Όταν έκλεψαν το μπαγλαμαδάκι του Παπάζογλου
Ήταν το 1979, όταν ο Νίκος Παπάζογλου, που δεν ήταν τότε ευρέως γνωστός, επρόκειτο να δώσει συναυλία με το μπαγλαμαδάκι στο μικρό αμφιθέατρο της Νομικής , του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διαβάστε τι ακολούθησε, όταν διαπίστωσε ότι έκλεψαν το μπαγλαμαδάκι…
Στις 17 Απριλίου 2011, έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Παπάζογλου και θυμηθήκαμε την πρώτη φορά που τον ακούσαμε, στη Θεσσαλονίκη, μόλις είχε κυκλοφορήσει και ο δεύτερος δίσκος των Ξυδάκη-Ρασούλη, “τα Δήθεν”, μετά την “εκδίκηση της γυφτιάς”
Ο Νικόλας ήταν γνωστός στους φοιτητικούς κύκλους της πόλης, όχι στο ευρύ κοινό, αλλά δεν τόλμησε να κάνει τη, δωρεάν παρακαλώ, συναυλία στο μεγάλο αμφιθέατρο της Νομικής, αλλά στο μικρό, χωρητικότητας 500 θεατών. Στριμωξίδι, σπρωξίδι, ο ένας πάνω στον άλλον, ώσπου βγαίνει ο Παπάζογλου και μας αφήνει άναυδους, λέγοντας “Παιδιά κάποιος μου έκλεψε τον μπαγλαμά. Χωρίς αυτόν δεν κάνω τη συναυλία. Θα φύγουμε λοιπόν όλοι και όποιος τον πήρε να τον βάλει σε αυτό το συρτάρι. Αύριο την ίδια ώρα, όλοι εδώ να κάνουμε τη συναυλία”
Πράγματι, την άλλη μέρα, την ίδια ώρα, πήγαμε ξανά με τους αδελφικούς φίλους Κωνσταντίνο και Αντώνη και ξεκίνησε η συναυλία, αφού ο μπαγλαμάς επέστρεψε. Οι αθεόφοβοι του ζήτησαν μάλιστα και τράκα ουίσκι, καθώς είχε κρυμμένο μπουκάλι και κρυφοέπινε τζούρες.
Φυσικά έγινε ο κακός χαμός, με τις χυμώδεις φοιτήτριες να χορεύουν πάνω στα έδρανα και τα φοιτητόπαιδα να χτυπούν παλαμάκια με θέρμη.
Απο τότε είδαμε πολλές φορές τον Νίκο Παπάζογλου, στα μεγάλα αμφιθέατρα, στο θέατρο Βράχων, στο θέατρο Πέτρας, με τον Σαββόπουλο στον Κεραμεικό, με τον Μάλαμα, με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και παρά την αλματώδη δημοσιότητα που γνώρισε, παρέμεινε σεμνός και ταπεινός. Με το τζιν του και το κόκκινο φουλάρι.
Τελευταία φορά τον είδαμε να τρώει όρθιος σε μια γωνία στο εμβληματικό “Δίπορτο”, απέναντι από τη Βαρβάκειο, ενώ ήταν μόνιμος θαμώνας στον αγορά “Μοδιάνο” της Θεσσαλονίκης.
Υπήρξε και εξαιρετικός παραγωγός, τεχνικός ήχου που είχε τον απόλυτο έλεγχο των ηχογραφημάτων του από την αρχή έως το τέλος.
Κάπως έτσι προέκυψε και το παρατσούκλι του “Πουσπούλ”. Push pull, ονομαζόταν ένας τύπος ενισχυτή με λυχνίες Vacuum Tubes που χρησιμοποιούσε κατά κόρον στο «Αγροτικόν» και πρόφερε με έναν ιδιαίτερο τραγουδιστό τρόπο το όνομά τους.
Νίκο μας λείπεις…
