Πέτρος Ξανθόπουλος στο «ΦΩΣ» για το Ολυμπιακός - ΑΕΚ: «Να μην επαναληφθεί η ιστορία»!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Οι τίτλοι, τα Κύπελλα, τα τρόπαια δεν χαρίζονται, οι τίτλοι διεκδικούνται. Με νύχια και με δόντια. Η ιστορία του Ολυμπιακού είναι γεμάτη από τίτλους και έτσι έγινε γίγαντας και απέκτησε μακράν τον περισσότερο κόσμο. Η ιστορία χτίστηκε με το μπανταρισμένο κεφάλι του Ρωσσίδη να σηκώνει το Κύπελλο σε τελικό στη Λεωφόρο.

Διαβάζω και ακούω διάφορους που λένε να μποϊκοτάρει ο Ολυμπιακός τον τελικό με την ΑΕΚ, να κατεβάσει την Κ19 και άλλα τέτοια. Δηλαδή να κάνει χαρούμενο ο Ολυμπιακός τον Μελισσανίδη! Ωραία λογική. Ακόμα και δίκαιο να έχεις σε όποια αντιπαράθεση, αν χαρίσεις τίτλο στον αντίπαλο είσαι λάθος. Δεν νομίζουμε ότι θα επαναλάβει ο Ολυμπιακός το λάθος που έχει κάνει δύο φορές στην ιστορία του με την ΑΕΚ και της έχει χαρίσει δύο τρόπαια αμαχητί: το μπαράζ του 1979, στο οποίο δεν κατέβηκε ο Ολυμπιακός για το πρωτάθλημα, και τον τελικό Κυπέλλου το 1966, ο οποίος απονεμήθηκε στην ΑΕΚ χωρίς να γίνει ο αγώνας. Γιατί και στις δύο περιπτώσεις ο Ολυμπιακός δεν κατέβηκε.

Χίλια δίκια να είχε ο Ολυμπιακός, πόσοι γνωρίζουν τι είχε γίνει τότε; Και αν γνωρίζουν, πόση σημασία έχει πια; Οι λόγοι για τους οποίους δεν κατέβηκε ο Ολυμπιακός σε εκείνα τα ματς έγιναν κουκκίδες στο πέρασμα του χρόνου, αλλά τα τρόπαια κοσμούν την τροπαιοθήκη της ΑΕΚ, γράφτηκαν στην ιστορία, προστέθηκαν στους τίτλους της και δεν προστέθηκαν στους τίτλους του Ολυμπιακού. Είχε 50% πιθανότητες ο Ολυμπιακός σε κάθε ματς να πάρει το τρόπαιο. Τις έκανε 0%.

Στη μία περίπτωση θα μπορούσε να σταματήσει το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα που είχε πάρει η ΑΕΚ του Μπάρλου. Είχε καλή ομάδα η ΑΕΚ το 1979, αλλά είχε καλή ομάδα και ο Ολυμπιακός. Ισόβαθμοι τερμάτισαν. Άλλωστε τα αμέσως επόμενα χρόνια έπαιξε σε δύο παρόμοια μπαράζ ο Ολυμπιακός και τα νίκησε και τα δύο. Με τον Άρη και με τον Παναθηναϊκό στον Βόλο. Το δε 1966 ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να κάνει το νταμπλ με την ομαδάρα του Μπούκοβι.

Στο μπαράζ για το πρωτάθλημα δεν κατέβηκε, γιατί στο τελευταίο ματς τον είχε αδικήσει ο διαιτητής Παμπορίδης στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ και το σκορ είχε λήξει 3-3. Ποιος το θυμάται και ποιος το ξέρει και ποιος το μνημονεύει πια, η ιστορία έγραψε ότι το πρωτάθλημα το πήρε η ΑΕΚ...

Και το 1966 ο Ολυμπιακός διαμαρτυρόταν στην ΕΠΟ γιατί είχε φτάσει η ημερομηνία ντάλα Ιούλιο, με υψηλές θερμοκρασίες, οι παίκτες του είχαν πάει διακοπές, πίεζε ο Ολυμπιακός για να γίνει τον Σεπτέμβριο ο τελικός, αλλά το Κύπελλο δόθηκε στην ΑΕΚ. Ποιος τα θυμάται και ποιος τα ξέρει αυτά; Οι τίτλοι έμειναν.

Αυτό μου είχε πει και σε συνέντευξη ο Νίκος Μπαλτάς την εποχή της καραντίνας, ότι ήταν ιστορικό λάθος και δικό του λάθος που πίεζε στη Γενική Συνέλευση στη Λέσχη του Ολυμπιακού να μην κατέβει ο Ολυμπιακός το 1979 στο μπαράζ, και έβγαζε πύρινους λόγους. Παρασύρθηκε και ο Λεωνίδας Θεοδωρακάκης, ο οποίος είχε μεγάλες επιφυλάξεις γι’ αυτήν την απόφαση. Η Γενική Συνέλευση όμως ψήφισε υπέρ του να μην κατέβει ο Ολυμπιακός.

Μίλησα με έναν παίκτη τής τότε εποχής. Να δω πώς το έβλεπαν οι ποδοσφαιριστές τότε, αλλά και πώς βλέπει τη σημερινή κατάσταση. Είναι ο Πέτρος Ξανθόπουλος, ο οποίος έπαιξε 10 χρόνια στον Ολυμπιακό και πήρε 5 πρωταθλήματα. Τρομερός σε αυτά που λέει.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 31/7/2020

Τι είχε γίνει στην Κρήτη το 1979 με τον ΟΦΗ στο 3-3 και ξεκίνησαν όλα;

Να σου πω την αλήθεια; Δεν είχε γίνει και κάτι τρομερό. Αδικίες στη διαιτησία συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μην κατέβεις να αγωνιστείς και να διεκδικήσεις έναν τίτλο.

Εσείς οι παίκτες πώς το πήρατε τότε το ότι δεν κατέβηκε στο μπαράζ ο Ολυμπιακός;

Ήταν θέμα διοίκησης. Οφείλαμε να υπακούσουμε. Εμείς όμως θέλαμε να παίξουμε. Ολυμπιακός ήμασταν, είχαμε τις πιθανότητές μας. Κι ας είχαμε κάποιες απουσίες. Η ΑΕΚ είχε πολύ καλή ομάδα τότε, αλλά κι εμείς είχαμε καλή ομάδα.

Άλλωστε πήρατε τα δύο επόμενα μπαράζ...

Ε, βέβαια. Και μάλιστα στο μπαράζ με τον Παναθηναϊκό στον Βόλο αγωνιζόμουν τη μέρα της γιορτής μου! 29 Ιουνίου, Πέτρου και Παύλου. Με Βαγγέλη Μαρινάκη πιτσιρικά στον πάγκο τότε, νομίζω. Για τον πατέρα του είμαι σίγουρος, ο Μιλτιάδης Μαρινάκης ήταν γενικός αρχηγός, τον θυμάμαι σίγουρα.

Πώς το βλέπεις τώρα το σκηνικό με την ΑΕΚ;

Ο Ολυμπιακός πρέπει να κατεβεί και να χτυπήσει το Κύπελλο με όλες τις δυνάμεις του. Ούτε να το μποϊκοτάρει ούτε να δηλητηριάζεται, ό,τι έγινε έγινε. Το όνομα του Ολυμπιακού πρέπει να είναι ψηλά. Δεν το συζητάω αυτό, πρέπει να κατεβεί στον τελικό, να αντιμετωπίσει τον τελικό με τη σοβαρότητα που πρέπει και να χτυπήσει το Κύπελλο. Όποτε και αν γίνει, με οποιαδήποτε ομάδα έχει.

Αλλιώς θα κάνει χάρη στην ΑΕΚ.

Δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι, εγώ κοιτάω την ομάδα μου. Το σωστό για τον Ολυμπιακό είναι να κατεβεί με όλες τις δυνάμεις του και να δείξει πάλι ότι είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Θα μπορούσε να έχει παίξει στη Ριζούπολη από μέρες πριν και να έχει προετοιμάσει καλύτερα την ομάδα του για το ματς με τη Γουλβς. Δεν του βγήκε. Έχει ευθύνες και η ΕΠΟ μεγάλες, αλλά η ζωή προχωρεί. Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα, πρέπει να διδάσκει πολιτισμό, πρέπει να διδάσκει ήθος. Μια μεγάλη ομάδα γαλουχείται με τους τίτλους, τρέφεται και μεγαλώνει με τους τίτλους, ο Ολυμπιακός έγινε μεγάλος και τρανός μέσω των τίτλων. Με μισό πόδι, με μπανταρισμένο κεφάλι, θα μπεις και θα αγωνιστείς για το τρόπαιο.

Εσείς οι παίκτες τότε δεν αντιδράσατε στην απόφαση της διοίκησης;

Σου είπα, οφείλαμε να υπακούσουμε τη διοίκηση. Εμείς ήμασταν ποδοσφαιριστές, δεν ήμασταν παράγοντες. Θέλαμε όμως να αγωνιστούμε. Σε όλα τα μπαράζ θέλαμε να αγωνιστούμε. Και λίγα χρόνια μετά, στο μπαράζ με τον Παναθηναϊκό, ο Βαρδινογιάννης δεν ήθελε να κατεβεί και έλεγε ότι δεν θα κατεβεί ο Παναθηναϊκός~για άλλους λόγους τότε, που επίσης κανείς δεν θυμάται. Ξέρεις τι αγωνία είχαμε και πώς θέλαμε να γίνει το μπαράζ;

Μου το έχουν πει και άλλοι παίκτες της εποχής. Ο Σταύρος Παπαδόπουλος μου έχει δηλώσει: «Θέλαμε να έρθουν, να φάνε τα γκολάκια τους, να φάνε το ξύλο τους, και να φύγουν».

Εμείς οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού θέλαμε να παίξουμε σε όλα τα μπαράζ, σε όλους τους τελικούς, και αυτή πρέπει να είναι η νοοτροπία. Τίτλους δεν παρατάς αμαχητί ποτέ.