«Maestro»: Ανυπομονώντας ήδη για τη συνέχεια!
Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, μοναδικός στο είδος του, κέρδισε για άλλη μια φορά το κοινό
Ναι, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης μας είχε λείψει. Είμαστε θαυμαστές του, δεν το κρύβουμε, και περιμέναμε πως και πως τη νέα του δουλειά, μετά τον «Έναν άλλο κόσμο». Και το «Maestro» δεν μας απογοήτευσε, ήταν αυτό που περιμέναμε και θέλαμε. Μια εξαιρετική σειρά, κινηματογραφικού επιπέδου. Ο Παπακαλιάτης έχει ανεβάσει τον πήχη και δεν είναι τυχαίο που το «Maestro» αποτέλεσε την πρώτη ελληνική σειρά που μπήκε στο Netflix (ήδη στην κορυφή των επιλογών του ελληνικού κοινού).
Το «Maestro» είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις δουλειές του Παπακαλιάτη. Άρτια παραγωγή, καλό σενάριο, καλή σκηνοθεσία, δυνατές ερμηνείες, όμορφη φωτογραφία, τοπίο ειδυλλιακό (Παξοί) και υπέροχη μουσική! Κι αν οι περισσότεροι ηθοποιοί ήταν ήδη γνωστοί, ο Παπακαλιάτης έκανε διάνα για άλλη μια φορά με την επιλογή της πρωταγωνίστριας Κλέλιας Ανδριολάτου. Γρήγορα κατάφερε να κερδίσει το κοινό και έδεσε αρμονικά στον ρόλο της. «Έψαχνα μία που να μπορεί να είναι τόσο κοριτσάκι όσο και γυναίκα. Και μόλις την είδα, κατάλαβα ότι ήταν αυτό που ήθελα» είχε πει ο Παπακαλιάτης.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Και για να μην είμαστε άδικοι, μοναδική ήταν και η Χάρις Αλεξίου, που έδειξε ότι εάν το έχεις μέσα σου, μπορείς να καταφέρνεις τα πάντα. Η ερμηνεία της ήταν τόσο καταπληκτική και αληθινή. Έβαλε τα γυαλιά σε πολλούς ηθοποιούς.
Η σειρά πέτυχε γιατί πέραν της πλοκής και του πιασάρικου θέματος (ένας μεγάλος να ερωτεύεται μια μικρή) άγγιξε πολλά επίκαιρα θέματα, όπως η ενδοοικογενειακή βία, η διαφθορά της υψηλής κοινωνίας, το κυνήγι του χρήματος, οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
Και μπορεί να κράτησε λίγο το «Maestro», αλλά έτσι είναι ο Παπακαλιάτης, θέλει να κάνει το κοινό να ανυπομονεί για τη συνέχεια (ως γνωστόν έρχεται δεύτερος κύκλος).
Όσο γι΄ αυτούς που τον κατηγορούν ότι «κλέβει», όλοι λίγο ή πολύ «κλέβουν» από αλλού. Και στην τελική, το κάνει με έναν τρόπο ξεχωριστό και δικό του, που μοιάζει αυθεντικό! Κι αυτό τέχνη είναι. Κι αν είναι τόσο εύκολο, ας το κάνουν και οι υπόλοιποι.
ΥΓ. Τα τραγούδια που επιλέγει πάντα στις δουλειές του είναι ένα και ένα, όπως ήταν αυτά του φινάλε που «μίλησαν» στις καρδιές του κοινού!