Παναθηναϊκός: Ένα ακυβέρνητο καράβι…

Ο Παναθηναϊκός έχει αρχίσει να συνηθίζει στην ήττα και ακόμα χειρότερα δεν δείχνει ικανός να κάνει κάτι για να ξεφύγει από την «άρρωστη» κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.

Η εικόνα του στο πρώτο ημίχρονο του ημιτελικού στο Final 8 ήταν μάλλον… παράταιρη σε σχέση με όσα είχαν δείξει οι «πράσινοι» σχεδόν όλη την προηγούμενη σεζόν.

Ο Παναθηναϊκός είχε καταφέρει να φέρει το παιχνίδι στο τέμπο που τον βόλευε εκμεταλλευόμενος και την αστοχία των αντιπάλων του από την περιφέρεια.

Πρέπει να πιστωθεί στον Ντέγιαν Ράντονιτς πως το πλάνο του ήταν έξυπνο, είχε κλείσει με «παγίδες» τον Φαλ, οι παίκτες του ήταν κινητικοί και ο Λι έβρισκε στόχο «τιμωρώντας» την απόφαση του Μπαρτζώκα να μην τον πιέζει.

Κι όμως ο προπονητής του Παναθηναϊκού θεώρησε σκόπιμο να πάρει τάιμ άουτ στο β’ μέρος όταν ο αντίπαλός του έφτασε το σερί στο 17-0!!!

Μάλλον λοιπόν βιάστηκε! Αλλά γιατί να πάρει; Ακόμα και ευθύνες να του ζητήσουν θα έχει έτοιμη τη δικαιολογία. Από τη στιγμή που έχει χαθεί ο αθλητικός εγωϊσμός ποιος να στεναχωρηθεί και γιατί;

Η απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να απέχει από τα διοικητικά για δύο χρόνια επέφερε αυτού του είδους τα φαινόμενα.

Της αδιαφορίας και συμπεριφορών όπως του Άντριους, του Ράντονιτς και του Μπέικον, που ράθυμος και ανόρεκτος δεν είχε διάθεση να παλέψει για να κερδίσει τον Ολυμπιακό, τον όποιο Ολυμπιακό.

Ποιος να ζητήσει ευθύνες όμως κι από ποιόν; Το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι πως οτιδήποτε συμβαίνει υπάρχει η βεβαιότητα πως θα περάσει στο… ντούκου και κανείς δεν θα ζητήσει απολογισμό για τίποτε.

Ένα ακυβέρνητο καράβι στο τιμόνι του οποίου έχουν μαζευτεί πολλοί, αλλά κανείς δεν παίρνει το ρίσκο να βουτήξει το πηδάλιο και να στρίψει, όσο το σκάφος πάει στα βράχια….