Το κόμμα που βάφτισε ο Ελύτης και η οργή της συντρόφου του

Ο Οδυσσέας Ελύτης -Οδυσσέας Αλεπουδέλης το πραγματικό όνομά του- ο Νομπελίστας ποιητής μας δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πολιτικός ποιητής. Σπανιότατα εξέφραζε πολιτικές αλληγορίες μέσα από τα ποιήματά του.

Συνήθως απείχε από την πολιτική, τα κόμματα και τις ιδεολογίες.

Σύμφωνα με όσα έγραφε τον Οκτώβριο του 2011 στο ΒΗΜΑ ο καθηγητής πανεπιστημίου, κλασικός φιλόλογος, κριτικός της νέας ελληνικής λογοτεχνίας, μεταφραστής αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και δοκιμιογράφος, Δημήτρης Μαρωνίτης, ο Ελύτης, στην νεανική του ηλικία, είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για τον Επαναστατικό Μαρξισμό στην μορφή του Τροτσκισμού. Μάλιστα, αυτό το ενδιαφέρον είχε εκδηλωθεί με την μετάφραση κάποιων άρθρων του Τρότσκι για φοιτητικό περιοδικό.

Αργότερα, δεδομένης της αστικής του καταγωγής, ο Ελύτης συνδέθηκε ελαφρώς με τη δεξιά παράταξη. Πάντως, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης αρνήθηκε την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας να συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιο των βουλευτών Επικρατείας της, καθώς έμεινε πιστός στην αρχή που είχε υιοθετήσει, δηλαδή να μην αναμιγνύεται ενεργά στην πολιτική πρακτική. Το 1977 αρνήθηκε επίσης την αναγόρευσή του ως Ακαδημαϊκού. Το 1995 ο Σαμαράς πρότεινε τον Ελύτη για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μα και πάλι ο ποιητής αρνήθηκε.

Μετά τον θάνατό του, το 2012 ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς χρησιμοποίησε μερικούς στίχους του Ελύτη σε προεκλογικό σποτ της Νέας Δημοκρατίας. Το γεγονός αυτό προξένησε αντιδράσεις, ιδιαίτερα από την τελευταία σύντροφό του, Ιουλίτα Ηλιοπούλου. Τόνισε ότι η ποίηση του Ελύτη δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο κανενός πολιτικού κόμματος, καθώς ο Ελύτης ανήκει σε όλους τους Έλληνες.

Παρά τις αντιδράσεις της, Ιουλίτας Ηλιοπούλου, η οποία ζήτησε την απόσυρση του προεκλογικού βίντεο με το απόσπασμα από το Άξιον Εστί, η Νέα Δημοκρατία δεν το απέσυρε.