Τσεχία - Ελλάδα: Με το μαχαίρι στα δόντια
Ο Γιάννης Κατσαρός γράφει για τον τελικό απέναντι στη βατή αλλά δυσκολοκατάβλητη Τσεχία και τονίζει πως ήρθε η ώρα οι παίκτες να δώσουν απαντήσεις προς πάσα κατεύθυνση.
Σενάρια και… βουντού τέλος. Η ώρα των απαντήσεων έφτασε. Η Εθνικής Ελλάδος παίζει την πρόκριση της στην «οχτάδα» του Παγκοσμίου Κυπέλλου με έναν αντίπαλο που αν το συζητούσαμε πριν ξεκινήσει η διοργάνωση, θα τρίβαμε τα χέρια μας. Όχι γιατί δεν είναι καλή ομάδα, προς Θεού. Το απέδειξε και με το παραπάνω άλλωστε η Τσεχία στο ματς με τη Βραζιλία.
Απλώς αν θέλεις να λες πως πας για μεγάλα πράγματα τότε τους «πρωτάρηδες» τους… περνάς από πάνω. Με συνοπτικές διαδικασίες. Οι 12 πόντοι διαφορά που καλείται να καλύψει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν είναι χίμαιρα.Οι αντίπαλοι μας διαθέτουν ένα σύνολο με ομοιογένεια και καλή ψυχολογία. Μέχρι εκεί. Ξεχωριστός αντίπαλος δε, βατός και στα μέτρα μας δε!
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
«Θα εφαρμόσουμε σε 40 λεπτά όσα δεν κάναμε σε 160;», θα αναρωτηθεί κάποιος και δικαιολογημένα. Σε ένα «τελικό» ξεχνάς τι έχει γίνει. Δεν υπάρχει παρελθόν. Τα παιχνίδια πέρασαν και δεν κοιτάς πίσω. Αν όχι τώρα, τότε πότε θα απαντήσουν οι Έλληνες αθλητές. Σε όλους τους επικριτές. Ακόμα και στους ίδιους τους εαυτούς τους οποίους έχουν αδικήσει με τις εμφανίσεις τους. Κατά πολύ μάλιστα.
Και για να λέμε «τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη», η εμπειρία των Ελλήνων από τέτοια «do or die» παιχνίδια ξεχειλίζει. Οι Πρίντεζης, Σλούκας, Καλάθης, Παπανικολάου έχουν δώσει αμέτρητα τέτοια ματς στην Ευρωλίγκα. Στην Ευρωλίγκα έτσι, όχι στο Τσάμπιονς Λιγκ. Γιατί εκεί αγωνίζεται η μισή ομάδα των Τσέχων.
Ο Μπάλβιν ήταν ο δεύτερος σέντερ της Γκραν Κανάρια. Μην τον κάνουμε και… Τάρλατς. Ο νατουραλιζέ Σιλμπ που διαθέτει αθλητικά προσόντα δεν θα αγωνιστεί. Και μένει ο εξαιρετικός Σαντοράνσκι που καλώς η κακώς, δεν μπορεί να σε κερδίσει μόνος του. Αρκεί να του κάνουν τη ζωή τη δύσκολη. Η καλή περιφερειακή άμυνα πρέπει να κάνει την εμφάνιση της.
Μακριά από το ταμπλό και την πίεση με το σκορ. Ας μπει με το «μαχαίρι στα δόντια» και η διαφορά θα έρθει. Αργά ή γρήγορα. Ήρθε η ώρα για το «τεστ» ταυτότητας. Μια ζαριά ακόμα για το εισιτήριο της επόμενης φάσης. Ποιος ξέρει; Ίσως παραμείνουμε στην παρτίδα και μετά η τύχη (αχ, αυτά τα χαμένα σουτ) να μας χαμογελάσει!
