Δύο γροθιές - Με το... καλημέρα εκδίκηση για τον Ολυμπιακό
Οι δύο "γροθιές" σε Μόσχα και Βιτόρια έδειξαν την δυναμική του φετινού Ολυμπιακού. Η... εκδίκηση, το passing-game, ο πλουραλισμός στην επίθεση και ο κυρίαρχος Μιλουτίνοφ. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.
Όταν βγήκε το πρόγραμμα της EuroLeague, με τον Ολυμπιακό να ξεκινά την σεζόν με δύο εκτός έδρας παιχνίδια απέναντι σε Χίμκι και Μπασκόνια, λίγοι περίμεναν πως οι "ερυθρόλευκοι" θα κατάφερναν να κάνουν το "δύο στα δύο" στις νίκες. Βλέπετε, επρόκειτο φέτος για μία ανανεωμένη ομάδα, με καινούριο προπονητή και διαφορετική φιλοσοφία, συν τις προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ της. Χρειάζεται χρόνο, αλλά έπρεπε από νωρίς να κολυμπήσει στα... βαθιά. Σε δύο γήπεδα στα οποία την περσινή σεζόν "πνίγηκε", γνωρίζοντας βαριές και ντροπιαστικές ήττες. Πέρσι στη Μόσχα παραδόθηκε από το πρώτο δεκάλεπτο, γνωρίζοντας την συντριβή με 82-54 ενώ στη Βιτόρια κατέρρευσε στο δεύτερο ημίχρονο, χάνοντας με 32 (!) πόντους (86-54) διαφορά. Η ομάδα, μάλιστα, είχε δεχτεί τότε έντονη κριτική, καθώς παρουσίαζε μία έλλειψη αντίδρασης και αυταπάρνησης, δείχνοντας αδυναμία να γυρίσει τα ματς που ο αντίπαλος της έφευγε στο σκορ.
Φέτος, όμως, τόσο στην Μόσχα (με εξαίρεση εκείνο το 12-2 που προηγήθηκε νωρίς η Χίμκι), όσο και στη Βιτόρια, ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν χρειάστηκε να γυρίσει τα παιχνίδια, αλλά κατάφερε να φύγει νικητής και από τις δύο έδρες ελέγχοντας τον ρυθμό του παιχνιδιού. Άλωσε την ρωσική πρωτεύουσα με 21 πόντους διαφορά (66-87), φτάνοντας σχετικά εύκολα στη νίκη με μία επιβλητική εμφάνιση, ενώ στην χώρα των Βάσκων στο 31' οι Πειραιώτες ήταν στο +18 (52-70), παίρνοντας στο τέλος το πολύτιμο δεύτερο συνεχόμενο "διπλό" (80-85) στην διοργάνωση, παίζοντας εξαιρετικό μπάσκετ στα τρία πρώτα δεκάλεπτα. Δύο γερές γροθιές που άφησαν... νοκ-άουτ τους αντιπάλους τους, που εντυπωσίασαν την Ευρώπη, αλλά και που δείχνουν μέρος της φετινής δυναμικής αυτής της ομάδας.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Οι "ερυθρόλευκοι", λοιπόν, πήραν εκδίκηση σε δύο γήπεδα τα οποία πέρσι τους πλήγωσαν κυρίως τον εγωισμό. Ακόμη και αν ζορίστηκαν στην τελευταία περίοδο στην έδρα της Μπασκόνια, με τους Ισπανούς να μειώνουν στο 38' σε 71-75, οι φιλοξενούμενοι στα κρίσιμα δύο λεπτά πριν την λήξη έδειξαν χαρακτήρα και ψυχραιμία, μέσα σε ένα γήπεδο που... έβραζε. Με έξοχη κυκλοφορία της μπάλας, με σωστές αποφάσεις στην επίθεση, αλλά και με ένα κυρίαρχο Νίκολα Μιλουτίνοβ που "σκότωσε" τους Βάσκους.
Είναι σημαντικό πάντως που ο Ολυμπιακός καταφέρνει και βγαίνει νικητής σε καταστάσεις πίεσης, σε φάσεις που η μπάλα "καίει". Είναι στοιχείο που σφυρηλατεί τον χαρακτήρα αυτής της νέας ομάδας. Της προσφέρει εμπειρία, αυτοπεποίθηση και καλή ψυχολογία ενόψει της συνέχειας. Δεν είναι συγκρίσιμες δυνάμεις η Κύμη με την Μπασκόνια, καμία αντίρρηση, αλλά το γεγονός πως οι Πειραιώτες μέσα σε λίγες μέρες βγήκαν νικητές (και μάλιστα μακριά από το ΣΕΦ) τόσο στη Χαλκίδια, όσο και στη Βιτόρια, βάζοντας καθοριστικά καλάθια σε κρίσιμες στιγμές, καταφέρνοντας να πάρουν αυτό που θέλουν την ώρα της κρίσης, δημιουργεί στους παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ (και κυρίως στους νέους αθλητές του ρόστερ) τη νοοτροπία του νικητή και του πρωταθλητή.
Έξοχο passing-game, πλουραλισμός και ένα μπάσκετ των 85 πόντων
Ο Ολυμπιακός φέτος παρουσιάζει έναν διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού. Λιγότερες ντρίμπλες, περισσότερες πάσες, γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, κίνηση από όλους τους παίκτες στο παιχνίδι του μισού γηπέδου και ένα έξοχο passing-game που βγάζει συνεργασίες και αυτοματισμούς. Nαι, η ομάδα φέτος τρέχει περισσότερο, επιδιώκει να σκοράρει σε καταστάσεις αιφνιδιασμού, αλλά ακόμη και όταν αυτό δεν το καταφέρνει στον επιθυμητό βαθμό (όπως και συνέβη στη Βιτόρια), λειτουργεί εξαιρετικά στο "πέντε εναντίον πέντε".
Τα κρίσιμα καλάθια που πέτυχαν στο τελευταίο δίλεπτο οι Πειραιώτες είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, με αποκορύφωμα το κάρφωμα του Μιλουτίνοφ όταν και διαμόρφωσε το 78-83 στο σκορ, με την μπάλα προηγουμένως να έχει περάσει από τα χέρια των Σπανούλη, Βεζένκοφ και Γκος. Ένα ομαδικό μπάσκετ το οποίο αποτυπώνεται όχι μόνο στις 19 ασίστ, αλλά και στο γεγονός πως μετά τους τέσσερις παίκτες που σημείωσαν διψήφιο αριθμό πόντων κόντρα στην Χίμκι, αυτή την φορά απέναντι στη Μπασκόνια ο αριθμός έφτασε τους πέντε: Μιλουτίνοφ 23, Γκος 11, Τουπάν 11, Σπανούλης 11, Στρέλνιεκς 10. Οι "ερυθρόλευκοι" πλέον δεν επικεντρώνονται σε ένα-δύο παίκτες στο κομμάτι του σκορ, καθώς φέτος έχουν συμμετοχή (άλλος μεγαλύτερη, άλλος μικρότερη) σχεδόν όλοι οι αθλητές της δωδεκάδας.
Οι Πειραιώτες πέρσι είχαν (από τις 16 ομάδες) την 14η καλύτερη επίθεση στην διοργάνωση, έχοντας μέσο όρο 77.7 πόντους. Φέτος, στα δύο πρώτα τους εκτός έδρας παιχνίδια, σημείωσαν 87 στην Μόσχα επί της Χίμκι και 85 στην Βιτόρια απέναντι στην Μπασκόνια, με τον μέσο όρο τους να έχει φτάσει τους 86 πόντους. Καμία αντίρρηση πως το δείγμα είναι μικρό, αλλά ο Ντέιβιντ Μπλατ δείχνει ήδη την κατεύθυνση που θέλει να δώσει φέτος στον Ολυμπιακό. Μία ομάδα που θα θελήσει να παίξει ένα περισσότερο γρήγορο μπάσκετ, που θα πάει σε περισσότερες κατοχές, αλλά και σε υψηλότερο σκορ, που θα φτάνει (και θα υπερβαίνει) τους 85 πόντους, δίνοντας έμφαση στην επίθεση. Και μέχρι στιγμής οι παίκτες του δείχνουν στην πράξη να απολαμβάνουν την συγκεκριμένη φιλοσοφία.
Ο κυρίαρχος Μιλουτίνοφ
Το έχουμε τονίσει από το περασμένο καλοκαίρι πως ο Νίκολα Μιλουτίνοφ φέτος, στην τέταρτη σεζόν του στον Ολυμπιακό, θέλει (και πρέπει) να αποδείξει πως πρόκειται για έναν εκ των κορυφαίων σέντερ στην Ευρώπη και στο χέρι του είναι να γίνει ο καλύτερος! Σε μία εποχή που οι επικρατούν οι λεγόμενοι undersized αθλητικοί σέντερ τύπου Χάινς, Χάντερ και Ντάνστον (που πέρασαν από το μεγάλο λιμάνι), ο Σέρβος έχει τα προσόντα να κάνει την διαφορά ως το κλασικό "5άρι"... παλαιού τύπου. Κόντρα στην Μπασκόνια ήταν θεριό-ανήμερο, απολαυστικός, δείχνοντας πως πρέπει να λειτουργεί ένας σύγχρονος "7footer".
Ήταν εξαιρετικός στην άμυνα, αξιοποίησε το ύψος και τα μακριά του χέρια, έκανε κουμάντο στα ριμπάουντ και είχε έξοχα τελειώματα στην επίθεση, κυριαρχώντας και στις δύο πλευρές του παρκέ, σημειώνοντας νταμπλ-νταμπλ με 23 πόντους και 11 ριμπάουντ. Έχει εξελίξει το παιχνίδι του, έχει βελτιώσει τις κινήσεις του στην επίθεση και (παίρνει τις κατάλληλες θέσεις για να δεχτεί την μπάλα) και έχει δουλέψει στα πόδια στο κομμάτι της ταχύτητας (ρολάρει πλέον υπέροχα μέσα στην ρακέτα). Παίζει μπάσκετ έχοντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις δυνατότητες του, έχει καλά τελειώματα κάτω από το καλάθι και όταν μένει συγκεντρωμένος (και δεν χάνεται) στο πλάνο της ομάδας, γίνεται ασταμάτητος.
Η ομάδα έχει κερδίσει την ηρεμία της
Αίσθηση μας πως ο Ολυμπιακός φέτος δεν θα είναι ομάδα έδρας, ούτε και θα παρουσιάσει αδυναμίες μακριά από το ΣΕΦ. Αυτή η ομάδα δείχνει (από τα φιλικά έως και τα επίσημα) πως στην καλή της μέρα μπορεί να κερδίσει τον οποιοδήποτε στην Ευρώπη και στην κακή της μπορεί να κινδυνέψει από τον καθένα. Με τις δύο σερί εκτός έδρας νίκες της, αυτή η ομάδα κέρδισε κατά κύριο λόγο την ηρεμία της, ώστε να δουλέψει όπως ξέρει και μπορεί, καθώς σε αντίθεση περίπτωση οι όποιες μουρμούρες θα έφερναν έξτρα πίεση.
Οι Πειραιώτες πήραν δύο πολύτιμες εκτός έδρας νίκες και μάλιστα κόντρα σε ομάδες που έχουν στόχο φέτος να μπουν στην πρώτη εξάδα, οπότε το κέρδος είναι ακόμη μεγαλύτερο για τον Ολυμπιακό. Όμως, αυτά τα δύο θετικά αποτελέσματα δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να εφησυχάσουν τους "ερυθρόλευκους" ενόψει του αγώνα της Παρασκευής κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο στο ΣΕΦ. Αν θεωρήσουν πως θα έχουν εύκολο έργο, τότε ενδέχεται και να την πατήσουν. Όπως λένε εδώ και χρόνια οι άνθρωποι που είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της ομάδας, "πρέπει πάντα να λειτουργούμε ως αουτσάιντερ, σεμνά και ταπεινά, έχοντας χαμηλά το κεφάλι. Όποτε λειτουργήσαμε έτσι, πετύχαμε. Όποτε νιώσαμε μεγάλο φαβορί και σηκώσαμε... μύτη, την πατήσαμε".