Ολυμπιακός: Με Μεντιλίμπαρ μέχρι τέλους…

Ο Ολυμπιακός έχει την ευτυχία να κάθεται στην άκρη του πάγκου του ένας άνθρωπος που ποτέ δεν θα κρυφτεί, που ποτέ δεν θα ψαχτεί για δικαιολογίες, που δεν θα αναζητήσει αλλού τους φταίχτες σε ένα κακό αποτέλεσμα. Αν θυμάστε, ακόμη και σε παιχνίδια που οι Πειραιώτες διαμαρτύρονταν για διαιτητικές αποφάσεις, ο Βάσκος τεχνικός ασχολιόταν αποκλειστικά με την ομάδα του και όχι με τις σφυρίχτρες.

Ασκήθηκε έντονη κριτική στον Μεντιλίμπαρ για τα αρνητικά αποτελέσματα με Παναιτωλικό, Λεβαδειακό, Άρη και Αστέρα Τρίπολης. Όχι αδίκως… Άλλο όμως η κριτική και άλλο η ισοπέδωση ή η «απομυθοποίησή» του. Στο διάστημα που ο Ολυμπιακός δεν έβρισκε τον τρόπο να ξεκλειδώνει τις καλά στημένες άμυνες, δεν ήταν και λίγα τα πληκτρολόγια ή τα μικρόφωνα (σε δημοσιογράφους αναφερόμαστε, όχι σε οπαδούς) που αμφισβητούσαν ευθέως το αν ο Μεντιλίμπαρ είναι ικανός να οδηγήσει τον σύλλογο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μετά το 4-1 επί της ΑΕΚ είμαστε σίγουροι ότι θα τον αποθεώνουν. Αν αύριο – μεθαύριο φέρει ένα αρνητικό αποτέλεσμα, θα παιχτεί ξανά η κασέτα της αμφισβήτησης.

Το σημαντικό είναι ότι ο Μεντιλίμπαρ δεν ασχολείται με όλους όσους τον αμφισβήτησαν. Ακολουθεί τον δικό του δρόμο και μέχρι την τελευταία του μέρα στο λιμάνι (σ.σ. ελπίζουμε να καθυστερήσει μερικά χρονάκια εκείνη η μέρα) θα πορευτεί με τα δικά του «θέλω».

Είδατε τί είπε αμέσως μετά το 4-1; Ότι βολεύουν τον Ολυμπιακό ομάδες τύπου ΑΕΚ που παίζουν πιο ανοικτά. Τί σημαίνει αυτό; Ότι εξακολουθεί να τριγυρίζει στο μυαλό του να βρει το «φάρμακο» για να μην ζορίζεται στα ματς με αντιπάλους που παίζουν… ταμπούρι. Μετά από μία τέτοια μαγική βραδιά, δεν σταματάει να μοιράζεται την επιθυμία του για συνεχή βελτίωση της ομάδας του και τους προβληματισμούς του να βρίσκει πιο εύκολα λύσεις απέναντι σε κλειστές άμυνες.

Οι περισσότερες από τις μεταγραφές δεν έχουν βγει. Ο Μεντιλίμπαρ όμως είχε το σθένος να ρίξει στη μάχη τους πιτσιρικάδες και να αφήσει εκτός πολυδιαφημισμένες μεταγραφές. Δεν το θεώρησε ρίσκο, αλλά υποχρέωση. Εκείνος έκανε πειραματισμούς βάζοντας π.χ. τον Τσικίνιο σε έναν ρόλο κάτι σαν εξτρέμ. Εκείνος έβαλε τον Ροντινέι στις πτέρυγες της επίθεσης. Εκείνος χρησιμοποίησε τον Πιρόλα σε ρόλο αριστερού μπακ σε προηγούμενα παιχνίδια. Πορεύτηκε με αθλητικούς παίκτες και όχι με ποδοσφαιριστές που πολύ απλά έδειχναν να μην «δένουν» με το υπόλοιπο σύνολο ή να είναι νωχελικοί. Αν τον πείσουν στην προπόνηση, τότε θα τους χρησιμοποιήσει. Αν δεν τον πείσουν, δεν σκοπεύει να αλλάξει την τακτική του. Αφήστε δε που πλησιάζει και η χειμερινή μεταγραφική περίοδος.

Με Μεντιλίμπαρ μέχρι τέλους λοιπόν, είτε ο Ολυμπιακός πάρει το πρωτάθλημα, είτε όχι. Κι αυτό, γιατί ο Βάσκος είναι ένας προπονητής όχι ξεροκέφαλος, αλλά αποδεδειγμένα εξαιρετικός και δίκαιος. Δεν κάθεται να ακούσει κάθε άσχετο που μπορεί να τριγυρίζει δίπλα του (δεν αναφερόμαστε στο σταφ του).

Άφησε έξω τους Στάμενιτς και Ολιβέιρα για να παίζει ο Μουζακίτης. Άφησε έξω τον Γιάρεμτσουκ γιατί ο Κωστούλας μπορεί να κάνει τη δουλειά που θέλει. Ο Βέλντε για δεύτερο σερί μεγάλο ματς έμεινε εκτός αποστολής. Ο Γουίλιαν θα παίξει μόνο αν συμβαδίζει με τα «θέλω» του προπονητή. Τελεία και… παύλα!

Το λέμε από τώρα: Το ματς με τον ΟΦΗ σε μία εβδομάδα θα είναι πολύ πιο δύσκολο συγκριτικά με την ΑΕΚ, γιατί πολύ απλά οι Κρητικοί θα επιδιώξουν να παίξουν κλειστά για να τσιμπήσουν βαθμό. Ο Μίλαν Ράσταβατς ξέρει ότι αν παίξει ανοικτά, τότε θα κινδυνεύσει να δεχτεί βαριά ήττα στο Ηράκλειο. Η άποψή μας δεν πρόκειται όμως να αλλάξει, ακόμη κι αν ο Ολυμπιακός δεν κερδίσει στην Κρήτη. Με Μεντιλίμπαρ μέχρι τέλους. Έως τότε όμως μεσολαβεί το ταξίδι στο Βουκουρέστι, εκεί όπου δεν θα έχει τους Ζέλσον, Τσικίνιο και Κάρμο.

Σε ό,τι έχει να κάνει με την ΑΕΚ, αυτό που είδαμε είναι ότι έτρεμαν τα πόδια των «κιτρινόμαυρων» και θα πρέπει να πουν ένα «ευχαριστώ» στον Ελ Κααμπί που δεν βρήκε περισσότερες φορές δίχτυα, αλλά και στον Μασούρα που στη μία περίπτωση έστειλε την μπάλα στο δοκάρι και στην άλλη καθυστέρησε να πλασάρει.

Η ΑΕΚ μοιάζει με μία ομάδα που έχει σπουδαία ονόματα στο ρόστερ της, αλλά ποδοσφαιριστές δίχως την απαιτούμενη ένταση στο παιχνίδι τους. Κάτι σαν τον Ολυμπιακό του Χάμες και του Μαρσέλο. Μοιάζει με μία ομάδα που δεν είναι ικανή να αντέξει στον φετινό μαραθώνιο, γιατί ζορίζεται και με τους «μεγάλους», αλλά και απέναντι στους «μικρούς».