Σωστό είναι αυτό που μένει όταν έχεις κάνει τα πάντα λάθος

Αν η απαρχή της φετινής περιπέτειας του Ολυμπιακού έπρεπε να αποτυπωθεί σε μία μόνο φράση, η φράση αυτή κατά τη γνώμη μου θα ήταν η εξής: «Σωστό είναι αυτό που μένει όταν έχεις κάνει τα πάντα λάθος».

Το μπασκετικό τμήμα του συλλόγου προέρχεται από την πιο ταραχώδη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας του, με δεδομένο ότι τα παρεμφερή σκαμπανεβάσματα του 2011 επισκιάστηκαν και πέρασαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας χάρη στη μαγική Ευρωλίγκα της Κωνσταντινούπολης.

Ας κάνουμε όμως μια σύντομη αναδρομή της περσινής ερυθρόλευκης χρονιάς σε τίτλους:

• Καλοκαίρι 2018: Η σύναψη χορηγικής συμφωνίας με τον κολοσσό της Bwin και η πρόσληψη του David Blatt στην τεχνική ηγεσία σκορπίζουν ενθουσιασμό στις τάξεις των ερυθρόλευκων οπαδών.

• Οκτώβριος 2018: Τα πρώτα αποτελέσματα, και ειδικά τα δύο συνεχόμενα διπλά απέναντι σε Μπασκόνια και Χίμκι, δείχνουν ότι προμηνύεται μια χρονιά γεμάτη φιλοδοξίες και υψηλούς στόχους που μπορεί να οδηγήσουν την ομάδα στην αίγλη

• Φεβρουάριος 2019: Από τα μέσα ιδιοκτησίας Δημήτρη Γιαννακόπουλου διαρρέει ένα ηχητικό, στο οποίο ο Γιώργος Πρίντεζης μιλά σαφώς για πρωτοφανή καθυστέρηση πληρωμών από τη διοίκηση. Η αρχή του φρικτού τέλους της σεζόν έχει σηματοδοτηθεί.

• Φεβρουάριος 2019: Τα διαιτητικά εγκλήματα των γνωστών οργάνων της διαιτησίας, οδηγούν τους αδερφούς Αγγελόπουλους σε μια απόφαση σταθμό για την ιστορία της ομάδας: Την αποχώρηση στο ημίχρονο από τον αγώνα κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό.

• Μάρτιος 2019: Όσο το #mexritelous αποκτά καθολική στήριξη στις τάξεις των οπαδών, η αγωνιστική κατάσταση της ομάδας επιδεινώνεται επικίνδυνα. Στις 29 Μαρτίου, η ήττα από της Ζαλγκίρις στο Κάουνας, οδηγεί τον Ολυμπιακό με συντριπτικές πιθανότητας στον αποκλεισμό από τα playoffτης διοργάνωσης.

• Μάιος 2019: Ο Ολυμπιακός επιλέγει να απόσχει από το παιχνίδι των playoff της Α1 με τον Παναθηναϊκό, μένοντας σταθερός στη θέση του: «Αν το Ελληνικό μπάσκετ δεν αλλάξει, ο Ολυμπιακός δεν έχει θέση σε αυτό.»

• Ιούλιος 2019: Οριστικά πλέον, ο Ολυμπιακός υποβιβάζεται στην Α2. Η εξαντλητική και ψυχοφθόρα σεζόν 2018-2019 έχει και επίσημα τελειώσει.

Όμως πέρα από την επιγραμματική αποτύπωση των σημείων κλειδιών της, η περσινή σεζόν δεν αξίζει να συζητηθεί παραπάνω. Ό,τι έγινε έγινε. Και αν θέλετε τη γνώμη μου, πολύ καλώς έγινε. Ο Ολυμπιακός, ένας από τους μεγαλύτερους πολυαθλητικούς συλλόγους παγκοσμίως, έχοντας δεδηλωμένη τη στήριξη των χορηγών του και εξασφαλισμένη τη συμμετοχή του στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, δεν είχε κανέναν λόγο να παραμένει σε μια κατηγορία όπου χλευάζεται, λοιδορείται και αντιμετωπίζεται χωρίς κανέναν σεβασμό.

Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι, όταν αποφάσισαν να πατήσουν τον κουμπί, αποδείχθηκε ότι ήταν άρτια προετοιμασμένοι για το χειρότερο δυνατό σενάριο. Γνώριζαν ότι η συμπαιγνία ΕΟΚ, ΕΣΑΚΕ και Πολιτείας δεν επρόκειτο να υποχωρήσει στα δίκαια αιτήματα τους. Έτσι, έχοντας θωρακισμένα τα ουσιώδη προνόμια τους, αποφάσισαν το πρωτοφανές: Να πολεμήσουν τους πάντες και τα πάντα. Και μπορεί ο πόλεμος να μην έχει κριθεί ακόμα, αλλά με τους βασικούς χορηγούς να αποχωρούν ένας ένας από την υπό διάλυση Α1 και τις ομάδες να προβαίνουν σε εκτός λογικής συγχωνεύσεις για να μη διαλυθούν, οι μάχες που κερδίζει ο Ολυπιακός είναι κάθε άλλο παρά αμελητέες.

Φτάνοντας στο φετινό καλοκαίρι και στον αγωνιστικό σχεδιασμό της επόμενης σεζόν, η γεύση που έμεινε μετά την ολοκλήρωση του είναι γλυκόπικρη. Από τη μία πλευρά, έγιναν κινήσεις που σκόρπισαν τον ενθουσιασμό στον κόσμο της ομάδας (Κουζμίνσκας, Πολ, Χαπ). Από την άλλη, η αποτυχία της πυροδότησης μιας μεταγραφικής «βόμβας» στη θέση του Point Guard καθώς και η απειρία των περισσότερων νεοαποκτηθέντων σε συνθήκες Euroleague, αφήνουν πολλά αγωνιστικά ερωτηματικά. Αν δεν υπάρξει ανατροπή δεδομένων με την απόκτηση κάποιου παίκτη-έκπληξη στον «άσσο», η περιφέρεια του Ολυμπιακού θα είναι το στοίχημα της φετινής σεζόν.

Όμως σε αυτό το σχόλιο, θα επικεντρωθούμε στα θετικά του φετινού καλοκαιριού. Στα στοιχεία εκείνα που δημιουργούν ένα κλίμα όχι ενθουσιασμού, αλλά συγκρατημένης και τεκμηριωμένης αισιοδοξίας.

Τα κλειδιά επί της ουσίας στον προπονητή

Για να είμαστε απολύτως δίκαιοι, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι είναι παράγοντες που στηρίζουν εμπράκτως και ουσιωδώς τους προπονητές. Ο David Blatt μπορεί να είχε και πέρυσι τη διακριτική ευχέρεια να πραγματοποιήσει (ακόμη και ακριβές) μεταγραφικές κινήσεις, όμως φέτος η ομάδα πραγματικά φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του. Πέρα από τους Κουζμίνσκας και Πολ που αποτελούν παίκτες εγνωσμένης αξίας στην Ευρώπη, οι υπόλοιποι παίκτες που αποκτήθηκαν αποτελούν 100% δικές του επιλογές που έγιναν με πρωταρχικό στόχο να προσθέσουν τα στοιχεία-τοτέμ του μπάσκετ Μπλατ, που τόσο έλειψαν από την περσινή εκδοχή του Ολυμπιακού: αθλητικότητα και πολυδιάστατη επίθεση.

Ελληνικό ξεκαθάρισμα

Τα τελευταία χρόνια, ο «ελληνικός κορμός» είχε φτάσει να αποτελεί εμμονή για τον Ολυμπιακό όπως έχουμε επισημάνει σε προηγούμενο σχόλιο. Παίκτες που υπό άλλες συνθήκες δεν θα αγωνίζονταν στο λιμάνι, κέρδιζαν πλουσιοπάροχα συμβόλαια σε πρωταγωνίστρια ομάδα της Euroleague με μοναδικό κριτήριο την Ελληνική τους εθνικότητα. Μετά το περσινό φιάσκο των περισσότερων γηγενών παικτών, η διοίκηση αποφάσισε να απεμπλακεί από βαριά συμβόλαια Ελλήνων που δεν υπολογίζονταν από τον David Blatt. Η επιλογή αυτή ίσως στερήσει ομοιογένεια από την ομάδα, θα προσδώσει όμως σίγουρα ηρεμία στα αποδυτήρια, καθώς θα εξαφανίσει τα πηγαδάκια ανικανοποίητων και μονίμως δυσαρεστημένων παικτών.

Η Α2

Όπως όλα δείχνουν πλέον, ο Ολυμπιακός θα αγωνίζεται στην Α2 εθνική κατηγορία με σύνθεση πειραματική και αποτελούμενη ως επί το πλείστον από παιδιά των ακαδημιών. Εκ πρώτης όψεως, η απουσία του μεγαλύτερου Ελληνικού συλλόγου από την Α1 ξένισε πολλούς. Ας εξετάσουμε όμως τα πράγματα σε ένα δεύτερο επίπεδο. Με την έλλειψη των εγχώριων ανταγωνιστικών παιχνιδιών, η ομάδα στην αρχή της σεζόν πιθανότατα να καθυστερήσει να βρει ρυθμό και ομοιογένεια.

Παρόλα αυτά, προϊόντος του χρόνου, η απουσία των προαναφερθέντων παιχνιδιών ίσως αποδειχτεί βάλσαμο μέσα στον φρενήρη και εξοντωτικό ρυθμό των αλλεπάλληλων αγωνιστικών της Euroleague. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι διαβολοβδομάδες, στις οποίες ο Ολυμπιακός θα παρουσιάζεται πιο ξεκούραστος και φρέσκος από αντιπάλους που πιθανότατα να έχουν δώσει 4 αγώνες σε 7 ημέρες.

Τέλος, η «βοηθητική» σύνθεση με την οποία θα αγωνίζεται ο Ολυμπιακός στην Α2, θα αποτελέσει ιδανική τελετή ενηλικίωσης για τους παίκτες των ακαδημιών, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να καταγράψουν αγωνιστικά χιλιόμετρα απέναντι σε μπαρουτοκαπνισμένους αντιπάλους και μέσα σε ανταγωνιστικές συνθήκες. Ίσως, αυτό το μεταβατικό καθεστώς να είναι μια ιδανική ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να επενδύσει ακόμη περισσότερο στις ακαδημίες του, εκμεταλλευόμενος το πλούσιο ταλέντο που υπάρχει στα σπλάχνα του Ελληνικού μπάσκετ.