Μάικ Γαλάκος στο «ΦΩΣ»: «Μεγαλύτερος γκολτζής όλων των εποχών ο Γκερντ Μίλερ»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Τον Μάικ Γαλάκο τον έχω ξαναβγάλει στο «ΦΩΣ», είχε πει φοβερά πράγματα για το παρελθόν. Τώρα τον βγάζω αφού είχε παίξει αντίπαλος στην Μπουντεσλίγκα με τον Γκερντ Μίλερ που πέθανε. Ο Γαλάκος λέει καινούργια πράγματα για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Ανεξάντλητος.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 17/8/2021

Μάικ, θέλω να μου πεις για τον Γκερντ Μίλερ.

Ό,τι θες, για το «ΦΩΣ» είμαι ταγμένος. Πριν έρθει ο Γουλανδρής στη Γερμανία και μιλήσει με τη μάνα μου και πει «βάλε υπογραφή σε όποιο ποσό θες» -σου τα έχω πει αυτά- ήμουν σε μία φοβερή τότε Φορτούνα Ντίσελντορφ και πηγαίναμε για τον τίτλο! Νικούσαμε μέσα-έξω, μεγάλες ομάδες, θα κάναμε αυτό που έκανε η Λάρισα μία φορά στην Ελλάδα. Τέτοια έκπληξη θα ήταν. Όμως πέσαμε πάνω στην Μπάγερν του μεγάλου γκολτζή Μίλερ, χάσαμε 3-2 στο Μόναχο, στο παλιό γήπεδο, με γκολ του Μίλερ και του Μπεκενμπάουερ. Μιλάμε για μεγαθήρια. Μιλάμε για Εθνική Γερμανίας που το 1972 πήρε το Γιούρο, το 1974 πήρε το Μουντιάλ και η Μπάγερν σάρωσε τα Κύπελλα Πρωταθλητριών. Θυμάμαι έναν ανταποκριτή της κρατικής ραδιοφωνίας, Έλληνα, μου είχε πάρει συνέντευξη, ήμουν νεαρός, ως τον πρώτο Έλληνα που έπαιξε απέναντι σε αυτά τα θηρία στην Μπουντεσλίγκα. Και τότε αποφάσισε ο Γουλανδρής να με πάρει. Με τη βοήθεια του πανούργου Λεωνίδα Θεοδωρακάκη, κάτι είχαν κάνει με τη στρατολογία, έπρεπε να έρθω στην Ελλάδα να υπηρετήσω και μου κράτησαν το διαβατήριο εδώ...

Δεν ξεκίνησες από τη Φορτούνα.

Όχι, ξεκίνησα από χαμηλή κατηγορία, μία ομάδα που την έλεγαν Μπότροπ. Έπαιρνα το ποδήλατό μου και πήγαινα να βλέπω ματς στο Έσεν, στο Γκελζενκίρχεν. Θυμάμαι ότι έβλεπα τον Ρεχάγκελ όταν έπαιζε ποδόσφαιρο! Η Φορτούνα με έκανε επαγγελματία. Ο Γουλανδρής είχε έρθει ο ίδιος στο «Χίλτον» στο Ντίσελντορφ, διότι ήθελε πολύ να πάρει τον πρώτο Έλληνα επαγγελματία που έπαιξε στην Μπουντεσλίγκα.

Εσύ ποιον είχες είδωλο;

Τον Όβερατ. Ο Γκερντ Μίλερ δεν ήταν της ντρίμπλας, όμως ήταν ο μεγαλύτερος γκολτζής όλων των εποχών! Απίστευτα τα στατιστικά του, σε όλες τις διοργανώσεις, και με την Μπάγερν και με την Εθνική Γερμανίας. Πέθανε ο μεγαλύτερος γκολτζής όλων των εποχών.

Τι ατού εξαιρετικό είχε;

Χαμηλό κέντρο βάρους, χοντρά μπούτια, έπεφτε και σηκωνόταν αμέσως, τους τρέλαινε τους ψηλούς αντίπαλους και μυριζόταν το γκολ. Έστριβε πιο γρήγορα από τους ψηλούς, ήταν φοβερός γκολτζής. Και να ξέρεις, τον βοήθησαν ο Ρουμενίγκε και ο Χένες στα προβλήματα που είχε με το αλκοόλ. Πήγε στις ΗΠΑ, χώρισε, είχε χάσει τα χρήματά του, είχε μπλεξίματα. Αλλά ήταν καλός άνθρωπος. Ήταν σεμνός.

Ολυμπιακό είδες;

Ναι, την είδα την Ολυμπιακάρα.

Πώς τα είδες;

Αυτό που θα σου πω μας το έλεγαν στη σχολή της Κολονίας που ήταν η καλύτερη για προπονητές στον κόσμο: οι ομάδες δεν έχουν παίξει ακόμα παιχνίδια. Είναι πάρα πολύ νωρίς για να κρίνεις μια ομάδα. Πάντως στην άμυνα κάτι θέλει ο Ολυμπιακός... Έτσι δεν είναι; Ενίσχυση θέλει στην άμυνα. Αλλά ξέρουν πολύ καλύτερα ο προπονητής και η διοίκηση. Δεν μπορώ εγώ να κάνω τον προπονητή ή τον πρόεδρο. Έτσι μου έλεγε ο Όσιμ «ρε Μάικ, γιατί δεν έρχονται οι δημοσιογράφοι στην Παιανία να δουν τις προπονήσεις, να καταλάβουν αν πρέπει να παίζει ο Σαραβάκος ή όχι;».

Α, μου λες πράγματα ενδιαφέροντα πάλι. Ποιος ήταν ο καλύτερος προπονητής που έζησες στον Παναθηναϊκό ως τεχνικός διευθυντής;

Ο Όσιμ, αλλά δεν είχε το μυαλό του καθαρό. Είχε την οικογένειά του στον πόλεμο... Μπορούσε να το κανονίσει η οικογένεια Βαρδινογιάννη και να τους φέρει. Θυμάμαι να το συζητάμε στην καθιερωμένη εβδομαδιαία σύσκεψη με τον Γιώργο, τον Βαρδή, τον Θόδωρο Βαρδινογιάννη, αλλά δεν ήθελε να έρθει η κόρη του Όσιμ, γιατί ήταν εκεί με έναν γιατρό...

Το έχεις ξαναπεί αυτό;

Όχι.

Ποιος από τα τρία αδέλφια ήταν ο πιο σημαντικός για τον Παναθηναϊκό;

Ο Γιώργος ήταν μεγάλος παράγοντας, μεγάλος πρόεδρος, δεν ξαναβρέθηκε τέτοιος για τον Παναθηναϊκό. Αλλά πολύ σημαντικός ήταν και ο μακαρίτης ο Θόδωρος, ήθελε να κάνει ακόμα πιο μεγάλο τον Παναθηναϊκό. Και ο Βαρδής βέβαια.

Μπορεί να συγκριθεί ο Αλαφούζος με αυτούς;

(Γελάει) Δεν υπάρχει σύγκριση. Είχε μοντέλο διοίκησης τότε ο Παναθηναϊκός, όχι αστεία. Δεν ήταν μόνο τα λεφτά, υπήρχε ιεραρχία και διοίκηση. Να σου πω ένα περιστατικό;

Τέτοια θέλω.

Έσωσα τον Μαυρίδη από βαριά τιμωρία, ενώ είχε πάει να πλακώσει τον Δανιήλ!

Γιατί;

Είχε κακοκαιρία στη Θεσσαλονίκη, παίζαμε με τον Ηρακλή για τον τίτλο, είχε κλείσει το αεροδρόμιο εκεί και εμείς ήμασταν στο παλιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό και δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Θα πετούσαμε με ένα μικρό αεροπλανάκι της Ολυμπιακής, φοβόντουσαν όμως τα παιδιά και κάποιοι είχαν πιει! Θα πηγαίναμε στο αεροδρόμιο της Καβάλας και από εκεί οδικώς για Θεσσαλονίκη, για τα «Αστέρια» στο Πανόραμα. Ο Σαραβάκος δεν ήθελε να πετάξει με τίποτα! Φοβόταν πολύ. Έλεγε ότι δεν θα έρθει.

Ο καλύτερος παίκτης τότε.

Πραγματικά. Ο καλύτερος. Και τον συνόδεψα με ταξί μέχρι τη Θεσσαλονίκη! Οι άλλοι ήρθαν με το αεροπλάνο. Όμως ο Μαυρίδης έγινε έξαλλος, είχε πιει κιόλας και επιτέθηκε στον Δανιήλ γιατί έδωσε την άδεια στον Σαραβάκο μόνο! Το έμαθαν οι δημοσιογράφοι, έγινε σούσουρο, φτάσαμε στο ξενοδοχείο, με ρωτούσε ο Σκιάνης και ο Μαυροκουκουλάκης τι να κάνουμε. Μιλούσα στο τηλέφωνο με τη μάνα μου τη συχωρεμένη και μου λέει ο Μάνος «δώσε μου τη Βούλα να της μιλήσω». Και του λέει η μάνα μου «μην τον τιμωρήσετε, πάρτε το ματς και σκεπάστε το». Παίρνουμε το ματς με μακρινό σουτ του Σαραβάκου, ήταν βρεγμένο το χορτάρι. Με φωνάζει ο Βαρδής να συναντηθούμε και επέμενε να τιμωρηθεί ο Μαυρίδης, να προπονείται μόνος του.

Μη σταματάς, λέγε κι άλλα.

Του εξήγησα πώς είχε η κατάσταση, ότι είχε πιει, ότι ήταν οι παίκτες φοβισμένοι, ότι οργίστηκαν με την ιδιαίτερη μεταχείριση που είχε ο Σαραβάκος, ότι ο Μαυρίδης ήταν καλό παιδί αλλά είχε προβλήματα εκείνη την εποχή με τη γυναίκα του. Και τον έσωσα. Πέρασε όλο αυτό χωρίς να διαταραχθεί η ομάδα. Και όχι μόνο γλίτωσε ο Μαυρίδης, αλλά γλίτωσε όλη η ομάδα, γιατί στην αρχή λέγανε να ανέβει με το τρένο πάνω! Ποιο τρένο, έλεγα εγώ. Αν πας με το τρένο πάνω, σε σκότωσε η κούραση. Η ΑΕΚ είχε πάει με το τρένο στις Σέρρες και είχε χάσει. Και ο Ολυμπιακός είχε πάθει σοκ σε ένα ματς πάνω που είχε πάει με το τρένο.

Όταν ο Σαραβάκος είχε κλείσει στον Ολυμπιακό το ξέρατε;

Λίγοι το συζητούσαμε κρυφά... Ήταν πάρα πολλά τα λεφτά. Ήταν λεφτά που δεν πήρε το παιδί σε όλη την καριέρα του μετά.

Πού είσαι τώρα; Ακούω δυνατό αέρα.

Στη Μάνη είμαι! Έχω το πατρικό μου εδώ, το έχω φτιάξει από την αρχή. Έχουμε υπέροχη θέα, είμαι στα 450 μέτρα υψόμετρο. Βλέπω τα Κύθηρα από εδώ. Ησυχία έχει. Είμαι με τα παιδιά μου μαζί, 20 και 21 χρονών. Να δώσεις χαιρετισμούς στις κόρες του Θόδωρου Νικολαΐδη. Προ κορονοϊού που είχα πάει στο Καραϊσκάκη ο κόσμος με αγκάλιασε. Θέλω να ξανάρθω, αλλά το γόνατό μου είναι διαλυμένο. Δύσκολα θα ανέβω τα σκαλιά…