται το αιτιολογικό της απονομής και ένα χρηματικό ποσό (830.000 ευρώ, το 2016), που ποικίλλει ανάλογα με τα έσοδα του Ιδρύματος Νόμπελ, θεματοφύλακα των βραβείων. Η απονομή γίνεται στην Στοκχόλμη και στο Όσλο για το Νόμπελ Ειρήνης.
Τα πρώτα βραβεία Νόμπελ απονεμήθηκαν στις 10 Δεκεμβρίου 1901, την πέμπτη επέτειο από τον θάνατο του Άλφρεντ Νόμπελ. Οι βραβευθέντες ήταν ο Γερμανός φυσικός Βίλχελμ Ρέντγκεν, Νόμπελ Φυσικής, για την ανακάλυψη των ακτίνων Χ, ο Ολλανδός χημικός Γιάκομπους Βαν’τ Χοφ, Χημείας, για την ανακάλυψη των νόμων της χημικής δυναμικής και ωσμωτικής πίεσης στα διαλύματα, ο Γερμανός γιατρός Εμίλ φον Μπέρινγκ, Ιατρικής - Φυσιολογίας, για το έργο του που αφορούσε την χρήση του ορού ως θεραπευτικού μέσου, ο Γάλλος ποιητής Σιλί Πριντόμ, Λογοτεχνίας, ο Ελβετός έμπορος Ερρίκος Ντυνάν και ο Γάλλος ειρηνιστής Φρεντερίκ Πασί, που μοιράστηκαν το Νόμπελ Ειρήνης, για την ίδρυση του Ερυθρού Σταυρού ο πρώτος και τους αγώνες του για την εμπέδωση της διεθνούς ειρήνης ο δεύτερος.
Είναι δυνατόν να μην γίνει απονομή του βραβείου για μία χρονιά, αν δεν υπάρξει υποψήφιος άξιος βράβευσης σύμφωνα με το πνεύμα της διαθήκης του Νόμπελ ή αν η παγκόσμια κατάσταση εμποδίζει τη συγκέντρωση των απαραίτητων πληροφοριών κατά χώρα για την λήψη απόφασης, όπως έχει συμβεί κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων.
Η Ελλάδα, στην υπερεκατονταετή ιστορία του θεσμού, έχει κατακτήσει δύο Νόμπελ Λογοτεχνίας με τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη (1963) και τον ομότεχνό του Οδυσσέα Ελύτη (1979).
Με μια ματιά…
1826: Ο Άγγλος φαρμακοποιός Τζον Γουόκερ εφευρίσκει τα σπίρτα.
1847: Κίνημα υπό τον λοχαγό της Οροφυλακής Νικόλαο Μερεντίτη στην Πάτρα. Με ασαφή κίνητρα, επιδίδεται σε λήστευση του τοπικού υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας, εν ονόματι του «Συντάγματος και του Χριστού», ενώ αποτυγχάνει να ληστέψει το τελωνείο. Τελικά, η Εθνοφυλακή καταστέλλει το κίνημά του και ο Μερεντίτης ζητά την προστασία των Άγγλων.
1912: Η Αλβανία παρουσιάζει τη νέα σημαία της, τον δικέφαλο αετό του Βυζαντίου σε φόντο κόκκινο.
1942: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: το γαλλικό ναυτικό βυθίζει στην Τουλόν τα πλοία και τα υποβρύχιά του για να μην πέσουν στα χέρια των ναζί.
1952: Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ ανακοινώνει στο εξωτερικό ότι ο συλληφθείς Πλουμπίδης «είναι από 27ετίας πράκτορας της Ασφάλειας».
1965: Ασύλητο βασιλικό τάφο της Μυκηναϊκής Περιόδου ανακαλύπτει στις Αρχάνες Κρήτης ο αρχαιολόγος Γιάννης Σακελλαράκης.
1978: Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν ιδρύει το PKK, που μάχεται για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν.