Το χρυσό δεν...κρίθηκε ούτε στα πέναλτι, ούτε στο τάιμ άουτ του Βλάχου

Στο δεύτερο σκαλί του βάθρου η αρμάδα του Θοδωρή Βλάχου και στο πρώτο τελικά η σπουδαία Ουγγαρία του Ζολτ Βάργκα. Με αυτά που ακούγαμε και διαβάζαμε τις τελευταίες ημέρες, ειλικρινά ξεχάσαμε ποιον είχαμε απέναντί μας.

Δυστυχώς, πέρασε στον κόσμο που μαθαίνει το άθλημα κάθε καλοκαίρι, αφού τον χειμώνα η τηλεόραση απέχει και βλέπουμε ματς μόνο μέσω διαδικτύου, πως η Εθνική το Σάββατο (29/7) απέναντι στην Ουγγαρία θα έκανε περίπατο.

Μιλάμε για έναν τελικό Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, απέναντι σε μια τεράστια δύναμη στο άθλημα. Την Ουγγαρία που έχει μεγάλη παράδοση και τελικά πήρε το χρυσό.

Ένα χρυσό που για την Εθνική ομάδα ανδρών δεν χάθηκε ούτε στα πέναλτι αλλά ούτε και στο τάιμ άουτ που κάλεσε ο Θοδωρής Βλάχος. Τα πράγματα είναι απλά και αριθμητικά.

Δυστυχώς, η «γαλανόλευκη» είχε 5/15 στον παίκτη παραπάνω ενώ στον ημιτελικό απέναντι στη Σερβία είχε 6/7!

Καταλαβαίνεται γιατί διαφορά μιλάμε. Για αυτό και κόντρα στους Σέρβους η διαφορά ήταν τεράστια (13-7) ενώ ο τελικός απέναντι στην Ουγγαρία πήγε στα πέναλτι.

Εάν η εθνική είχε καλύτερο ποσοστό στις επιθέσεις με έξτρα παίκτη και έμπαινε χωρίς άγχος στον τελικό (το ξεκίνημα ήταν νευρικό και έδωσε την ευκαιρία στους Ούγγρους να το πιστέψουν και να παίξουν με μυαλό), τότε ίσως η εξέλιξη της αναμέτρησης να ήταν διαφορετική.

Βέβαια παίζει και ο αντίπαλος και η Ουγγαρία ήταν φανταστική στην άμυνα στον παίκτη λιγότερο και όσο έβλεπε πως αυτό της βγαίνει πήγαινε πιο εύκολα στις ποινές και πίεζε πάρα πολύ στην άμυνα.

Ο τελικός λοιπόν δεν χάθηκε ούτε στα πέναλτι, ούτε στο τάιμ άουτ του Βλάχου (ναι θα μπορούσε να μην καλέσει τάιμ άουτ αλλά εάν δεν σκοράραμε θα λέγαμε πως ήταν…τρελός ενώ είχε και δεν πήρε) ούτε και στην τεράστια χαμένη ευκαιρία του Κάκαρη.

Άλλωστε και οι Ούγγροι είχαν τις δικές τους μεγάλες ευκαιρίες για να σκοράρουν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πριν πάμε στα πέναλτι, το σουτ του Νάγκι (εκεί ολιγώρησε η Εθνική και λίγο έλειψε να το πληρώσει) σταμάτησε στο δοκάρι του Ζερδεβά, έξι δευτερόλεπτα πριν από το φινάλε.

Τον τελικό θα μπορούσε η εθνική να τον κερδίσει στα ίσα στην κανονική περίοδο πριν μπούμε στο δραματικό δίλεπτο εάν το ποσοστό μας στον παίκτη παραπάνω ήταν λίγο καλύτερο.

Τα πέναλτι είναι μια άλλη ιστορία όπως είπε και ο Μάνος Ζερδεβάς και τελικά το χρυσό κατέληξε στα χέρια των Ούγγρων.

ΥΓ Στο τελικό του Τελ Αβίβ όλοι μιλάνε για τις χαμένες βολές του Ζάρκο, αλλά λίγοι θυμούνται πως για περίπου επτά λεπτά η μπάλα δεν έμπαινε με τίποτα μέσα.