Γιατί δεν ξαναέγραψε λαϊκό τραγούδι ο Ξυδάκης, μετά την «Εκδίκηση της γυφτιάς»

Ο σπουδαίος συνθέτης εξήγησε τους λόγους της εξαφάνισης του «Μετά τα Δήθεν, με ψάχνανε όλοι, με κυνηγάγανε, σηκώθηκα και έφυγα, εξαφανίστηκα, πήγα στο Λονδίνο, πήγα στον Πόρο και έμεινα κάτω από ένα μοναστήρι, με θέλανε από την εταιρεία, έλεγα δε θα ξαναγράψω πια μουσική… τέτοιο πράγμα… Ένιωθα ότι υπήρχε ένα ευρύτερο μουσικό τοπίο μέσα μου που δε με περιόριζε στα λαϊκά τραγούδια. Θες να ήταν αυτό ένα κομμάτι ιδιοσυγκρασιακό, μια ανάγκη άλλη, θες να ήταν που κοιτούσα να επανασυνδεθώ με κάποια παιδικά χρόνια και μια γκάμα ακουσμάτων μεγάλη, από το Κάιρο που πέρασα τα πρώτα 11 χρόνια μου;».

Ο Ξυδάκης απάντησε με το «Τρελή και αδέσποτη» για τους ...καφέδες και τον Προυστ του Ρασούλη

Και συνέχισε: «Και σε αυτό το κενό, από τη δισκογραφία, άρχισα να θέλω να βάλω ανατολίτικα όργανα, ήθελα να βάλω κανονάκι, αλλά τότε δεν υπήρχαν τέτοιοι μουσικοί. Θυμάμαι ένας υπήρχε, που έπαιζε κανονάκι κάπου στο Βόλο. Βρήκα λοιπόν ένα φίλο που ήταν συνθέτης και μουσικολόγος, το Δημήτρη το Λέκκα, ο οποίος με ένα κανονάκι αυτοσχέδιο έπαιξε στο "Πρώτο Βράδυ στην Αθήνα". Αντίστοιχα έβαλα ούτι, που τότε δεν υπήρχε το ούτι, μόνο ένας μπουζουξής που χάθηκε πρόωρα, ο Ηλιάδης, έπαιζε ούτι. Και όλα αυτά συναντήθηκαν με μουσικούς που έπαιζαν τζαζ, όπως ο Δημήτρης ο Ζαφειρέλλης που κούρδιζαν τις κιθάρες τους αλλιώς».

Όταν έκλεψαν το μπαγλαμαδάκι του Παπάζογλου

Και κατέληξε «Μετά το "Πρώτο Βράδυ" δέχτηκα και την πολεμική των ανθρώπων που έλεγαν γιατί δε συνέχισα στο ύφος των δύο πρώτων δίσκων με το"Κοντά στη Δόξα μια στιγμή". Είχα και πρόβλημα με τη εταιρεία που δε συμφωνούσε με τις δικές μου αποφάσεις και έφυγα από την εταιρεία και πήγα και ηχογραφήσαμε τη "Δόξα" σε ένα σπίτι, με ένα πρωτόγονο Fostex μαγνητόφωνο, μέσα σε ένα δωμάτιο, χωρίς την άδεια της εταιρείας, με την οποία τα βρήκαμε αργότερα. Και τότε μαζί με τα ανατολίτικα ακούσματα μπήκαν και κάποια άλλα που είχα ως έφηβος, μου άρεσαν πάρα πολύ οι Beatles και γι’ αυτό ακόμα και στα "Δήθεν" και στη "Γυφτιά" έβαζα μικρά τραγούδια με δυο κιθάρες εμβόλιμα, σαν ένας μικρός φόρος τιμής σε αυτούς, "σαν μια ταινία, γυρνάει η ζωή μου", "μετανάστης στην αγκάλη σου", κλπ. και τα έβαζα μέσα στα λαϊκά κι αυτά».

ΠΗΓΗ: www.themachine.com.cy