Άστον Βίλα: Αρχίζει να κουράζεται και στράφηκε στον κόσμο της - Θα αλλάξει προσέγγιση ο Έμερι;

Η ιαχή «δεν πάμε πουθενά!» αντηχούσε στο «Βίλα Παρκ». Ύστερα από 132 νύχτες στην πρώτη τετράδα της Premier League για την Άστον Βίλα, η γραμμή του τερματισμού είναι πλέον ορατή.

Αυτοί οι υποστηρικτές της Βίλα έχουν αδιάσειστα στοιχεία ότι, έπειτα από ένα δυνητικά καθοριστικό οκταήμερο που κατέληξε σε δύο νίκες στο πρωτάθλημα και πρόκριση σε ευρωπαϊκό ημιτελικό, η διαθέτει την απαιτούμενη συνέπεια ώστε να προκριθεί στο UEFA Champions League του 2024-25.

«Είμαστε τόσο κοντά», δήλωσε ο αρχηγός Τζον ΜακΓκιν, μιλώντας μετά την κυριακάτικη εντός έδρας νίκη με 3-1 επί της Μπόρνμουθ. «Το λέω στα παιδιά - για 12 χρόνια στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, παρακολουθώ το Champions League στην τηλεόραση. Θέλω να συμμετέχω σε αυτό τώρα. Υπάρχουν πολλοί που έχουν συμμετάσχει σε αυτό. Δεν θέλω να το θεωρούν δεδομένο. Είμαστε κοντά τώρα».

Το ματς με τη Μπόρνμουθ σηματοδότησε την πιο πρόσφατη ανατροπή έπειτα από ένα ακόμη συναισθηματικά φορτισμένο βράδυ της Πέμπτης στο UEFA Europa Conference League. Οι ψυχικές και σωματικές αυξομειώσεις του δραματικού θριάμβου στα πέναλτι εκείνο το βράδυ στη Γαλλία επί της Λιλ είχαν αντίκτυπο, κάτι που αναγνωρίστηκε από τους παίκτες και τον σύλλογο. Ακόμα κι αν ο Ουνάι Έμερι αρνείται να παραχωρήσει το ίδιο έδαφος -λόγω της νοοτροπίας του «δεν υπάρχουν δικαιολογίες» - η Βίλα βρίσκεται στο στάδιο της σεζόν όπου κάθε οριακό κέρδος μπορεί να αποβεί μεταμορφωτικό.

Οι φίλοι των «χωριατών» ενθαρρύνθηκαν να φτάσουν στο «Βίλα Παρκ» 90 λεπτά πριν από τη σέντρα του αγώνα της Κυριακής για να υποδεχτούν τους παίκτες. Το πούλμαν που μετέφερε την ομάδα είχε ακολουθήσει διαφορετική διαδρομή προς το γήπεδο, βιώνοντας την αποθέωση στην εξέδρα «Τρίνιτι Ρόουντ» και περνώντας από το άγαλμα του πρώην προέδρου της Βίλα και ιδρυτή της Football League, Ουίλιαμ ΜακΓκρέγκορ.

Οι μπάρες που οδηγούσαν στον προαύλιο χώρο δημιουργούσαν ένα μονοπάτι για τους παίκτες και η μουσική έπαιζε από την παρακείμενη σκηνή, με το Crazy Train, γραμμένο και εκτελεσμένο από τον Όζι Όζμπορν του Μπέρμιγχαμ, σε συνεχή επανάληψη.

Σημαίες και κασκόλ μοιράστηκαν σε όσους στέκονταν κοντά στις μπάρες, περιμένοντας τους παίκτες. Η αποστολή βρέθηκε μπροστά σε μπλε καπνούς, παιδιά στους ώμους των γονέων και συνεχή αποθεωτικά συνθήματα. Το Crazy Train έμεινε στο παρασκήνιο, ένας κατάλληλος τίτλος τραγουδιού δεδομένου του πού βρέθηκε η Βίλα: σε ένα ταξίδι από το οποίο κανείς δεν θέλει να κατέβει.

«Φτάσαμε εδώ και οι οπαδοί μας περίμεναν», δήλωσε ο Έμερι. «Μας βοήθησαν. Το μεταδώσαμε στον αγωνιστικό χώρο».

Σύμφωνα με την ενημέρωση της Άστον Βίλα, το σχέδιο ήταν να δοθεί «στους παίκτες μια ώθηση πριν από τον αγώνα» - οι προσπάθειες της Πέμπτης στη βόρεια Γαλλία, η έλλειψη χρόνου προετοιμασίας για αυτό το παιχνίδι και η φυσική φθορά που είχε επέλθει αισθάνθηκαν ότι αποτελούσαν απειλή.

Σύμφωνα με τον Έμερι, οι παίκτες έκαναν μία «τόσο, μα τόσο ήσυχη» προπόνηση πριν από την Μπόρνμουθ, το πρωί του Σαββάτου, ώστε να τους επιτρέψει να πάρουν ανάσες. Την Παρασκευή, αφού επέστρεψαν αργά από τη Λιλ το προηγούμενο βράδυ, ήταν απλά μια μέρα αποκατάστασης. «Το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας έγινε στο ξενοδοχείο της ομάδας χθες το βράδυ (Σάββατο) με συναντήσεις», δήλωσε ο Έμερι.

«Το κλειδί είναι να συνηθίσουμε (το) πρόγραμμα Πέμπτη-Κυριακή (που συνοδεύει τις διοργανώσεις της UEFA για συλλόγους δεύτερης και τρίτης κατηγορίας)», πρόσθεσε ο ΜακΓκιν. «Ο προπονητής έχει μια πλήρη στρατηγική χωρίς δικαιολογίες. Έχουμε πολλούς τραυματισμούς. Πολλοί παίκτες φέρουν χτυπήματα - βλέπετε τον Λέον (Μπέϊλι) εκεί, βαριά δεμένο».

Πολλοί παίκτες όντως ξεπερνούν το φράγμα του πόνου - ο Μπέϊλι έχει πρόβλημα με το αριστερό του γόνατο, ο ίδιος ο ΜακΓκιν προσπαθεί συστηματικά να τεντώσει τη δεξιά γάμπα του και ο Πάου Τόρες φορούσε ειδικούς ιμάντες ψηλά και στους δύο μηρούς. Παρόλα αυτά, σε μια απόδειξη της στιβαρότητάς τους, οι δύο μοναδικές αλλαγές που έκανε ο Έμερι σε σχέση με την Πέμπτη ήταν επιβεβλημένες: ο Ντάγκλας Λουίζ παρέμεινε τιμωρημένος και ο Νικολό Ζανιόλο τραυματίστηκε κόντρα στη Λιλ και έπρεπε να αποχωρήσει πριν από το ημίχρονο.

Σε μια εποχή όπου οι προπονητές της Premier League, που διαθέτουν αφάνταστα πλούτη, βάθος ομάδας και εμπειρία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, γκρινιάζουν για το πρόγραμμα και αναπόφευκτα καταλήγουν να έχουν τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο, ο Έμερι προτιμά να προχωράει απλά.

Ο Έμερι δεν έκανε την πρώτη του αλλαγή μέχρι το 87ο λεπτό, δείγμα του πόσο η Βίλα - κόντρα στις αναμενόμενες πιθανότητες - είχε καταβάλει τους αντιπάλους της όσο περνούσε το παιχνίδι.

Ίσως δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη. Στα 10 ματς που ακολούθησαν άμεσα έναν ευρωπαϊκό αγώνα από την πρόκριση στους ομίλους τον Αύγουστο, η Βίλα έχασε μόνο μία φορά. Στο μυαλό του Έμερι, η απόφαση για το αν πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στο κυνήγι της πρώτης τετράδας και της θέσης στο Champions League που αυτή φέρνει ή στην κατάκτηση ενός τροπαίου είναι ανύπαρκτη. Στα μάτια του, μπορούν να κάνουν και τα δύο.

Ήταν η 20η νίκη της Premier League, οι περισσότερες για τους «χωριάτες» σε μία σεζόν από την εναρκτήρια χρονιά της διοργάνωσης 1992-93.

Για την Άστον Βίλα όμως έρχεται ένα πρόγραμμα «βουνό», με Τσέλσι, Ολυμπιακό, Μπράιτον, Ολυμπιακό και Λίβερπουλ. Ίσως ο Ουνάϊ Έμερι αναθεωρήσει για τα… δύο καρπούζια στη μασχάλη…