Να ακολουθήσουν κι άλλοι το δρόμο Μαρτίνς, Λουτσέσκου
Το ελληνικό ποδόσφαιρο επιστρέφει σε νορμάλ συμμετοχές από τη μεθεπόμενη σεζόν στις διοργανώσεις της UEFA με τον Ολυμπιακό στα πιο δύσκολα και τον ΠΑΟΚ στα λιγότερο (αλλά επίσης) δύσκολα, να προσπαθούν σωστά. Ας ακολουθήσουν κι άλλοι...
Η επιτυχία του ΠΑΟΚ να φτάσει μέχρι τα προημιτελικά του Conference League και η πορεία του Ολυμπιακού μέχρι τα νοκ άουτ του Europa League (όπως κάθε χρόνο) οδήγησαν το ελληνικό ποδόσφαιρο (σε συνδυασμό και με άλλα αποτελέσματα) στη 15η θέση και στην επιστροφή της νορμάλ εκπροσώπησής του από τη σεζόν 2023-24 στις διοργανώσεις της UEFA. Με δύο ομάδες στα προκριματικά του Champions League, μία στο Europa League και άλλες δύο στο Conference League. Συνεπώς με μεγαλύτερες πιθανότητες για περεταίρω βήματα.
Πολύ σωστά ο Ραζβάν Λουτσέσκου δεν παρέλειψε να συμπεριλάβει τον Ολυμπιακό στη συλλογή βαθμών, αν και στην πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια η ομάδα που συνήθως το έκανε ήταν κυρίως ο Ολυμπιακός. Φέτος βοήθησε πολύ και ο ΠΑΟΚ με τις προϋποθέσεις που δημιουργήθηκαν. Κι είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσει ο καθένας το έργο τόσο του Μαρτίνς όσο και του Λουτσέσκου στις ομάδες τους, όπως και στην προσφορά τους στο ποδόσφαιρο της χώρας.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Οι δυο τους, όπως και οι ομάδες τους, έχουν την κόντρα στον εγχώριο ανταγωνισμό. Ο Λουτσέσκου πήρε ένα πρωτάθλημα από τον Μαρτίνς, ο Πορτογάλος απάντησε με άλλα δύο σε βάρος του ΠΑΟΚ και λογικά φέτος θα πάρει και τη ρεβάνς από τον Ρουμάνο. Αυτά είναι μέσα στο πλαίσιο της αντιπαλότητας εντός των συνόρων. Η συμβολή των δύο προπονητών και των δύο συλλόγων για την 15η θέση, από όποια διοργάνωση διεκδίκησαν τη διάκριση, την πρώτη ή τη δεύτερη ο Ολυμπιακός, την τρίτη ο ΠΑΟΚ, είναι ανυπολόγιστης αξίας.
Η συνέχεια θα πρέπει να είναι αντίστοιχη. Και καλύτερη. Όχι μόνον από τον Ολυμπιακό και από τον ΠΑΟΚ. Απ' όλους. Μεγάλα (Βελέζ) ή μικρότερα (Αστάνα) σοκ του περασμένου καλοκαιριού είναι ανεπίτρεπτα. Ο καθένας από τη μεριά του οφείλει να πετυχαίνει ό,τι καλύτερο και περισσότερο μπορεί. Η 15η θέση και οι πέντε ομάδες στην Ευρώπη (από τους πρώτους προκριματικούς γύρους) δεν σημαίνει... επανάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ούτε ακριβώς τιμητική μπορεί να χαρακτηριστεί. Δεν «αναστηθήκαμε» ξαφνικά. Η πρόοδος είναι απαραίτητη ώστε τα κεκτημένα να διατηρηθούν και να έρθουν και καλύτερα...
