«Έκλεισε τη μουσική»!
Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να αποδιοργανώσει τον Ολυμπιακό, να εκμεταλλευτεί τις απουσίες και τα προβλήματά του για να πάρει επιτέλους μια νίκη μετά από ενάμιση χρόνο
Ξεκινώντας την αναφορά για το δεύτερο ντέρμπι των play off της Basket League, να ευχηθούμε στον Σάσα Βεζένκοφ περαστικά και να ξεπεράσει πολύ γρήγορα το οστικό οίδημα, που υπέστη, διότι το μπάσκετ τον χρειάζεται πίσω.
Ο Παναθηναϊκός έψαχνε απεγνωσμένα μια νίκη επί του Ολυμπιακού διότι μετά από ενάμιση χρόνο το σερί είχε φτάσει στο 14-0 και τα πράγματα είχαν φτάσει σε αδιέξοδο.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Περισσότερο όμως ορατό ήταν το αγωνιστικό αδιέξοδο για τους «πράσινους», που από λίγοι έχουν μείνει… λιγότεροι και παλεύουν να παίξουν έστω κανονικά για σαράντα λεπτά.
Τα προβλήματα είναι δεδομένα για τον Χρήστο Σερέλη, η έλλειψη ποιότητας… βγάζει μάτι και το… ηρωικό μπάσκετ που παίζει ο Παναθηναϊκός προφανώς δεν μπορεί να πάει μακριά.
Στο ΟΑΚΑ εκμεταλλεύτηκε τις απουσίες του Ολυμπιακού στην περιφέρεια, πίεσε τον Ουόκαπ με τον «βιονικό» Λι και δεν του επέτρεψε να πασάρει και να δημιουργήσει, αλλά να σκοράρει.
Ο Δημήτρης Αγραβάνης είχε πει πως «Ο Ολυμπιακός παίζει μουσικές καρέκλες», μόνο που οι «πράσινοι» κατάφεραν να… κόψουν τη μουσική και να μην μπορούν οι παίκτες του Μπαρτζώκα να αποκτήσουν ρυθμό στο σουτ, την κυκλοφορία χωρίς τη μπάλα και την συνολική λειτουργία του.
Παρόλα αυτά το ματς πήγε στις λεπτομέρειες με τον εκπληκτικό Παπανικολάου να βάζει μεγάλα σουτ στο 1.14’’ πριν τη λήξη κι εκεί ο Ματέους Πονίτκα με το τρίποντο στα 17’’ έδωσε τη λύση που έψαχναν οι «πράσινοι» εδώ και πολλά ματς.
Διότι όταν η μπάλα έκαιγε, ο Παναθηναϊκός έως τώρα… τσουρουφλιζόταν!
Με τη νίκη του αυτή το «τριφύλλι» προφανώς και δεν έγινε ομάδα ικανή να απειλήσει τον Ολυμπιακό και να του πάρει τον τίτλο. Θα πρέπει να γίνουν πάρα πολλά, να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο η εικόνα, να μπουν περισσότεροι παίκτες στην εξίσωση και να ανέβουν τα ποσοστά.
Προφανώς και δεν έχει κάνει κάτι. Απλώς έκανε μια «ένεση αυτοπεποίθησης» διότι το ηθικό είχε φτάσει στο ναδίρ…