Στάση από τα… «στημένα»

Σε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του σε τρόπο παιχνιδιού και κυριαρχίας στο γήπεδο και σε μια από τις πιο ακίνδυνες της ΑΕΚ ως γηπεδούχος, ο Ολυμπιακός έχασε ένα ντέρμπι μέσα από τα χέρια του. Είχε αδυναμία στον τρόπο δημιουργίας ευκαιριών, δεν μπόρεσε να μπει όσες φορές έπρεπε μα βάση την εικόνα του αγώνα στην περιοχή της ΑΕΚ, ήταν φυσικά και άτυχος στη φάση με το δοκάρι του Γκιγιέρμε. Αλλά ένα από τα μεγάλα προβλήματά του ήταν το ότι δεν μπόρεσε να αξιοποίησε τις πολλές για ντέρμπι στατικές φάσεις που κέρδισε. Τα κόρνερ που πήρε, αλλά και τα φάουλ γύρω γύρω από την περιοχή ήταν πολλά για ένα τέτοιο ματς. Κι όμως η μοναδική φάση που έκανε προσπάθεια προς την εστία ήταν το… δοκάρι. Αλλά κι αυτό επειδή ο Βράνιες έδιωξε προς τον Γκιγιέρμε και όχι επειδή πήρε την κεφαλιά ή έκανε το σουτ παίκτης του Ολυμπιακού μετά την εκτέλεση του Βαλμπουενά.

Φυσικά φταίει και ο Βαλμπουενά γιατί πολλές από τις εκτελέσεις του ήταν κακές. Αλλά όχι όλες. Και δεν φταίει μόνο αυτός. Διότι ο Ολυμπιακός έχει ψηλά παιδιά, τόσο οι δύο στόπερ, ο Ελ Αραμπί, ο Μπουχαλάκης, αλλά και ο Γκιγιέρμε που έχει έφεση σε τέτοιες περιπτώσεις και μάλιστα είχε μια κεφαλιά υπό πίεση εκτός εστίας στο φινάλε. Δε νοείται να μην κερδίζει ούτε μία μάχη ψηλά και να μοιάζει ο Οικονόμου ανίκητος σε όλες τις σέντρες προς την περιοχή της ομάδας του.

Ο Πέδρο Μαρτίνς είχε πει μία ημέρα πριν από το ντέρμπι ότι ο Ολυμπιακός είναι και αυτός, όπως και η ΑΕΚ, δυνατός στις στατικές φάσεις. Μόνο που στο ΟΑΚΑ η ομάδα δεν το έδειξε, όπως σε πολλές περιπτώσεις δεν το δείχνει με βάση όσα φάουλ ή κόρνερ κερδίζει στους αγώνες της. Αλλά ειδικά στα ντέρμπι όπου από μία τέτοια στιγμή μπορεί να κριθούν τα πάντα ήταν μη αποδεκτό αυτό που συνέβη στο συγκεκριμένο παιχνίδι.

Υ.Γ. Ο Σλοβένος διαιτητής ήταν όντως πολύ υψηλότερου επιπέδου από όσα έχουν δει τα μάτια μας από Έλληνες και ξένους διαιτητές στη φετινή Σούπερ Λίγκα. Όμως τον Σιμόες έπρεπε να τον είχε αποβάλλει από το 74’ με δεύτερη κίτρινη όταν κλότσησε από πίσω τον Γκιγιέρμε. Τον έστειλε στα αποδυτήρια στο 88’, με ελάχιστο χρόνο να απομένει. Κι όπως είναι κατανοητό, άλλο να μένει μια ομάδα με δέκα παίκτες για 20 λεπτά κι άλλο για 5 ή 6. Ειδικά με τη διαφορά δυναμικότητας που εμφανίστηκε σε αυτό το ντέρμπι…