Η σημασία μιας νίκης για την επόμενη και για τη βελτίωση

Ο ΠΑΣ ήταν αποδεκατισμένος σε σχέση με τη δυναμική και τον αριθμό του ρόστερ του, σε σημείο που ουδείς ασχολείται με το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν είχε Βατσλίκ, Παπασταθόπουλο, Μπουχαλάκη και πέντε Αφρικανούς διεθνείς, ανάμεσά τους τον Αγκιμπού και τον Σισέ. Και σωστά ουδείς πρέπει να ασχολείται, όταν ο Ολυμπιακός έχει τη δυνατότητα να παίζει με τρεις στόπερ (επειδή έτσι κρίνει ο προπονητής ενόψει των αγώνων που ακολουθούν, ειδικά αυτούς στην Ευρώπη) με τον υποστηρικτικό στο δικό του ρόστερ Αβραάμ να είναι πάλι συνεπέστατος ή και κορυφαίος Ή να έχει για 80 λεπτά στο γήπεδο τον Βαλμπουενά που υποτίθεται φέτος ήταν προγραμματισμένο να παίζει λιγότερο.

Σε κάθε περίπτωση ο Ολυμπιακός στην προσπάθειά του να αρχίσει ξανά να ρολάρει, καθώς ο δρόμος είναι μακρύς και το πρωτάθλημα είναι απλώς στα μισά της διαδρομής, πρέπει να κάνει δύο πράγματα ταυτόχρονα. Να κερδίζει τα παιχνίδια του και να παίζει και καλύτερα. Στο ματς με τον ΠΑΣ νίκησε, ενώ είχε διαστήματα που έπαιξε καλύτερα από τα προηγούμενα. Θα έλεγα και με μεγαλύτερη ένταση, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Όταν βρήκε γρήγορα ένα γκολ ψυχολογίας, δεν είδε τον αντίπαλο να ανοίγεται καθόλου για να έχει χώρους να τον χτυπήσει με ένα δεύτερο τέρμα, ωστόσο έπαιξε σωστά και δυναμικά.

Με τα μπακ του ψηλά, με τους χαφ του να πλησιάζουν ή να πατούν περιοχή, με τους κυνηγούς του να αλλάζουν θέσεις, με τον Μασούρα να γίνεται συχνά φορ, τον Ελ Αραμπί να βγαίνει προς τα έξω και να δημιουργεί. Με στοιχεία σε κάποιο βαθμό του Ολυμπιακού που είχε φτάσει σε σημείο πέρυσι, έχοντας τον ίδιο προσανατολισμό στο παιχνίδι του, να βάζει τριάρες, τεσσάρες και πεντάρες ακόμη και σε ντέρμπι.

Προφανώς τώρα και δεν είναι το ίδιο, αλλά κάθε νίκη και κάθε βήμα βελτίωσης είναι κατά την άποψή μου σημαντικό για τη συνέχεια της ομάδας στη σεζόν Κι όχι απλώς καλοδεχούμενο, αλλά και αναμενόμενο. Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του ακόμη ένα ματς, το οποίο θα είναι και πιο δύσκολο διότι ο αντίπαλος είναι πιο φορμαρισμένος από τον ΠΑΣ, στο οποίο πρέπει να κάνει ακριβώς το ίδιο. Να νικήσει τον Παναιτωλικό, να προκριθεί, αλλά και να παίξει ακόμη λίγο καλύτερα απ' όσο έκανε κόντρα στην αδύναμη λόγω των απουσιών της ομάδα των Ιωαννίνων

Κι έπειτα από τον Παναιτωλικό (που για τους παραπάνω λόγους δεν μπορεί να είναι ματς πειραματισμών, αλλά μεγάλης προσπάθειας για ακόμη ένα βήμα προς την αγωνιστική και ψυχολογική άνοδο), να κοιτάξει το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Μετά τα επόμενα, μέσα στον Φλεβάρη, με ντέρμπι και Ευρώπη. Σε κάθε παιχνίδι από εδώ και πέρα, ασχέτως δυσκολίας, κρισιμότητας ή απουσιών, ο Ολυμπιακός έχει τον ίδιο διπλό σκοπό. Νίκες και αγωνιστική βελτίωση. Σε απόδοση και σε ένταση.

Δεν θα είναι πάντοτε εύκολο, μπορεί να έχει και εμπόδια, ωστόσο οι παρενθέσεις από εδώ και πέρα θα πρέπει να είναι η αρνητική εικόνα. Και όχι η θετική, όπως έχει συμβεί έως τώρα στη φετινή σεζόν με κάποια πολύ καλά ματς να είναι η εξαίρεση. ενός κανόνα αμφιβολιών.

Μπορεί, μάλιστα, ο τρόπος που ήρθε η νίκη επί του ελλιπούς και αδύναμου επιθετικά ΠΑΣ να κάνει περισσότερο καλό απ' όσο αν π.χ. στο πρώτο μέρος ευστοχούσαν εκεί που μπορούσαν οι Μασούρας, Εμβιλά ή Ανδρούτσος. Και γινόταν κανένα ευρύ σκορ, με φανφάρες εκτός τόπου και πραγματικότητας. Τη σταδιακή άνοδο απόδοσης θέλει τώρα ο Ολυμπιακός και φυσικά τα αποτελέσματα. Με Παναιτωλικό, με ΠΑΟΚ, με όλους. Κατά σειρά χρονικής προτεραιότητας.