Η αθλητική αναγνώριση νοθεύει την κάλπη

Ο νόμος Αυγενάκη, για εγγραφή όλων των ομάδων στο αθλητικό μητρώο της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και η αθλητική αναγνώριση, είναι μία καλή κίνηση για να φανεί ποια σωματεία λειτουργούν νομότυπα και ποια είναι παράνομα και χωρίς τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος.

Όμως η διαδικασία για εξασφάλιση ειδικής αθλητικής αναγνώρισης δεν είναι τόσο εύκολη, ζητήθηκε να γίνει εν μέσω πανδημίας με κλειστές αρκετές υπηρεσίες και ό,τι συνεπάγεται αυτό, ενώ απαιτεί μια σειρά από δηλώσεις και έγγραφα καθώς και την ύπαρξη ΑΦΜ και τραπεζικού λογαριασμού στα στοιχεία των συλλόγων. Αυτήν τη στιγμή η συντριπτική πλειονότητα των αθλητικών σωματείων δεν είναι ακόμη αναγνωρισμένη, παρόλο που από αρκετές ομάδες η σχετική διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη.

Η αναγνώριση είναι υποχρεωτική για τα σωματεία καθώς, πέρα από το ότι αποτελεί προϋπόθεση για την εξασφάλιση των κατά καιρούς χρηματικών επιχορηγήσεων, εξασφαλίζει την αναγνώρισή τους από τις οικείες ομοσπονδίες και την πολιτεία, όπως και τη δυνατότητά τους να προπονούνται σε αθλητικές εγκαταστάσεις ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού.

Πανελλαδικά ούτε το 30% των ποδοσφαιρικών σωματείων έχει την απαραίτητη αθλητική αναγνώριση που θα του επιτρέψει να συμμετέχει στις εκλογικές διαδικασίες των Ενώσεων αλλά και να έχει δικαίωμα συμμετοχής στα επόμενα πρωταθλήματα. Βέβαια, υπάρχει περιθώριο έως το τέλος Αυγούστου για να καταθέσουν οι ομάδες τα απαραίτητα έγγραφα για την πιστοποίηση, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχουν δικαίωμα ψήφου στις εκλογές των Ενώσεων.

Τα στοιχεία είναι κωμικοτραγικά στις εκλογές των Ενώσεων που πραγματοποιούνται αυτό το διάστημα. Ξεκινώντας από την ΕΠΣ Πρέβεζας – Λευκάδας, στις αρχαιρεσίες της Ένωσης έχουν δικαίωμα μόλις έξι σωματεία, δηλαδή όποιος συγκεντρώσει τέσσερις ψήφους εκλέγεται νέος πρόεδρος. Στην ΕΠΣ Αρκαδίας, στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 14 Ιουνίου, ψήφισαν 12 συνολικά εκπρόσωποι ομάδων, ενώ ήταν τρεις οι υποψήφιοι για το προεδρικό χρίσμα (Γεωργόπουλος, Πέτρου και Προύντζος). Πηγαίνοντας παρακάτω, στη δεύτερη ιδρύτρια Ένωση της ΕΠΟ, την ΕΠΣ Πειραιά, ο νέος πρόεδρος Γιάννης Σπάθας βγήκε από μία… παρέα συγγενών και φίλων, αφού ψήφισαν μόλις 32 από τις 86 συνολικά ομάδες που συμμετείχαν πέρσι στο πρωτάθλημα και έλαβε 29 ψήφους. Μοναδική όαση σε αυτό το θολό τοπίο είναι η ΕΠΣ Αθηνών όπου θα ψηφίσουν 115 εκπρόσωποι από τα 150 συνολικά σωματεία της Ένωσης (δηλαδή περίπου τα 2/3) στις αρχαιρεσίες που είναι προγραμματισμένες για τις 23 Ιουνίου.

Με τον νέο νόμο Αυγενάκη οι αρχαιρεσίες δεν είναι αντιπροσωπευτικές της πραγματικής δύναμης των σωματείων που έχει κάθε Ένωση. Ιστορικά σωματεία, όπως στην περίπτωση της ΕΠΣ Αθηνών οι Άρης Πετρούπολης, Δόξα Βύρωνος, ΠΑΟ Αγίου Δημητρίου, Πανθησειακός, Καλαμάκι κ.ά., αποκλείονται της εκλογικής διαδικασίας και στερούνται του δικαιώματος να ψηφίσουν στις εκλογές. Ο εκάστοτε πρόεδρος σε αρκετές περιπτώσεις δεν αντιπροσωπεύει την πλειονότητα των σωματείων, αλλά εκλέγεται από μία μικρή… παρέα ομάδων. Φυσικά ο κάθε νέος πρόεδρος που εκλέχθηκε από 6, 8, 12 ή 32 σωματεία θα είναι αυτός που θα ψηφίσει στην ΕΠΟ για τον νέο πρόεδρο της ομοσπονδίας.

Καταλήγοντας, δεν είναι καλό για το ποδόσφαιρο ο εκάστοτε πρόεδρος της κάθε ΕΠΣ να εκλέγεται από τόσο μικρό αριθμό σωματείων.