Η FA δεν σκοπεύει να αλλάξει το πρωτόκολλο για την διάσειση

Την περασμένη εβδομάδα, το World Rugby ανακοίνωσε ότι η υποχρεωτική περίοδος που θα μένουν εκτός οι παίκτες που υποφέρουν από διάσειση θα παραταθεί από 7 σε 12 ημέρες, επικαλούμενο νέα επιστημονικά στοιχεία.

Σύμφωνα με τους κανόνες της FA, ο ελάχιστος αριθμός ημερών που θα χάσει ένας παίκτης είναι έξι, εάν ολοκληρώσει κάθε βήμα της προδιαγεγραμμένης επιστροφής στο παιχνίδι.

Τόσο η PFA όσο και δύο φιλανθρωπικές οργανώσεις διάσεισης, η Headway και η Head for Change, δήλωσαν ότι η FA θα πρέπει να επανεξετάσει αυτούς τους κανόνες.

Ο Dawn Astle, επικεφαλής της άνοιας για την PFA, είπε: «Απολύτως το ποδόσφαιρο πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμά του. Είναι ένα διαφορετικό άθλημα, αλλά η ίδια ασθένεια.

Τα αποτελέσματα της διάσεισης μπορεί να χρειαστούν χρόνο για να φανούν και να επιλυθούν. Η έρευνα έδειξε ότι χρειάζονται μερικές φορές εβδομάδες, αν όχι μήνες, για να ανακάμψουν οι παίκτες. Επομένως όσο μεγαλύτερος ο ελάχιστος χρόνος στάσης και ξεκούρασης τόσο το καλύτερο».

Η ανησυχία του Head for Change επικεντρώνεται στον πιθανό κίνδυνο του συνδρόμου δεύτερης πρόσκρουσης, στο οποίο ο εγκέφαλος διογκώνεται γρήγορα μετά από ένα χτύπημα στο σημείο μιας προηγούμενης διάσεισης, το οποίο μπορεί να είναι θανατηφόρο. Όσο μεγαλύτερη είναι η περίοδος ανάπαυσης, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει ο εγκέφαλος να αναρρώσει από την αρχική διάσειση.

«Εμείς στο Head for Change έχουμε κρίσιμες κατευθυντήριες αρχές», δήλωσε η πρόεδρος και συνιδρυτής Judith Gates. «Αυτά είναι «προστατέψτε τον παίκτη» και «ακολουθήστε την επιστήμη».

«Καθώς η επιστήμη είναι ξεκάθαρη σχετικά με την περίοδο αποχώρησης «επιστροφή στο παιχνίδι» που απαιτείται για την προστασία των παικτών, υποστηρίζουμε έναν υποχρεωτικό κανόνα 12 ημερών. Γνωρίζουμε ότι το «σύνδρομο δεύτερης πρόσκρουσης», δηλαδή ένας περαιτέρω τραυματισμός στο κεφάλι μετά από έναν αρχικό τραυματισμό, είναι εξαιρετικά επικίνδυνος».

Ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Headway, Λουκ Γκριγκς, εξέφρασε την ανησυχία του για το πώς θα μπορούσαν να φαίνονται οι οδηγίες του ποδοσφαίρου στους ερασιτέχνες παίκτες.

«Πάντα νιώθαμε άβολα με τα πρωτόκολλα διάσεισης σε αθλήματα ελίτ που επιτρέπουν την επιστροφή στο παιχνίδι μέσα σε μία εβδομάδα», είπε.

«Το επιχείρημα ήταν πάντα ότι οι επαγγελματίες παίκτες επωφελούνται από τους γιατρούς που παρακολουθούν στενά τα συμπτώματά τους σε καθημερινή βάση ως μέρος της διαδικασίας σταδιακής επιστροφής στο παιχνίδι, σε αντίθεση με τους ερασιτέχνες παίκτες για τους οποίους τρεις εβδομάδες είναι η ελάχιστη συνιστώμενη περίοδος ανάπαυσης.

Η δυσκολία με αυτή την προσέγγιση είναι ότι το να επιτραπεί στους παίχτες που έχουν υποστεί διάσειση να παίξουν ξανά το επόμενο Σαββατοκύριακο και να μην χάσουν τον επόμενο αγώνα, πάντα κινδύνευε να υποβαθμίσει τη σοβαρότητα του τραυματισμού. Οι ερασιτέχνες παίκτες συχνά αφήνονται να σκέφτονται «Αν οι παίκτες της ελίτ δεν χρειάζεται να χάσουν έναν αγώνα, γιατί να το κάνω εγώ;».

Είναι κατανοητό ότι η FA πιστεύει ότι οι υφιστάμενοι κανόνες της είναι κατάλληλοι για τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του ποδοσφαίρου και δεν υπάρχουν επικείμενα σχέδια για αλλαγή τους.

Σύμφωνα με τους κανονισμούς τους, οι παίκτες στο κορυφαίο επίπεδο πρέπει να ολοκληρώσουν ένα πρωτόκολλο επιστροφής στο παιχνίδι πέντε σταδίων, με τους παίκτες να μένουν συχνά έξω για περισσότερες από έξι ημέρες ή ακόμα και 12, εάν τα συμπτώματά τους δεν βελτιωθούν επαρκώς.