ΑΕΚ: «Καμπανάκι» ενόψει Καραϊσκάκη

Ο Μανόλο Χιμένεθ μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς με τον ΟΦΗ είπε πως έμεινε ικανοποιημένος από τη διάθεση των ποδοσφαιριστών του απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα. Έξυπνα, θα έλεγα εγώ, σήκωσε ασπίδα προς τους ποδοσφαιριστές του, σε μια μέτριά τους προς κακή εμφάνιση.

Γιατί δεν υπάρχουν σοβαρές δικαιολογίες για την εικόνα της ΑΕΚ απέναντι στους Κρητικούς. Εντάξει προσπάθησε να σταθεί ο ΟΦΗ, αλλά μην τον κάνουμε και μεγαθήριο...

Ομάδα με πολλές ελλείψεις και προβλήματα είναι, όφειλε η «Ένωση» να φτάσει πολύ πιο εύκολα στο τρίποντο και όχι τόσο αποκαρδιωτικά.

Το είπε άλλωστε και ο Χάιμε Βέρα στις δικές του δηλώσεις: «Δεν σκοράρεις, δεν κερδίζεις». Με άλλα λόγια κατέδειξε τη μεγάλη αδυναμία της ομάδας του: Το γκολ. Από τι λοιπόν απειλούνταν τόσο η ΑΕΚ; Μια δουλειά είχε να κάνει ουσιαστικά στο ματς: Να ανοίξει την άμυνα του αντιπάλου. Ο οποίος δεν ταμπουρώθηκε. Δεν έβαλε πούλμαν. Έπαιξε ανοιχτά, προσπάθησε να αναπτυχθεί, άλλο αν δεν μπορούσε. Παρ’ όλα αυτά οι παίκτες του Χιμένεθ δεν τα κατάφεραν να βρούνε πολλές φορές διαδρόμους …

Μίλησε πολύ και για την κούραση ο Χιμένεθ. Είναι μια δικαιολογία, αλλά έως ενός σημείου. Έπαιξαν αρκετοί «κιτρινόμαυροι» που δεν έχουν πολύ χρόνο συμμετοχής έως τώρα. Ο Τσόσιτς, ο Κλωναρίδης, ο Σιμόες, ο Μπογέ, ο Αλμπάνης. Οι μισοί δηλαδή. Μην τα παρά λέμε λοιπόν για την κούραση…

Εγώ πιστεύω πως το ματς ήταν ένα δυνατό καμπανάκι ενόψει Καραϊσκάκη. Το οποίο θα πρέπει να προβληματίσει και να μην κρύψουν κάτω από τα χαλί τα κακώς κείμενα. Η νίκη βοηθάει στο να κλείσουν τα μάτια, αλλά, ενόψει Φαλήρου, αυτό δεν θα είναι καθόλου καλό να συμβεί.

Πάμε τώρα και σε κάποια επιμέρους πράγματα που είδαμε και αξίζουν σχολιασμού. Πρώτα απ’ όλα η απόδοση του Χρήστου Αλμπάνη, που ήρθε να απαλύνει τη στεναχώρια των ανθρώπων της ΑΕΚ για τον τραυματισμό του Νίκλας Χουλτ. Ο Έλληνας εξτρέμ έδειξε καλά στοιχεία. Δεν ήταν μονάχα η ασίστ του στο γκολ του Μάρκο Λιβάγια. Ήταν η γενικότερη απόδοσή του που άφησε ελπίδες για το μέλλον.

Βέβαια, το να κατηγορηθεί ο Μαρίνος Ουζουνίδης ότι δεν τον έβαζε να παίζει είναι το λιγότερο άστοχο. Ο ποδοσφαιριστής δεν ήταν καλά όλο αυτό το διάστημα. Επανερχόταν σταδιακά μετά τον σοβαρό του τραυματισμό. Και σε μια εποχή όπου η ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια της «Ένωσης» μύριζε συνεχώς μπαρούτι.

Η έλευση του Χιμένεθ αφενός «καθάρισε» την ατμόσφαιρα αφετέρου επανέφερε την ηρεμία. Και μην ξεχνάμε πως ο Αλμπάνης είναι περσινή επιλογή με τη σύμφωνη γνώμη του Ανδαλουσιανού τεχνικού. Παίζουν όλα τον ρόλο τους…

Επίσης είδαμε αρκετό καλύτερο τον Λούκας Μπογέ. Με τις γνωστές του φοβίες όταν βρίσκεται απέναντι από το τέρμα, αλλά σε γενικές γραμμές πατούσε καλύτερα στο γήπεδο, έδειχνε να έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, να νιώθει καλά και σιγουριά με την μπάλα στα πόδια, να σηκώνει κεφάλι και να βλέπει γήπεδο (ανεξάρτητα αν δεν κατάφερε να περάσει πολλές μπάλες σωστά).

Ήταν θετικός και σαφέστατα πολύ καλύτερος απ’ όλες τις άλλες φορές. Είμαι βέβαιος ότι ο Χιμένεθ θα καταφέρει να τον ξεκλειδώσει και να πάρει αν όχι το 100% του, τουλάχιστον πάρα πολλά από αυτά που μπορεί να προσφέρει ο Αργεντινοϊταλός. Το έχω γράψει και το ξανά γράφω πως η γλώσσα παίζει τεράστιο ρόλο όταν ένα παιδί είναι για πρώτη φορά σε μια ξένη χώρα. Το να μιλάει απευθείας στα ισπανικά με τον προπονητή του είναι κρίσιμο.

Κλείνω με τη θλάση του Νίκλας Χουλτ. Ειπώθηκε στο ΟΑΚΑ και ίσως όχι εύστοχα, πως ο Ουζουνίδης τον «έκαψε». Σίγουρα έχει τρέξει πάρα πολύ τον τελευταίο μήνα ο Σουηδός. Ανέλαβε ολόκληρη την αριστερή πλευρά στο 3-5-2 και έφτασε στα όριά του. Σήμερα τα ξεπέρασε και ήρθε η θλάση.

Όλον τον μήνα έχει τρέξει από την αντίθετη πλευρά ο Ροντρίγκο Γκάλο. Μήπως θα πρέπει να πάρει ανάσες, όντας και μεγαλύτερος σε ηλικία από τον Χουλτ; Πράγματι θα πρέπει. Αλλά πώς; Ο Έλντερ Λόπες δεν είναι ακόμα έτοιμος και εκ των πραγμάτων η ΑΕΚ έχει ξεμείνει με δύο κλασικά μπακ: Γκάλο και Μιχάλης Μπακάκης. Που και ο τελευταίος έχει παίξει πολύ στο 2019…