Κόουτς, κάνε δουλειά σου!

Ο Ολυμπιακός ήταν απογοητευτικός κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο, αλλά ο κόουτς Ντέιβιντ Μπλατ κάνει εξαιρετική δουλειά στην ομάδα και επιβάλλεται να υπάρχει εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του, όχι μόνο μετά από τις μεγάλες νίκες, αλλά και ύστερα από τις «βαριές» ήττες.

Είναι γεγονός πως πριν το παιχνίδι του Ολυμπιακού κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο υπήρχε μία ανησυχία για το κατά πόσο η ομάδα θα παρουσιαζόταν απόλυτα έτοιμη. Βλέπετε, πέρα από το γεγονός πως οι Ιταλοί φέτος διαθέτουν εξαιρετική ποιότητα παικτών σε ατομικό επίπεδο, έχοντας μεγάλη έφεση στην επίθεση, οι Πειραιώτες ερχόντουσαν από ένα αρκετά επίπονο πρόγραμμα, έχοντας δώσει τρία σερί εκτός έδρας παιχνίδια. Άλωσαν την Μόσχα με σπουδαίο «διπλό» επί της Χίμκι, ακολούθως (χωρίς Σπανούλη) ζορίστηκαν κόντρα στην Κύμη στην Χαλκίδα, ενώ στη συνέχεια έκαναν το «τρία στα τρία» με την σημαντική εκτός έδρας επικράτηση κόντρα στη Μπασκόνια. Ήταν λογικό και αναμενόμενο, λοιπόν, κάποια στιγμή να έβγαινε η κούραση και η φθορά, με αποτέλεσμα οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, να παρουσιαστούν κατώτεροι των περιστάσεων κόντρα στο συγκρότημα του Σιμόνε Πιανιτζιάνι.

Eνόχλησε ο τρόπος, η κατάρρευση

Είναι γεγονός πως αυτό που ενόχλησε κυρίως από την «βαριά» ήττα κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο, ήταν ο τρόπος. Η αγωνιστική κατάρρευση, αυτή η δίχως σταματημό κατηφόρα στο δεύτερο ημίχρονο, η παράδοση στον αντίπαλο, η οποία θύμισε ορισμένες περσινές άσχημες καταστάσεις, στις οποίες ο Ολυμπιακός αδυνατούσε να αντιδράσει από την στιγμή που ο αντίπαλος ξέφευγε με διψήφιο αριθμό στην διαφορά στο σκορ. Οι γηπεδούχοι δέχτηκαν 55 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο και σχεδόν 100 σε ολόκληρο το ματς, παρουσιάζοντας αδυναμίες στην άμυνα (βγήκαν αρκετά σουτ ελεύθερα), έλλειψη σκληράδας (λόγω μειωμένης ενέργειας), αλλά και μειωμένη συγκέντρωση, με αποτέλεσμα να αναλώνονται σε λάθη, δίνοντας και εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό στην Αρμάνι Μιλάνο.

Ο Ολυμπιακός δεν παίζει μόνος του

Πρέπει να καταλάβουμε πάντως πως δεν παίζει μόνο ο Ολυμπιακός, αλλά και ο αντίπαλος, ο οποίος διαθέτει το διπλάσιο μπάτζετ από τους "ερυθρόλευκους". Η Αρμάνι Μιλάνο έπαιξε εξαιρετικό μπάσκετ. Φαινόταν από την αρχή πως οι Πειραιώτες ζοριζόντουσαν να κοντράρουν τους Ιταλούς, οι οποίοι σε αντίθεση με τους γηπεδούχους, λειτουργούσαν με μεγαλύτερη άνεση στο παρκέ. Έβγαλαν περισσότερους αυτοματισμούς, είχαν καλή κυκλοφορία της μπάλας, έπαιξαν έξυπνα και φυσικά βρήκαν δαιμονιώδη ρυθμό στην επίθεση.

Δίχως να χρειαστεί να γίνει μεγάλη ανάλυση, το παιχνίδι κρίθηκε στον τομέα των τριπόντων όπως τόνισε και ο Ντέιβιντ Μπλατ. Δεν είναι μόνο πως οι Ιταλοί ήταν εντυπωσιακά εύστοχοι πίσω από τα 6.75 μέτρα, μετρώντας 12/29 (41.4%) σουτ. Ήταν και απελπιστικά άστοχοι οι «ερυθρόλευκοι», καθώς δεν κατάφεραν ποτέ να βρουν ρυθμό από την περιφέρεια, τελειώνοντας το ματς με το φτωχό ποσοστό των μόλις 2/13 (15.4%) σουτ. Με μόνο δύο εύστοχα τρίποντα σε ένα ματς, είναι σχεδόν αδύνατον να κερδίσεις ένα παιχνίδι σε επίπεδο EuroLeague. Σε όλα αυτά προσθέστε και το τραγικό ποσοστό (μόλις 50%) των γηπεδούχων στις βολές, καθώς μέτρησαν 9/18.

Ο Ολυμπιακός φέτος δεν θα είναι η παραδοσιακή ομάδα έδρας

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, ήταν… φάντασμα του κακού εαυτού του στο ΣΕΦ κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο. Ήταν μία ήττα που πληγώνει τον εγωισμό και το πρεστίζ των «ερυθρολεύκων», αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήρθε η καταστροφή. Όπως οι Πειραιώτες δεν έγιναν φαβορί για το Final Four με τα «διπλά» που πήραν στις έδρες των Χίμκι και Μπασκόνια, έτσι και μετά την «σφαλιάρα» από τους Ιταλούς δεν έγιναν ομάδα που δύσκολα θα περάσει στα playoffs. Πρόκειται για ένα πρωτάθλημα μαραθώνιο και όλες οι ομάδες θα έχουν τις καλές τους στιγμές, αλλά και απώλειες. Το σημαντικό είναι να καταφέρει ο κάθε σύλλογος να παρουσιαστεί πανέτοιμος όταν πρέπει, την άνοιξη, είτε θα έχει το πλεονέκτημα έδρας στα προημιτελικά, είτε το μειονέκτημα. Είδατε και πέρσι που το συγκρότημα του Γιάννη Σφαιρόπουλου τερμάτισε στην τρίτη θέση. Είχε το αβαντάζ, αλλά γνώρισε τον αποκλεισμό από την Ζαλγκίρις Κάουνας, γιατί οι Λιθουανοί ήταν σε μεγαλύτερη ετοιμότητα.

Πάντως, είναι σημαντικό να εμπεδώσει και να καταλάβει ο φίλαθλος κόσμος του Ολυμπιακού πως το φετινό σύνολο του Ντέιβιντ Μπλατ δεν θα πρόκειται για μία κλασική και παραδοσιακή ομάδα έδρας, όπως συνήθιζαν να παρουσιάζονται εδώ και χρόνια οι Πειραιώτες. Δεν θα είναι η παρέα που συνήθως έπαιρνε δώδεκα-δεκατρείς νίκες σε δεκαπέντε ματς στο ΣΕΦ και από εκεί και πέρα μάζευε και ορισμένα «διπλά» μακριά από το «σπίτι» του. Οι «ερυθρόλευκοι» στην καλή τους μέρα θα μπορούν να νικήσουν δίχως φόβο τον κάθε αντίπαλο, σε οποιοδήποτε έδρα, αλλά στην κακή τους είναι ικανοί να ηττηθούν από όλους. Δεν θα εκπλαγούμε αν για παράδειγμα πάρουν «διπλό» μέσα στη Μόσχα επί της ΤΣΣΚΑ και… χάσουν από την (πρωτάρα στην διοργάνωση) Γκρα Κανάρια στο Φάληρο.

Η ομάδα χρειάζεται χρόνο, υπομονή και σωστή διαχείριση των αναταράξεων

Βλέπετε, ο φετινός Ολυμπιακός είναι μία ανανεωμένη ομάδα, με καινούριο προπονητή (και σταφ), με αρκετές προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ του, που παίζει ένα μπάσκετ με μία διαφορετική φιλοσοφία και θα χρειαστεί χρόνος, υπομονή και παιχνίδια, ώστε οι Πειραιώτες να αποκτήσουν την επιθυμητή ομοιογένεια, διάρκεια και σταθερότητα στην απόδοση τους. Είναι δεδομένο πως θα έρθουν και άλλες μεγάλες νίκες, όπως και ζόρικες ήττες και το ζητούμενο είναι οι «ερυθρόλευκοι» να καταφέρουν να διαχειριστούν σωστά όλες αυτές τις αναταράξεις. Να βγουν ζωντανοί από τους κραδασμούς και από τα σκαμπανεβάσματα που θα βιώσουν, παρουσιάζοντας προς το τέλος της σεζόν ένα εξαιρετικό σύνολο, που θα στοχεύει στην επιστροφή στις διακρίσεις και στους τίτλους. Η λέξη υπομονή ίσως να είναι τετριμμένη, αλλά ταυτόχρονα περισσότερα αναγκαία από ποτέ τα τελευταία χρόνια.

Ας αφήσουμε τον Ντέιβιντ Μπλατ, λοιπόν, να δουλέψει όπως ξέρει και μπορεί. Επιβάλλεται να υπάρχει εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του, όχι μόνο μετά από τις μεγάλες ήττες, αλλά ύστερα και από τις «βαριές» ήττες. Είναι ένας πολύπειρος κόουτς, εγνωσμένης αξίας, με ιδέες και ικανότητες και αναμφισβήτητα ξέρει τον τρόπο, τόσο στο να δημιουργεί ομάδες που θα κάνουν πρωταθλητισμό και θα παίρνουν τίτλους, όσο και σύνολα που θα παίξουν ωραίο, θεαματικό και θελκτικό μπάσκετ. Δεν είναι τυχαίο πως όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού μιλούν με εξαιρετικά λόγια τόσο για την ποιότητα του ως προπονητή, όσο και για την μέχρι τώρα δουλειά που έχει κάνει στην ομάδα. Ήδη βλέπουμε θετικά στοιχεία, τόσο στο κομμάτι της επίθεσης, όσο και σε εκείνο της δημιουργίας. Ναι, υπάρχουν ορισμένες αδυναμίες στην άμυνα (όπως η ικανότητα του ΛεΝτέι στο "5"), οι οποίες μέχρι στιγμής κοστίζουν στην πράξη στην ομάδα, αλλά είναι καλό που «πληγώνουν» τώρα, ώστε οι Πειραιώτες να δουλέψουν πάνω σε αυτές και να βελτιωθούν ενόψει της συνέχειας.

Όταν λείπει ή δεν είναι καλά ο Σπανούλης

Ναι, ο Ολυμπιακός φέτος δείχνει στο παρκέ πως δεν είναι μία ομάδα που βασίζεται σε υψηλό βαθμό στον Βασίλη Σπανούλη, καθώς πλέον οι Πειραιώτες λειτουργούν με περισσότερο πλουραλισμό τόσο στο κομμάτι της δημιουργίας, όσο και σε εκείνο της επίθεσης. Όμως, είναι γεγονός πως μέχρι στιγμής όποτε ο αρχηγός των «ερυθρολεύκων» απουσιάζει ή δεν βρίσκεται σε καλή μέρα, αυτόματα επηρεάζεται και η απόδοση της ομάδας.

Έμεινε εκτός αποστολής από το παιχνίδι κόντρα στη Κύμη (για να ξεκουραστεί) και ο Ολυμπιακός επικράτησε με την… ψυχή στο στόμα στην Χαλκίδα. Έκανε το πρώτο του φετινό κακό ματς, όντας ιδιαίτερα άστοχος κόντρα στην Αρμάνι (είχε μόλις 1/6 σουτ) και οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ έχασαν με… κάτω τα χέρια. Κάτι παρόμοιο είχε παρατηρηθεί και στο τουρνουά προετοιμασίας της ομάδας στην Μόσχα, όταν και εκεί είχε απουσιάσει λόγω γαστρεντερίτιδας. Είχε χάσει ο Ολυμπιακός στο πρώτο ματς κόντρα στην Αναντολού Εφές, μη δείχνοντας καλό αγωνιστικό πρόσωπο, ενώ στο δεύτερο νίκησε δύσκολα και μάλιστα στην παράταση την Ούνικς Καζάν.