Όλοι για έναν, ένας για όλους!

Τα δεδομένα δεν ήταν υπέρ του Ολυμπιακού για να πάρει τη νίκη απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Τέθηκαν νοκ-άουτ από το ματς οι Κώστας Σλούκας και Μουσταφά Φαλ, ενώ ακόμη και οι Σακίλ ΜακΚίσικ, Τάιλερ Ντόρσεϊ και Κώστας Παπανικολάου έχασαν προπονήσεις λόγω ασθένειας. Η ομάδα δεν μπόρεσε ούτε μία μέρα να λειτουργήσει σε κανονικούς ρυθμούς. Από τη στιγμή μάλιστα που δεν ήταν και ματς... ζωής ή θανάτου, αφού δεν υπήρχε και μεγάλο βαθμολογικό κίνητρο, οι Πειραιώτες θα μπορούσαν να το αφήσουν. Να μη ρισκάρουν, να μη βάλουν τα πόδια τους στη... φωτιά. Δεν ήταν παιχνίδι που υπήρχε το «πρέπει».

Όμως, όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές φέτος, αυτή η ομάδα έχει βρει το χαμένο της dna. Το μότο που υπήρχε και υπάρχει στα ερυθρόλευκα αποδυτήρια αναφέρει «όλοι για έναν και ένας για όλους». Και οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα το τηρούν και το κάνουν πράξη. Ο Ολυμπιακός έπαιξε χωρίς τον πιο ακριβοπληρωμένο του μπασκετμπολίστα, δίχως την κολώνα του κάτω από τα καλάθια, με παίκτες λαβωμένους, αλλά κατόρθωσε να φτάσει στη νίκη απέναντι στην πρωτοπόρο ομάδα της Λίγκας. Με αυταπάρνηση, με αυτοθυσία, με ανατροπή στο σκορ, με μαχητικότητα, παλεύοντας μέχρι το τέλος. Με τέτοια υπέροχη ατμόσφαιρα στην κερκίδα δεν μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς.

Είναι γεγονός πως οι Πειραιώτες δεν έκαναν την καλύτερη δυνατή τους εμφάνιση. Ναι, υπήρχαν στιγμές που κυκλοφόρησαν τη μπάλα λες και έβλεπες θεατρική παράσταση, αλλά είχαν και αρκετές αδυναμίες. Και είναι απορίας άξιο το πως κατόρθωσε ο Ολυμπιακός να νικήσει τη Μπαρτσελόνα αν και έχασε τη μάχη στα ριμπάουντ κατά κράτος (25-42), σπαταλώντας 11 χαμένες βολές (16/27-59.3%), έχοντας μάλιστα και αρνητικό πρόσημο στον τομέα ασίστ/λάθη (13/14).

Γιατί έπαιξε σκληρή άμυνα, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, καταφέρνοντας να φέρει τα πάνω-κάτω στην 3η περίοδο. Οι παίκτες των ερυθρολεύκων βουτούσαν στο παρκέ για κάθε κατοχή, πίεσαν στα όρια του φάουλ (ανάγκασαν τους Iσπανούς να κάνουν 19 λάθη), ενώ και στην επίθεση πάλευαν με νύχια και με δόντια να βάλουν τη μπάλα στο καλάθι. Τι και αν δεν υπήρχε μεγάλο βαθμολογικό κίνητρο. Οι Πειραιώτες ήταν αποφασισμένοι να πιούν το αίμα των Καταλανών. Γιατί η ομάδα έχει αποκτήσει και πάλι νοοτροπία νικητή, επειδή αρνείται να χάσει, γιατί φέτος δείχνει πως είναι έτοιμη για μεγάλα πράγματα. Στα τελευταία δύο λεπτά ο Ολυμπιακός έπαιζε μπάσκετ με θέληση, ενέργεια και πάθος, λες και διεκδικούσε τίτλο. Ήταν και θέμα γοήτρου, αλλά και εκδίκησης για τον τρόπο που χάθηκε το ματς του πρώτου γύρου στην παράταση.

Καθοριστικό το μεγάλο τρίποντο του Τόμας Ουόκαπ στο 39' όταν και διαμόρφωσε το 67-63, πήρε πάνω του τη φάση στη συνέχεια ο Κώστας Παπανικολάου (69-63) δείχνοντας χαρακτήρα ενώ ο Σακίλ ΜακΚίσικ ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της αναμέτρησης. Ξέρει καλά πως σε ματς που ο Ολυμπιακός δείχνει να στερεύει από επιλογές, η μπάλα θα πάει σε εκείνον για να κάνει το κάτι διαφορετικό, το απρόβλεπτο. Θα τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο, θα πάει στον αιφνιδιασμό, θα τρυπήσει τις άμυνες με τις διεισδύσεις του, θα κερδίσει φάουλ, θα πετάξει στον αέρα για να τελειώσει τις φάσεις με καρφώματα. Οι 20 πόντοι ήταν η πιο παραγωγική του βραδιά στην τρέχουσα σεζόν.

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τις εντυπωσιακές εντός έδρας αναμετρήσεις του μετρώντας ρεκόρ 13-1. Πέρσι το ΣΕΦ εξελίχθηκε σε αχίλλειο πτέρνα του, φέτος σε απόρθητο κάστρο του. Μία φορά μόνο έχασε και αυτή από τον Ερυθρό Αστέρα, σε ματς με πληρότητα στο 10% και με θέματα κορονοϊού. Οι Πειραιώτες καπάρωσαν το πλεονέκτημα έδρας, έχουν εξασφαλίσει τουλάχιστον την 3η θέση και αναμένουν να δουν αν θα τερματίσουν ακόμη και στη 2η. Εφές, Μακάμπι ή Μονακό στα προημιτελικά; Μικρή σημασία έχει, αν και οι Τούρκοι έχουν ποιότητα και εμπειρία και καλό θα ήταν να τους αποφύγει. Όποιος αντίπαλος και αν έρθει, γνωρίζει καλά το τι θα αντιμετωπίσει στο Φάληρο. Οι «ερυθρόλευκοι» δείχνουν αποφασισμένοι να φτάσουν στο Βελιγράδι και είναι απορίας άξιο ποιος θα μπορέσει να τους σταματήσει μέσα στο ΣΕΦ.