90 χρόνια Εθνικό θέατρο -Πρόγραμμα καλοκαίρι χειμώνας 2022-2023

«Το Εθνικό Θέατρο ανήκει σε όλους μας, γι’ αυτό και οφείλει να είναι ανοιχτό σε όλα τα άτομα, όλων των ηλικιών, όλων των χρωμάτων, όλων των φύλων, όλων των σεξουαλικών προσανατολισμών, όλων των σωματικών ιδιαιτεροτήτων, όλων των αισθητικών και ιδεολογικών αντιλήψεων, όλων των διαφορών που κάνουν τον καθένα από εμάς μοναδικό. Ένα θέατρο που προσκαλεί όλους να μετέχουν σε αυτό, κοινό και καλλιτέχνες», αναφέρει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής Γιάννης Μόσχος, στην παρουσίαση του προγράμματος του Εθνικού Θεάτρου για το καλοκαίρι του 2022, αλλά και δίνοντας μια πρώτη γεύση του καλλιτεχνικού προγραμματισμού για τη σεζόν 2022-2023.

Φέτος το Εθνικό Θέατρο κλείνει 90 χρόνια, από το 1932 έως σήμερα είναι παρόν παρά τις δυσκολίες που συνάντησε στην πορεία του, και συνεχίζει μνημονεύοντας στη σημερινή συνέντευξη τύπου στην Κεντρική Σκηνή του κτηρίου Τσίλλερ, ακριβώς στο ίδιο σημείο, εκεί όπου ακούστηκαν, τα λόγια του πρώτου σκηνοθέτη του ΕΘ, Φώτου Πολίτη, όταν το 1932 έθεσε στην ιστορική του ομιλία προς τους ηθοποιούς, τους στόχους ίδρυσης του Εθνικού.

Σημαντική είδηση για τον προγραμματισμό της σεζόν 2022-2023 αποτελεί η επιστροφή της Πειραματικής Σκηνής, στην οποία προστίθενται δύο λέξεις μετονομάζοντάς την σε Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών και τη δράση της να επανέρχεται στη Σκηνή «Κατίνα Παξινού». Την καλλιτεχνική διεύθυνση θα αναλάβουν τρεις σκηνοθέτες της νεότερης γενιάς, οι οποίοι θα διαδεχθούν ο ένας τον άλλον.

Συγκεκριμένα ο Γιώργος Κουτλής για τη θεατρική περίοδο 2022-23, θα ακολουθήσει η Κατερίνα Γιαννοπούλου (2023-24) κι έπειτα η Ελένη Ευθυμίου για το 2024-25. Και οι τρεις δημιουργοί τονίζουν σε κλίμα πλήρης σύμπνοιας μεταξύ τους και με μεγάλο ενθουσιασμό για τη θέση που καλούνται να υπηρετήσουν ότι σκοπός τους είναι να πιάσουν το νήμα από εκεί που το άφησαν ο Πρόδρομος Τσινικόρης και ο Ανέστης Αζάς, συνεχίζοντας από τη διακοπή του έργου τους στη συγκεκριμένη σκηνή, κι όχι μηδενίζοντας και ξεκινώντας από την αρχή. Σκοπός της Πειραματικής Σκηνής Νέων Δημιουργών θα είναι να επικεντρωθεί στην ελληνική γραφή και να γίνει ένας τόπος συνάντησης και ζύμωσης νέων ανήσυχων καλλιτεχνών παρουσιάζοντας παραστάσεις που θα αφορούν στο σήμερα κι όχι στο παρελθόν.

Βαδίζοντας κατά την αρχή να υπηρετεί ένα πολυσυλλεκτικό ρεπερτόριο, Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, κλασικών και σύγχρονων, αλλά και να διερευνά νέες δραματουργικές φόρμες, ο καλλιτεχνικός διευθυντής ανακοίνωσε τη φυσιογνωμία που θα έχουν οι τρεις σκηνές του Εθνικού για τον χειμώνα του 2022-23. Το Κτήριο Τσίλλερ-Κεντρική Σκηνή θα είναι αφιερωμένο στους κλασικούς συγγραφείς και για τον χειμώνα το ρεπερτόριο περιλαμβάνει τους Βρυκόλακες του Ίψεν σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, τη Σπασμένη στάμνα, του Χάινριχ Φον Κλάιστ σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση-Νίκου Χατζόπουλου και το Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά.

Η Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» θα προσεγγίζει σύγχρονα, άπαιχτα έργα του ελληνικού και παγκόσμιου ρεπερτορίου, με τα έργα του Ντμίτρι Ντανίλοβ: Ο άνθρωπος από το Παντόλσκ σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, Ο άλλος της Πένυς Φυλακτάκη σε σκηνοθεσία Σοφία Πάσχου και το έργο Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα του Τόνυ Κούσνερ σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου.

Στο Θέατρο Rex-Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» θα παιχτούν μουσικά έργα και μικτά θεάματα, συγκεκριμένα Τα φώτα της πόλης του Τσάρλι Τσάπλιν σε μιούζικαλ σε μουσική Θοδωρή Οικονόμου και στίχους Σταύρου Σταύρου και σε σκηνοθεσία- χορογραφία της Αμάλια Μπένετ και το Μια νύχτα στην Επίδαυρο σε σύλληψη και σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου.

Τέλος στο Θέατρο Rex-Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη» θα στεγαστεί και φέτος το Μικρό Εθνικό με καλλιτεχνική υπεύθυνη τη Σοφία Βγενοπούλου και η Παιδική Σκηνή θα παρουσιάσει το έργο Η Χάιντι και τα βουνά, του Ανδρέα Φλουράκη σε σκηνοθεσία Ιώς Βουλγαράκη και η Εφηβική Σκηνή Το ξύπνημα της άνοιξης του Φρανκ Βέντεκιντ σε σκηνοθεσία Γιάννη Καραούλη.

Για το φετινό καλοκαίρι το Εθνικό θέατρο κατεβαίνει Επίδαυρο με τη Μήδεια του Μποστ σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού και τον Αίαντα του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη στην πρώτη του φορά ως σκηνοθέτης στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Ο Γιάννης Μόσχος δίνοντας ραντεβού ξανά το φθινόπωρο για την αναλυτική ανακοίνωση του χειμερινού ρεπερτορίου αλλά και όλου του προγραμματισμού, σημείωσε όσον αφορά στο σκεπτικό της καλλιτεχνικής διεύθυνσης ότι το Εθνικό οφείλει να έχει συνέχεια, πιστεύοντας ότι ο εκάστοτε νέος διευθυντής του δεν καλείται να γκρεμίσει και να ξαναχτίσει τα πράγματα από την αρχή, αλλά να υιοθετήσει όλες τις θετικές μεταβολές προηγούμενων καλλιτεχνικών διευθύνσεων, καθώς και να εξελίξει τον οργανισμό εμπλουτίζοντας τη δραστηριότητά του με νέες πρωτοβουλίες και δίνοντας το δικό του καλλιτεχνικό στίγμα, χωρίς όμως να απαξιώνονται οι προσπάθειες που προηγήθηκαν.

Ενδεικτικά έκανε μια μικρή αναφορά στις κατευθυντήριες γραμμές για τη δραστηριότητα του χειμώνα, ανάμεσά τους περιλαμβάνονται: η επαναφορά του εναλλασσόμενου ρεπερτορίου στην Κεντρική Σκηνή του Κτηρίου Τσίλλερ, η δημιουργία νέου πιλοτικού προγράμματος για εξαρτημένα άτομα, η συνέχιση και ανάπτυξη προγράμματος εργαστηρίων προσωπικής ανάπτυξης κρατουμένων σε σωφρονιστικά ιδρύματα, η συνέχιση προγράμματος «Το Εθνικό δίνει πνοή» που αφορά στους post covid ασθενείς, οι ανοιχτές ακροάσεις σε όσο δυνατόν περισσότερες παραγωγές του Εθνικού, η προσπάθεια διασύνδεσης της δραματικής σχολής με την παραγωγική δραστηριότητα του θεάτρου.

Τέλος ο καλλιτεχνικός διευθυντής ανέφερε ότι μία από τις βασικές βλέψεις του Εθνικού είναι το άνοιγμά του στη διεθνή σκηνή, κάνοντας συμπαραγωγές και συμπράξεις με ξένους οργανισμούς, παρουσιάζοντας παραστάσεις του Εθνικού στο εξωτερικό, κάνοντας κάλεσμα σε ξένους σκηνοθέτες, ενώ διευκρινίζει ότι όλα αυτά δεν είναι εύκολα, ούτε άμεσα υλοποιήσιμα αλλά αφορούν στον μακροχρόνιο σχεδιασμό που αρχίζουν κι εμπλουτίζουν για το προσεχές μέλλον, και που για όλα αυτά απαραίτητο πρωτίστως είναι να βρεθούν οι οικονομικοί πόροι, φυσικά κυρίως από την στήριξη της πολιτείας από το Υπουργείο Πολιτισμού, αλλά και από συνεργασίες με άλλους φορείς.

Η παρουσίαση έκλεισε με ένα βίντεο με τα πρόσωπα όλων όσων εργάζονται στο Εθνικό Θέατρο και σε αυτούς ακριβώς τους «αφανείς ήρωες» την αφιέρωσε ο Γιάννης Μόσχος, λέγοντας:

«Το Εθνικό Θέατρο είναι οι άνθρωποί του, είναι οι εργαζόμενοί του, είναι όλοι αυτοί οι λαμπροί καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε τα τελευταία 90 χρόνια, αλλά και όλο το τεχνικό και διοικητικό προσωπικό που εργάζεται, αφανώς, πίσω από τη σκηνή. Οι άνθρωποί του είναι η παρακαταθήκη του, το παρόν, παρελθόν και μέλλον του».

Στοιχεία αντλήθηκαν από eculture