Το «έχει» ο Ρόνι Λόπες, αλλά θέλει παιχνίδια...

Για τον Ολυμπιακό δεν ήταν μια καλή πρεμιέρα φυσικά αυτό το 0-0 με τον Ατρόμητο, αλλά δε σημαίνει και πολλά πράγματα για τη συνέχεια του πρωταθλήματος διότι αν οι άλλες ομάδες πιστέψουν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν μια ομάδα που έπαιξε για μισή ώρα όπως οι «ερυθρόλευκοι» στο τελευταίο κομμάτι της αναμέτρησης, θα έχουν εκείνες πρόβλημα. Όχι ο Ολυμπιακός. Διότι καμία ομάδα στην Ελλάδα δεν μπορεί να παίξει τόσο γρήγορα, θεαματικά, πιεστικά όσο ο Ολυμπιακός του τελευταίου ημιώρου με τον Ατρόμητο. Για τον ίδιο τον Μαρτίνς και τους παίκτες του αναζητείται διάρκεια. Και αποτελεσματικότητα.

Ας μην πάμε - που λέει κι ο προπονητής - σε εκείνους που έλειπαν, αλλά σε αυτούς που αγωνίστηκαν. Διότι άλλος Ολυμπιακός θα ήταν από την αρχή και όχι μετά το 60' αν είχε τον Μαντί Καμαρά ή τον Γιώργο Μασούρα. Ο πρώτος θα κάλυπτε ένα κενό που υπήρχε ολοφάνερα στη μεσαία γραμμή, ο δεύτερος είναι ιδανικός για τέτοιου είδους ματς.

Από αυτούς που έπαιξαν, λοιπόν, τη λιγότερο καλή εντύπωση έκανε ο Ρόνι Λόπες. Κάποιους τους απογοήτευσε. Και αναρωτήθηκαν γιατί ο προπονητής δεν προτίμησε από την αρχή τον Ονιεκούρου που ήταν σαφώς πιο απειλητικός στο διάστημα της συμμετοχής του. Η απάντηση είναι απλή. Ο Λόπες θέλει παιχνίδια στα πόδια του. Αυτά που του λείπουν καθώς δεν αγωνίστηκε καθόλου φέτος στα φιλικά της Σεβίλλης. Είναι πίσω στον τομέα του ρυθμού. Κι ο Μαρτίνς θέλει να του δώσει χρόνο συμμετοχής για να πάρει πράγματα από έναν ξεκάθαρα ικανό ποδοσφαιριστή, με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση. Αλλά με πολλά θέματα αυτή τη στιγμή όσον αφορά σε δυνάμεις, σε μονομαχίες και σε τέτοιου είδους απαραίτητη ετοιμότητα. Δεν την έχει ο Λόπες έως τώρα. Είναι, όμως, ξεκάθαρο ότι γενικά «το έχει». Κι ο Ολυμπιακός είναι σίγουρος ότι θα «το δείξει». Καλύτερα και όσο πιο άμεσα γίνεται.

Ακόμη και σε ένα μέτριο ματς όπως με αυτό με τον Ατρόμητο, ο Λόπες είχε δραστηριότητα. Βρέθηκε σε καλές θέσεις, έκανε συνεργασίες με τους χαφ και τον Καρμπόβνικ (με τον οποίο ελάχιστα έχουν παίξει μαζί), ενώ δοκίμασε σουτ σε αρκετές περιπτώσεις στο πρώτο ημίωρο. Άλλο εάν τα σουτ του δεν είχαν δύναμη ή ήταν πολύ άστοχα όπως στη φάση του 28΄που θα μπορούσε να σκοράρει με απλά καλό τελείωμα.

Πιστεύω ότι ο Μαρτίνς θα συνεχίσει να τον χρησιμοποιεί όσο περισσότερο μπορεί. Και καλά θα κάνει. Εφόσον ο Λόπες πάρει ρυθμό και παιχνίδια, θα είναι όλο και καλύτερος με βάση τη δεδομένη αξία του. Άλλωστε και στο ματς με τον Ατρόμητο εάν ήταν αυτός στον πάγκο και έμπαινε στην επανάληψη, όταν το γήπεδο άρχισε να γέρνει, θα μπορούσε να είχε φανεί πολύ περισσότερο μαζί με την ομάδα. Και να είναι μέσα σε πολλές από τις φάσεις που δημιούργησε και δεν αξιοποίησε ο Ολυμπιακός στο διάστημα της συντριπτικής ανωτερότητάς του. Και της χορταστικής παρουσίας του που απλά δεν είχε το γκολ για μία σειρά από λόγους.

Υ.Γ. Το θέμα με τη διαιτησία του αγώνα δεν είχε να κάνει με το πέναλτι που ζητήθηκε νωρίς στη φάση με τον Βαλμπουενά. Ο Γκορτσίλας χάρισε κάρτες στους φιλοξενούμενους στο πρώτο ημίχρονο. Ειδικά στον Σάλομον που πήρε την κίτρινη μετά το 30' ενώ θα έπρεπε ήδη να έχει τουλάχιστον σε μία (περισσότερες ήταν, αλλά τέλος πάντων) φάση νωρίτερα να είχε δεχτεί κάρτα, σε πολύ δυνατό μαρκάρισμα στον Ελ Αραμπί στο 23'. Και ο Κ. Παπαδόπουλος γλίτωσε την αποβολή. Εκεί ήταν το σοβαρό θέμα. Διότι στο ΟΑΚΑ, ο Ρομαό πήρε τις κάρτες του και αποβλήθηκε, με τον Ιωνικό να έχει κάνει μέχρι τότε 3-4 ευκαιρίες για γκολ και μετά φυσιολογικά να μην μπορεί να αντιδράσει και να χάνει άνετα από την ΑΕΚ...