Νέρι Καστίγιο: Το λάθος με Σαχτάρ, ο Ολυμπιακός και τα τρελά σκηνικά με Μπάγεβιτς!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Είναι γνήσιος. Φεύγοντας μου πετάει το εξής: «Έχεις δει τι άσχετους έχουν βάλει στις Ακαδημίες κατά καιρούς; Τη μπάλα δεν ήξεραν να χτυπήσουν. Πώς θα διδάξεις στο παιδάκι; Όχι φίλε, εγώ αν δεν ξέρω κάτι, δεν αναλαμβάνω, εδώ πρόκειται για παιδάκια, πράγμα ιερό. Και κάτι άλλο να σε ρωτήσω. Με όλο το σεβασμό και απλώς μιλάω για ποδόσφαιρο, όχι για ανθρώπους. Και δίνω τη γνώμη μου που μπορεί να είναι λάθος. Έχεις δει ποτέ μεγάλο προπονητή που να ήταν πριν τερματοφύλακας; Συνήθως ο τερματοφύλακας γίνεται προπονητής τερματοφυλάκων. Όπως ο ποδοσφαιριστής δεν γίνεται προπονητής τερματοφυλάκων! Αυτά είναι πράγματα που ποδοσφαιρικώς δεν μπορώ να καταλάβω. Και αυτά που σου είπα στη συνέντευξη για πολλούς, δεν τα λένε άλλοι, γιατί σκέφτονται για παράδειγμα “αν έρθει ο Λεμονής στον Ολυμπιακό, μπορεί να πάρω μία θέση. Αν έρθει ο άλλος στον Ολυμπιακό, μπορεί να μην πάρω μια θέση”. Εγώ λέω πάντα αυτό που πιστεύω. Ούτε μπορώ στον εκάστοτε πρόεδρο να λέω πράγματα που θέλει να ακούσει αν δεν συμφωνώ».

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ένθετο που κυκλοφόρησε με το «ΦΩΣ» στις 28/1/2020

Δεν ήθελες να φέρω φωτογράφο. Μπορώ να βγάλω λίγες φωτογραφίες με το κινητό μου; Άπειρες οι φανέλες και τα παπούτσια που έχεις εδώ. Πόσες είναι;

Πάνω από 600! Είχα κι άλλες, όμως τις χάρισα ή τις έχασα. Έχω ποδοσφαιρικά παπούτσια ακόμα και από την παιδική μου ηλικία. Με λέγανε τρελό, τώρα θα γράψεις αλήθειες. Να τα γράψεις αυτά που θα πω. Εδώ στην Ελλάδα αν λες την αλήθεια κόντρα στο σύστημα σε λένε τρελό. Εγώ θα λέω ευχαριστώ πάντα στον Σωκράτη Κόκκαλη, ήταν φοβερός πρόεδρος και άνθρωπος, αλλά δεν μπορώ να μην πω αλήθειες. Πέρασα μέσα από πολλούς τοίχους. Λέγανε γιατί δεν έπαιξα μπάλα στη Σαχτάρ και πώς χάθηκε το μεγάλο ταλέντο που έκανε την πιο ακριβή μεταγραφή στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν ξέρουν τι έγινε.

Πώς άρχισες τη ζωή σου εδώ;

Εγώ ήρθα 15 χρονών εδώ, δεν ήξερα αγγλικά, δεν ήξερα ελληνικά, δεν ήξερα καν αν θα με πάρει ο Ολυμπιακός, δεν είχα κανένα φίλο εδώ, έμενα στο ξενοδοχείο Μιστράλ στο κέντρο και έτρωγα σούπα επί 3 βδομάδες! Δεν ήξερα να παραγγείλω κάτι άλλο. Έζησα αδικίες και δόξα που δεν ήξερα να διαχειριστώ γιατί ήμουν μικρός, στα 18 και στα 19 και στα 20. Θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Πώς γίνεται εσείς οι δημοσιογράφοι, ενώ δεν πάτε στην προπόνηση, να γράφετε ποιος πρέπει να παίζει στην ομάδα και πώς όχι;

Οι ομάδες δεν αφήνανε τους δημοσιογράφους να βλέπουν την προπόνηση.

Ναι, αλλά εσείς πώς γράφετε ποιος πρέπει να παίζει ενώ δεν βλέπετε τις προπονήσεις; Και πώς γράφετε τι συμβαίνει στις προπονήσεις;

Κάποιος τα λέει στους δημοσιογράφους. Οι συμπαίκτες σου τα έλεγαν.

Και πώς το ονομάζεις αυτό το πράγμα;

Ρουφιανιά.

Εγώ ήμουν παιδί και είχα συμπαίκτες 10 χρόνια μεγαλύτερους που ο καθένας είχε και 10 δημοσιογράφους φίλους. Εγώ δεν ρουφιάνευα συμπαίκτες μου ποτέ. Και εμένα έπαιρναν τηλέφωνο, αλλά εγώ δεν το σήκωνα. Ο Δουρέκας που τα έβλεπε και τα ήξερε γιατί δεν έλεγε αλήθειες στη διοίκηση; Οι δημοσιογράφοι κάποιες φορές τα γράφουν όπως θέλουνε και όχι όπως είναι. Όχι όλοι οι δημοσιογράφοι.

Στις άλλες χώρες δεν γίνεται αυτό;

Όχι σε τέτοιο βαθμό! Έπαιξα σε 9 ομάδες και ξέρω. Ήμουν και στην Εθνική Μεξικού. Έζησα στην Ουρουγουάη. Στην Ουρουγουάη οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι ποδοσφαιριστές! Είναι λογικό σε μια ομάδα να συμβαίνουν εντάσεις. Οικογένεια είμαστε. Το τι θα βγει προς τα έξω, είναι ευθύνη των δημοσιογράφων. Ποιους θέλουν να κάψουν και ποιους να προστατεύσουν. Το ξέρεις ότι πλακώθηκε ο Τουρέ με τον Σούρερ και τιμωρήθηκα μόνο εγώ 40 μέρες; Επί 40 μέρες προπονιόμουν μόνος μου και δεν με άφηναν να κάνω προπόνηση με την αγαπημένη μου ομάδα, τον Ολυμπιακό. Και αυτοί που λένε ότι αγαπάνε τον Ολυμπιακό, προπονητές που έρχονται και ξανάρχονται στον Ολυμπιακό, και περιμένουν πότε θα απολυθεί ένας προπονητής για να έρθουν πάλι στον Ολυμπιακό όπως ο Λεμονής, τα λεφτά αγαπάνε!

Κάτσε ρε παιδάκι μου, να βάλουμε μια σειρά.

Θα τα γράψεις αυτά που λέω. Πλακώθηκε ο Τουρέ με τον Σούρερ, μπορεί να συμβεί αυτό σε μια προπόνηση πάνω στη φάση, πήγα εγώ να τους χωρίσω και επειδή ήμουν πιο πολύ φίλος με τον Σούρερ έκανα κάτι παραπάνω. 40 μέρες τιμωρία μόνο εγώ! Και πήγα μετά στον Τουρέ και του λέω “ρε Γιάγια γιατί δεν μιλάς, είναι δίκαιο”; Και μου ζήτησε συγνώμη! Ξέρεις πόσα παιδιά έχουν αδικηθεί στο ποδόσφαιρο; Δεν είμαι μόνο εγώ, άσε με εμένα, εγώ τα κατάφερα. Στη διοίκηση και στον κόσμο έφταναν πολλά ψέματα για εμένα. Να σε ρωτήσω κάτι άλλο για παράδειγμα. Οι δημοσιογράφοι ξέρατε ότι πολλοί παίκτες καπνίζουν, βγαίνουν, τσακώνονται;

Ναι.

Γιατί δεν το γράφατε;

Για να μην δίνουμε κακό μήνυμα στα νέα παιδιά.

Ναι, αλλά για εμένα το γράφανε! Όχι για την υπόλοιπη ομάδα! Εγώ μια φορά πήγα στα μπουζούκια μετά από 3 μήνες, και το έγραψαν. Για άλλους όχι. Έχω πολλά τέτοια να πω.

Το μεγαλύτερο λάθος μου που υπέκυψα στις τρομερές πιέσεις της διοίκησης και πήρα την πανάκριβη μεταγραφή στη Σαχτάρ!

Εσύ λάθη δεν έκανες;

Πολλά!

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο λάθος;

Το ότι έφυγα από τον Ολυμπιακό!

Θυμάμαι ότι σου έβγαλα τότε συνέντευξη έκπληξη που ήσουν πικραμένος τρομερά και τα έχωνες στον Πέτρο. Εκεί είδα πόσο αγαπούσες τον Ολυμπιακό και τον κόσμο. Ενώ είχες πάρει τρελά λεφτά.

Εκείνη την εποχή τα λεφτά δεν με ένοιαζαν. Ούτε τώρα. Τι να τα κάνεις τα λεφτά αν είσαι δυστυχισμένος. Εγώ δεν έκραζα τον Πέτρο, εγώ μίλαγα με την καρδιά μου και έλεγα όπως πάντα αλήθειες. Ο πρόεδρος της Σαχτάρ μου έβαλε ένα χαρτί λευκό να υπογράψω όποιο ποσό θέλω! Τέτοια ήταν η καψούρα τους να με πάρουν.

Σε είχαν δει από τα ματς του Ολυμπιακού με τη Σαχτάρ που ήσουν τρομερός.

Είχα παίξει και στο Κόπα Αμέρικα με την Εθνική Μεξικού. Γυρίζω από το Κόπα Αμέρικα στην Ελλάδα να πάω Σαντορίνη με τη γυναίκα μου η οποία ήταν έγκυος. Είχα μερικές μέρες άδεια, ενώ ο Ολυμπιακός θα άρχιζε την προετοιμασία, λόγω της συμμετοχής μου στο Κόπα Αμέρικα. Φτάνω στο αεροδρόμιο και με περιμένει ένας Ουκρανός ο οποίος άρχισε να μου μιλάει για λεφτά και ότι τα έχει βρει η Σαχτάρ με τον Ολυμπιακό, μένει μόνο να τα βρει μαζί μου. Του λέω “άσε με ρε φίλε, πάω διακοπές, εγώ δεν φεύγω από τον Ολυμπιακό”.

Θέλω όλη την ιστορία με λεπτομέρειες.

Πάω στη Σαντορίνη, μπαίνω στο ξενοδοχείο, μετά από λίγο με παίρνουν τηλέφωνο ότι είναι ένας μάνατζερ και θέλει να μου μιλήσει επειγόντως. Είχε έρθει στη Σαντορίνη σταλμένος με ιδιωτικό αεροπλάνο! Μου έλεγε και αυτός ότι ο Ολυμπιακός τα έχει βρει με τη Σαχτάρ και ότι μένει μόνο να τα βρει μαζί μου. “Δεν φεύγω από τον Ολυμπιακό” επανέλαβα, “είναι η ομάδα που αγαπάω, τώρα παίζω βασικός, είναι και η γυναίκα μου έγκυος”.

Ελληνίδα η γυναίκα σου.

Ναι. Φεύγει αυτός ο μάνατζερ και το θυμάμαι σαν σήμερα, με παίρνει τηλέφωνο από τον Ολυμπιακό ο Πέτρος και μου λέει ότι πρέπει να πάω στα γραφεία εντός τριών ημερών για τη μεταγραφή στη Σαχτάρ. Τότε ήταν στον Ολυμπιακό ο Λεμονής και ο Ίβιτς που και οι δύο δεν με θέλανε. Πάω στα γραφεία του Ολυμπιακού και τρώω μία πίεση απίστευτη. Ο Ολυμπιακός δεν είχε ξαναπάρει από πώληση παίκτη τόσα λεφτά, ποτέ. Και ήθελαν οπωσδήποτε να με πουλήσουνε. Με πίεζαν να υπογράψω. Τον Σωκράτη τον αγαπάω. Μόνο εγώ, ο Πέτρος, ο Ίβιτς και ο πατέρας μου ξέρουν τι πίεση έφαγα από τον Πέτρο και από τον Ίβιτς. Ήθελαν μέχρι και να μου βγάλουν το ποσοστό της ρήτρας που είχα σε περίπτωση που έπαιρνα μεταγραφή. Ο πατέρας μου έλεγε “αποκλείεται, εγώ το είχα βάλει αυτό για το μέλλον του παιδιού μου”. Εμένα ούτε η ρήτρα με ένοιαζε, δεν ήθελα έτσι κι αλλιώς να φύγω. Φτάσανε να μου λένε ότι αν δεν φύγω, σε 6 μήνες δεν θα παίζω στον Ολυμπιακό! Και ότι ο Λεμονής δεν με ήθελε.

Αλήθεια είναι αυτό;

Ο Λεμονής δεν μου είπε ποτέ τίποτα, ούτε δημόσια είπε ποτέ κάτι. Ίσως για να μην πάει κόντρα στον κόσμο που με ήθελε. Εγώ είχα πει τότε ότι ο Πέτρος δεν έπρεπε να είναι στη διοίκηση- και με δικαίωσαν τα γεγονότα λίγο αργότερα που ο πατέρας του τον έβγαλε από τη διοίκηση. Σαν άνθρωπος δεν έχω κάτι μαζί του, μια χαρά άνθρωπος μπορεί να είναι, εγώ μιλάω για ποδόσφαιρο.

Άλλες ομάδες σε ήθελαν τότε;

Η Βαλένθια, η Σεβίλλη, η Μάντσεστερ Σίτι.

Εσύ προτιμούσες να πας σε κάποια από αυτές;

Εγώ ήθελα να μείνω στον Ολυμπιακό! Μόνο ο Ολυμπιακός και η Ελλάδα υπήρχαν στο μυαλό μου τότε, γούσταρα που έπαιζα βασικός, γούσταρα τον κόσμο, η Ελληνίδα γυναίκα μου ήταν έγκυος. Έφυγα στη Σαχτάρ με πολλή στεναχώρια, πολλή πίκρα, πολλά νεύρα, για αυτό δεν πήγα καλά εκεί!

Για αυτό πήρε την κάτω βόλτα η καριέρα μου. Τα λάθη και το κόστος

Θα σε ρωτούσα πώς ο παικταράς Καστίγιο που βλέπαμε σε νεαρή ηλικία στον Ολυμπιακό, δεν είχε την εξέλιξη που όλοι περίμεναν και δεν δικαιολόγησε την πανάκριβη μεταγραφή.

Έφυγα με μαύρη καρδιά, πήγα στην Ουκρανία χάλια ψυχολογικά, μετά έγιναν ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Καταρχήν δεν μας άρεσε με τη γυναίκα μου εκεί, έκανε πάρα πολύ κρύο. Και αργότερα πέθανε η μητέρα μου και ο πατέρας μου μέσα στον ίδιο χρόνο, με σκηνικά άσχημα με τον προπονητή που δεν με άφηνε να πάω καν στην κηδεία. Πήγα στη Σαχτάρ και σκεφτόμουν κάθε μέρα πώς θα γυρίσω πίσω! Το λάθος μου ήταν ότι πίστευα πως αν δεν παίζω καλά εκεί, θα γύριζα πιο εύκολα πίσω...

Πες μου για το θάνατο των γονιών σου και για τα σκηνικά με τον προπονητή.

8 Γενάρη του 2009 πέθανε η μητέρα μου. Είχαμε διακοπές για το πρωτάθλημα με τη Σαχτάρ. Με παίρνει ο πατέρας μου τηλέφωνο από την Ουρουγουάη και μου λέει ότι η μάνα μου έπεσε σε κώμα. Ήμουν Ελλάδα, πάω κατευθείαν την ίδια μέρα Ουρουγουάη. Στις 29/12. Έπρεπε στις 7/1 να είμαι στην Ουκρανία για τη Σαχτάρ. Παίρνω τηλέφωνο τον προπονητή, του λέω “μίστερ πεθαίνει η μητέρα μου, άσε με να μείνω στην Ουρουγουάη λίγο παραπάνω”. Αρνήθηκε. Μου λέει ο πατέρας μου “φύγε, δεν αλλάζει κάτι, είναι σε κώμα”. Πάω Ελλάδα να μαζέψω τα πράγματά μου και από εκεί πάω στην Ουκρανία. Κατάκοπος από τα πολλά ταξίδια, πάω για την προπόνηση, χτυπάει το τηλέφωνο και μου λέει ο πατέρας μου “πέθανε”. Πάω στον προπονητή και του ζητάω άδεια να πάω στην Ουρουγουάη στην κηδεία. Δεν με άφησε. Αυτά είναι πράγματα που ο κόσμος δεν ξέρει. Δεν είδα τη μάνα μου να πεθαίνει, δεν πήγα καν στην κηδεία. Πώς να παίξω σε αυτήν την ομάδα που ήδη από την αρχή δεν ήθελα να είμαι εκεί. Στον ίδιο χρόνο πέθανε και ο πατέρας μου.

Έπεσαν όλα μαζί.

Ναι. Δοκιμασίες που έπρεπε να τις περάσω, ήταν γραφτό, έτσι το βλέπω. Έπεσαν όλα μαζί.

Έλα να αλλάξουμε λίγο το κλίμα. Ποιο θεωρείς καλύτερο γκολ που έχεις βάλει; Στον τελικό με την ΑΕΚ στην Κρήτη που τους πέρασες όλους;

Αυτό, καθώς και ένα με την Εθνική Μεξικού που έβαλα με αντίπαλο τη Βραζιλία.

Το μαγικό γκολ στο 5-1 με τον ΠΑΟΚ;

Αυτό το έβαλα εγώ αλλά δεν ήταν προσωπικό δικό μου. Ήταν μια καταπληκτική συνεργασία με πολλές πάσες του Τζιοβάνι με τον Ριβάλντο, και επειδή ήταν φίλοι μου και ήξερα το Λάτιν ποδόσφαιρο το βραζιλιάνικο, ακολουθούσα τη φάση περιμένοντας. Ένα γκολ όμως που δεν θα ξεχάσω ποτέ, ήταν με το Αιγάλεω όταν έτρεξα όλο το γήπεδο, έβγαλα τη φανέλα μου και πήγα και την πέταξα στον κόσμο του Ολυμπιακού. Ο κόσμος του Ολυμπιακού με στήριζε πάντα. Οι σχέσεις μου με τον Σούρερ είχαν χαλάσει από εκείνο το επεισόδιο με τον Τουρέ που τιμωρήθηκα για να τον στηρίξω και εκείνος δεν είχε πει κουβέντα υπέρ μου. Χτυπάω ένα φάουλ, και ενώ σκόραρα, έτρεχε ο Σούρερ να με βρίζει. Κι έλεγα μέσα μου “ευχαριστώ Θεέ μου που μπήκε η μπάλα μέσα, τι θα έλεγαν για εμένα αν δεν το έβαζα”. Ανατριχιάζω που θυμάμαι εκείνη τη φάση που διέσχισα το γήπεδο ημίγυμνος και πέταξα τη φανέλα στον κόσμο. Η ΘΥΡΑ 7 με έχει τιμήσει και με πλακέτα όταν ήρθα με τη Σαχτάρ να παίξω φιλικό με τον Ολυμπιακό, το εκτίμησα αυτό, είχα τόσα νεύρα που θα έπαιζα αντίπαλος του Ολυμπιακού.

Ριβάλντο ή Τζιοβάνι μεγαλύτερος παίκτης; Ήσουν φίλος και με τους δύο.

Στον Ολυμπιακό ή γενικώς στο ποδόσφαιρο;

Στον Ολυμπιακό.

Ο Τζιοβάνι.

Έλληνας συμπαίκτης; Ποιος ήταν ο καλύτερος;

Γεωργάτος και Άντζας. Ο Γρηγόρης ήταν δύσκολο να αναπληρωθεί, η τεχνική του, ο τσαμπουκάς του, η τρέλα του.

Τζόρτζεβιτς;

Πολύ καλός παίκτης. Τώρα θυμήθηκα όμως ένα άλλο παράδειγμα για τους δημοσιογράφους. Τσακώνεται ο Μπερμούδες με τον Ελευθερόπουλο στη Λα Κορούνια. Συμβαίνουν αυτά. Βγαίνει προς τα έξω από τα ΜΜΕ. Για εμένα, λάθος. Αυτά δεν πρέπει να βγαίνουν έξω από τα αποδυτήρια. Ποιος την πλήρωσε; Ο Μπερμούδες μόνο! Γιατί; Διότι δεν είχε φίλους δημοσιογράφους εδώ. Και άρχισε η φθορά του, “αργός”, “δεν κάνει”, ποιος ο στυλοβάτης της Μπόκα Τζούνιορς! Τον φάγανε! Ο αρχηγός έπρεπε να μαζέψει την ομάδα και να τελειώσει εκεί το θέμα. Έγινε μια φάση, χάσαμε, τελείωσε. Δεν έπρεπε να βγει προς τα έξω όλο αυτό. Άλλο να σου πω: Πώς γίνεται να σχολιάζουν αγώνες Τσάμπιονς Λιγκ στην τηλεόραση δημοσιογράφοι που δεν έχουν παίξει ποδόσφαιρο όχι σε Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά ούτε σε ερασιτεχνικό; Είναι έτσι;

Είναι έτσι. Αλλά είναι έτσι και στις άλλες χώρες.

Στις άλλες χώρες καλούν ποδοσφαιριστές που έχουν εμπειρία και μπορούν να μιλήσουν για ποδόσφαιρο.

Δεν σέβομαι τον Μπάγεβιτς! Τα τρελά σκηνικά μαζί του

Πάμε τώρα στο κεφάλαιο Μπάγεβιτς με τον οποίο είχες προβλήματα εσύ, ο Τζιοβάνι και ο Ριβάλντο. Εγώ έχω βγάλει στο παρελθόν και στενούς συνεργάτες του.

Σέβομαι και τον Κόκκαλη και τον Μαρινάκη, δεν σέβομαι μόνο ανθρώπους που δεν με σεβάστηκαν όπως ο Μπάγεβιτς. Και αν πιστεύει στο Θεό ο Μπάγεβιτς, όταν διαβάσει αυτά που λέω, ας πει ότι κάτι από αυτά είναι ψέματα.

Τι σου έκανε ο Μπάγεβιτς; Κάποιοι λένε ότι εσύ έβαζες λόγια στον Ριβάλντο και στον Τζιοβάνι.

Μα είναι δυνατόν; Ένα παιδί 19 χρονών μπορεί να ξεσηκώνει τον παγκόσμιο πρωταθλητή Ριβάλντο, και τον θρύλο του Ολυμπιακού τον Τζιοβάνι που έχει παίξει Εθνική Βραζιλίας και Μπαρτσελόνα; Είναι ντροπή. Εδώ έλεγαν ότι ο Μπάγεβιτς είναι προπονηταράς. Στην πρώτη του θητεία στον Ολυμπιακό δεν ξέρω τι έκανε και δεν μπορώ να μιλάω γιατί δεν ήμουν στην ομάδα. Για τη δεύτερη θητεία του όμως το 2004-2005, ξέρω, ήμουν στην ομάδα. Ο Μπάγεβιτς δεν πήρε το πρωτάθλημα, οι παίκτες το πήραν. Και για αυτό ο Κόκκαλης τον έδιωξε παρά το νταμπλ. Για τον αποκλεισμό από τη Λίβερπουλ φταίει εκείνος, έβαζε αλλαγές τον Ρέζιτς και τον Μάριτς... Κι ενώ νικούσαμε 0-1 στο ημίχρονο με γκολ του Ριβάλντο, χάσαμε 3-1 στο τέλος. Ο Μπάγεβιτς ήταν ο προπονητής που ήθελε να διώξει το μεγαλύτερο παίκτη που ήρθε στην Ελλάδα, τον Τζιοβάνι, και έναν παγκόσμιο πρωταθλητή τον Ριβάλντο. Δεν μας έβαζε και τους τρεις, δεν έβαζε τους δύο από τους τρεις, συχνά άφηνε δύο από τους τρεις στον πάγκο. Γιατί έλεγε ότι εμείς οι τρεις δεν μπορούσαμε να παίζουμε μαζί, και δεν το έλεγε για άλλους. Με όλο το σεβασμό στον Οκκά- ήμασταν και φίλοι με τον Γιάννη, έχουμε πάει για ψάρεμα- όμως πώς έπαιζε εκείνος και όχι ο Τζιοβάνι ή ο Ριβάλντο. Δεν φταίει ο Οκκάς, ο προπονητής έφταιγε.

Το πήρε όμως το πρωτάθλημα.

Όποιος και αν έπαιζε θα το έπαιρνε το 2005. Ο Ολυμπιακός είχε παικταράδες, πολύ καλύτερους από τις άλλες ομάδες. Σκόραραν όλοι. Και παραλίγο θα το έχανε. Την τελευταία αγωνιστική το πήρε, επειδή αυτοκτόνησε η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός. Έχω καλή μνήμη, τα θυμάμαι. Ο Μπάγεβιτς προσπάθησε να δηλητηριάσει τον κόσμο εναντίον Τζιοβάνι, Ριβάλντο, Καστίγιο. Οι δημοσιογράφοι φίλοι του τα παρουσιάζαν όπως ήθελαν. Είχε φέρει έναν νεαρό Ντακόλ, και ήθελε αυτόν να βάζει, ενώ εγώ ήμουν ήδη χρόνια στην ομάδα και με έλεγαν το καλύτερο ταλέντο.

Πριν που είπες για ψάρεμα, έχουμε ένα κοινό φίλο, τον Μανώλη από τους Φούρνους. Έχεις αδυναμία στους Φούρνους.

Από μικρό παιδί ψαρεύω, είναι η τρέλα μου, έχω πάει σε πολλά ελληνικά νησιά για ψάρεμα και κόλλησα στους Φούρνους. Έχει πολύ ψάρι εκεί, είναι και μικρό νησί, ωραίο, μου αρέσει. Και ο κόσμος που γνώρισα εκεί μου αρέσει. Σκέφτομαι να κάνω μια επένδυση εκεί, να φτιάξω ένα σπιτάκι. Δεν σου τέλειωσα όμως αυτό που έλεγα πριν. Άλλος ένας που θέλησε να φάει τον Τζιοβάνι και δεν μπόρεσε, ήταν ο Λεμονής! Για να γίνει αυτός ο ήρωας! Στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ τον είχε έξω, τον ζήταγε όλο το γήπεδο, αναγκαστικά μπήκε μέσα, έκανε μία φάση και βάλαμε το γκολ. Ο κόσμος τον κράτησε τον Τζιοβάνι στον Ολυμπιακό.

Κι εσείς πάντως κάνατε τα δικά σας. Την ξέρω την ιστορία με την καραμέλα στην προετοιμασία...

Δεν την ξέρεις καλά. Ο Τζόρτζεβιτς που ήταν αρχηγός την ήξερε, ο Δουρέκας την ήξερε, πολλοί παίκτες την ήξεραν, αλλά δεν βγήκε η αλήθεια. Εγώ την πλήρωσα γιατί δεν ήθελα να προδώσω το φίλο μου και συμπαίκτη μου.

Τι έγινε;

Φτάνουμε στην Ιταλία για την προετοιμασία. Επειδή ήμουν ο μικρός, έπαιρνα τα κλειδιά για το δωμάτιο να πάω να ανοίξω, έμενα στο δωμάτιο πάντα με τον Τζιοβάνι. Ο Τζιοβάνι πήρε μια καραμέλα από τη ρεσεψιόν, και όπως ανεβαίναμε τις σκάλες, για πλάκα την άφησε να πέσει κάτω. Κι έπεσε στο κεφάλι του Μπάγεβιτς! Εγώ δεν είχα δει καν το σκηνικό. Μου λέει ο Τζιοβάνι “κοίτα κάτω”, και τι να δω, τον Μπάγεβιτς έξαλλο να ανεβαίνει τις σκάλες. Γελάει ο Τζιοβάνι και πάει να μπει μέσα στο δωμάτιο, τον ακολουθώ κι εγώ. Πάει ο Τζιοβάνι και κρύβεται στην τουαλέτα! Χτυπάει την πόρτα ο Μπάγεβιτς, ανοίγω εγώ, περνούσαν οι παίκτες από πίσω του και ο Μπάγεβιτς μου φώναζε ότι θα φύγω από την ομάδα, θα πάρω το αεροπλάνο και θα γυρίσω στην Ελλάδα! Και μένω άναυδος, του λέω “δεν ξέρω τίποτα, δεν έκανα τίποτα εγώ”.

Μα καλά, ο Τζιοβάνι δεν του είπε την αλήθεια;

Όχι. Ο Τζιοβάνι ποτέ δεν κατάλαβε τη δύναμη που είχε στην Ελλάδα. Φοβόταν. Εγώ επειδή έτσι με μεγάλωσε ο πατέρας μου, δεν τον ρουφιάνεψα. Δεν είπα “ο Τζιοβάνι το έκανε”, όταν έμαθα τι είχε γίνει. Το φορτώθηκα εγώ. Είχα δύο επιλογές. Ή ρουφιανεύω το φίλο μου και συμπαίκτη μου- και οποιονδήποτε αν ήταν στη θέση του Τζιοβάνι- ή τον καλύπτω και λέω απλώς ότι δεν το έκανα εγώ. Με φώναζε πολλές φορές ο Μπάγεβιτς, σχεδόν κάθε βδομάδα- και μου έλεγε “αν πεις ποιος το έκανε, θα παίξεις”! Και του είπα “βρες εσύ ποιος το έκανε, δεν είναι δική μου δουλειά”. Ο Μπάγεβιτς με είχε στη μαύρη λίστα για μήνες. Αυτός όμως το βρήκε ποιος ήτανε. Σίγουρα ήξερε. Και όμως συνεχιζόταν για μήνες αυτό.

Ισχύει ότι ο Αλέφαντος σου είχε δώσει χρήσιμες συμβουλές;

Ναι. Όχι μόνο σε εμένα. Σε όλους, προπονητής ήταν. Όλοι ξέραμε ότι εκείνη τη χρονιά μόλις μείναμε πίσω από τον Παναθηναϊκό, και επειδή τον είχαμε εκτός έδρας στη Λεωφόρο, θα ήταν πολύ δύσκολο να πάρουμε το πρωτάθλημα. Το είχαμε χάσει σχεδόν, πριν έρθει ο Αλέφαντος. Ο προπονητής αυτός άγγιξε το θαύμα, όταν οι άλλοι αρνιόντουσαν να αναλάβουν. Πλήρωσε την αγάπη του για τον Ολυμπιακό και την ηλικία του. Κάναμε μόνο νίκες στο πρωτάθλημα μαζί του και μια ισοπαλία στη Λεωφόρο με ομαδάρα τότε ο Παναθηναϊκός, και με ένα λάθος του διαιτητή. Έχει δίκιο που λέει ο Αλέφαντος για τον Δούρο. Και κάτι ακόμα θα ήθελα να γράψεις. Μου χρέωσαν ότι όταν έπαιξα στον Άρη είπα ότι ο κόσμος του Άρη είναι ο καλύτερος στην Ελλάδα. Ποτέ δεν το έχω πει αυτό! Και τους έλεγα εκεί ότι είμαι Ολυμπιακός. Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι ο καλύτερος λαός στην Ελλάδα, τα έχω πει και στους ΠΑΟΚτσήδες μέσα στην Τούμπα.

Πιο δύσκολος αντίπαλος που είχες στην Ελλάδα;

Ο Κυργιάκος του Παναθηναϊκού.

Στην Ευρώπη;

Ο Αγιάλα, ο Μοντέρο.

Είχες ποτέ κάποιο πρόβλημα με τους συμπαίκτες σου; Τον αγαπάς τον Ολυμπιακό, αυτό σημαίνει ότι αγάπησες και τους συμπαίκτες σου.

Από την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ, με αγάπησαν και τους αγάπησα. Αυτά που λέω, είναι για ποδόσφαιρο, δεν είναι για τους ανθρώπους. Ποτέ δεν είχα κανένα πρόβλημα με κανέναν συμπαίκτη μου ως άνθρωπο. Και δεν θα βγει ένας να πει ότι όταν τελείωνε η προπόνηση και η ένταση, ήμουν κακό παιδί. Ακόμα και τώρα μιλάω με όλους τους παλιούς μου συμπαίκτες, όχι μόνο με τους Βραζιλιάνους, αλλά και με τους Έλληνες, και με τον Γεωργάτο και με τον Τζόρτζεβιτς, με όλους. Αυτά που είπα πολλοί ξέρουν ότι είναι έτσι. Αλλά λίγοι θα τολμήσουν να τα πούνε.