Ο ξεχωριστός κύριος Μπλατ

Γεννήθηκε στη Μασαχουσέτη και στα 22 του ήρθε στο Ισραήλ

Ο Ντέιβιντ Μπλατ γεννήθηκε στη Μασσαχουσέτη της Βοστώνης και συγκεκριμένα στη περιοχή Φρέιμινγκχαμ, στις 22 Μαϊου του 1959. Αγάπησε το μπάσκετ από μικρός και φοίτησε στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον την τετραετία 1977-1981. Δεν κατάφερε να γίνει Ντραφτ, ούτε και να παίξει στο ΝΒΑ και σε μικρή ηλικία έκανε το ταξίδι για την Ευρώπη. Σε ηλικία 22 ετών ήρθε στο Ισραήλ και πραγματοποίησε εκεί ολόκληρη την καριέρα του ως παίκτης. Από το 1981 (με πρώτη ομάδα την Μακάμπι Χάιφα) έως και το 1993 (με τελευταία την Μακάμπι Χαντέρ) αγωνίστηκε αποκλειστικά στο πρωτάθλημα της χώρας.

Στα 34 έγινε προπονητής και η τοποθέτηση του για την Γάζα

Είχε από μικρός το μικρόβιο του προπονητή και σε ηλικία 34 ετών (το 1993) αποφάσισε να κάνει την μετάβαση από παίκτης σε κόουτς. Η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ήταν η Χαποέλ Γκαλίλ Ελιόν στην οποία και έμεινε έως και το 1999. Επίσης, από το 1996 μέχρι το 2001, υπήρξε βοηθός προπονητή στα εθνικά αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα του Ισραήλ, αρχικά στους νέους και στην συνέχεια στην ανδρική ομάδα. Το Ισραήλ είχε γίνει η δεύτερη πατρίδα του και σε κάθε ευκαιρία θα την υπερασπιζόταν στις δηλώσεις του. Eίχε ερωτηθεί σχετικά με τη συνεχιζόμενη στρατιωτική επέμβαση του Ισραήλ στη Γάζα, απάντησε κυνικά πως λυπάται πολύ για όσα συμβαίνουν εκεί, αλλά είναι αδιαμφισβήτητο πως “έπρεπε να δράσουμε εκεί, για να έχει ηρεμία μια για πάντα το Ισραήλ και να ζήσουμε ειρηνικά”. Χαρακτήρισε μάλιστα την ισραηλινή επέμβαση ως τον πιο δίκαιο πόλεμο στα χρονικά, ενώ θεώρησε πως οι ΗΠΑ στηρίζουν αυτήν την υπόθεση, αλλά όχι αρκετά.

Η ατάκα του Γκέρσον για τον Μπλατ

Το 1999, ο Ντέιβιντ Μπλατ μπήκε στο προπονητικό-τιμ της Μακάμπι ως βοηθός του Πίνι Γκέρσον και το 2001 έγινε πρώτος κόουτς της ισραηλινής ομάδας. Η παρουσία του ήταν πετυχημένη, καθώς κατέκτησε όλους τους εγχώριους τίτλους (Νταμπλ τόσο το 2002, όσο και το 2003), ενώ έλαβε μέρος και στο Φάιναλ Φορ του 2002. Παρά το γεγονός αυτό, όταν ο Πίνι Γκέρσον αποφάσισε να επιστρέψει στην προπονητική, ο Αμερικανός τεχνικός έκανε το βήμα πίσω και έγινε ξανά βοηθός του, καθώς μεταξύ των δύο ανδρών υπήρχε αμοιβαίος σεβασμός, εκτίμηση, αλλά και στενή φιλία. Στο «μαγικό» 2004, οι «κίτρινοι» κατέκτησαν το triple-crown, σαρώνοντας τους τίτλους παίζοντας καταπληκτικό μπάσκετ, έχοντας παίκτες όπως τους Γιασικεβίτσιους, Πάρκερ και Βούιτσιτς. Όταν εκείνο το καλοκαίρι δέχτηκε να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Ντιναμό Αγίας Πετρούπολης, ο Πίνι Γκέρσον είπε (μεταξύ σοβαρού και αστείου) την περίφημη ατάκα «και τώρα, ποιος θα κοουτσάρει τη Μακάμπι;», θέλοντας με τον τρόπο του να τονίσει το πόσο πολύτιμη ήταν η παρουσία του στην ομάδα.

Ο Μπλατ είναι ένας εκ των έξι κόουτς σε ολόκληρο τον κόσμο

Ο Ντέιβιντ Μπλατ είναι ένας εκ των έξι προπονητών στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ, ο οποίος έχει κατακτήσει μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ (2007), Ευρωλίγκα (2014) και σε Ολυμπιακούς Αγώνες (2012). Στην εθνική ομάδα της Ρωσίας έμεινε για έξι χρόνια (2006-2012), με αποκορύφωμα το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, νικώντας στον τελικό τον Πάου Γκασόλ και την παρέα του. Αξέχαστη έχει μείνει η ατάκα του μετά το τέλος εκείνου του αγώνα: “Είμαι ο Δαυίδ που με τη σφεντόνα του έριξε κάτω τον Γολιάθ». Κατέκτησε το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 2011, ενώ ίδιο χρώμα είχε και εκείνο που έβαλε στον λαιμό του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012. Όταν αποχώρησε από τον ρωσικό πάγκο, σχολίασε τα εξής: «Εγώ επέλεξα να φύγω, ήταν η κατάλληλη στιγμή. Δεν με έδιωξαν. Και δεν είναι ποτέ καλή ιδέα να πατήσεις στο ίδιο νερό δεύτερη φορά. Όλα αυτά που πετύχαμε με τη Ρωσία, πάντως, θα με συνοδεύει σε όλη μου την καριέρα».

Έκανε το... θαύμα του με την Ευρωλίγκα του 2014 και η παραδοχή του «Σόφο»

Η Μακάμπι δεν ήταν στις υποψήφιες ομάδες για τον τίτλο το 2014 στην Ευρωλίγκα. Μάλιστα, είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της. Από την άνοιξη και μετά όμως, οι "κίτρινοι" πραγματοποίησαν την δική τους αγωνιστική εκτόξευση. Έθεσαν νοκ-άουτ από το Final Four με 3-1 νίκες την φορμαρισμένη εκείνη την περίοδο Αρμάνι Μιλάνο (που διοργάνωνε και το τουρνουά) και ακολούθως κατέκτησε το τρόπαιο, αποκλείοντας στον ημιτελικό την ΤΣΣΚΑ, ενώ στον τελικό νίκησε την Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία και ήταν το μεγάλο φαβορί για το τρόπαιο. Ο Ντέιβιντ Μπλατ δικαίως πήρε το βραβείο για τον κόουτς της χρονιάς.

Εκεί είχε για παίκτη του τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη. Παρά τον προβληματικό χαρακτήρα του παίκτη, κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του, δημιουργώντας του κίνητρο. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Έλληνα σέντερ για εκείνον: «Ο κόουτς Μπλατ μου εξήγησε από την πρώτη στιγμή τι ήθελε από μένα. Ο τρόπος που μου μίλησε με σημάδεψε. Η συνεργασία μας είναι εξαιρετική. Καμιά φορά βέβαια μού φωνάζει (γέλια) κι εγώ κατεβάζω το κεφάλι. Όμως αυτό με βοηθά να βγάζω τον καλύτερό μου εαυτό. Νιώθω ότι μπορώ να τα καταφέρω και με βοηθά ότι πιστεύει σε μένα και αυτό είναι το καλύτερο για έναν παίκτη».

Έκανε πράξη το όνειρο του ΝΒΑ και το δαχτυλίδι που του έστειλαν

Στις 20 Ιουνίου του 2014, έκανε πράξη το όνειρο του ΝΒΑ. Οι Κλίβελαντ Καβαλίερς του ΛεΜπρόν Τζέιμς αποφάσισαν να του προσφέρουν τον ρόλο του πρώτου κόουτς στην ομάδα τους. Ναι μεν είχε τον «Βασιλιά» στο ρόστερ του, αλλά οι «ιππότες» έπαιξαν καλό μπάσκετ υπό τις οδηγίες του, φτάνοντας μαζί τους έως και τους τελικούς του πρωταθλήματος. Εκεί δεν άντεξαν και λύγισαν από την αντίσταση των τρομερών Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, χάνοντας τον τίτλο με 4-2 νίκες.

Η παρουσία του ήταν ήδη πετυχημένη, αλλά τον Γενάρη του 2016 απομακρύνθηκε από το Οχάιο (πήρε την θέση του ο Τάιρον Λου) και αρκετοί σχολίασαν πως σε αυτό έπαιξε ρόλο ο ΛεΜπρόν Τζέιμς, καθώς από ένα σημείο και μετά οι δύο άνδρες δεν είχαν τις καλύτερες σχέσεις. Μπορεί ο «Βασιλιάς» να… δικαιώθηκε, καθώς η ομάδα του ακολούθως κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2016, αλλά η διοίκηση, δείχνοντας σεβασμό στον Ντέιβιντ Μπλατ, του έστειλε ένα από τα δαχτυλίδια του τίτλου, θέλοντας να δείξει με τον τρόπο της στον Αμερικανό κόουτς πως είχε και εκείνος συμβολή στην προσπάθεια των "ιπποτών".

Ο νυν κόουτς του Ολυμπιακού αναφέρθηκε στο θέμα λέγοντας τα εξής: "Μου προσέφεραν και με ευγνωμοσύνη το αποδέχθηκα, επειδή μου το παρουσίασαν με έναν τρόπο που ήταν με πολύ σεβασμό. Οι Καβαλίερς ήθελαν να μου δώσουν το δαχτυλίδι, επειδή ο οργανισμός ένιωθε ότι συνεισέφερα στο πρωτάθλημα. Δεν είναι δικό μου το πρωτάθλημα, το αναγνωρίζω, αλλά επίσης νιώθω ότι έκανα κάτι εκεί και το αποδέχθηκα. Το σημαντικό για μένα είναι ότι ένιωσα ότι κατάλαβαν ότι το αξίζω και δεν μου δόθηκε απλά, οπότε ήμουν χαρούμενος να το δεχθώ».

Ο Μπλατ έχει συστήματα, αλλά εμπιστεύεται και το ένστικτο των παικτών του

Ο Ντέιβιντ Μπλατ είναι από τους προπονητές που έχουν ξεκάθαρη φιλοσοφία και τα δικά του συστήματα, αλλά παράλληλα σέβεται το ένστικτο του κάθε αθλητή. Είναι αξέχαστη η δήλωση που είχε κάνει για τον Ρώσο φόργουορντ, Αντρέι Κιριλένκο, τον οποίο και παρομοίασε με... άλογο που πρέπει να το αφήσεις ελεύθερο: “Ο Αντρέι, λοιπόν, είναι σαν ένα πανέμορφο και άγριο άλογο! Είναι καλύτερος όταν κυκλοφορεί ελεύθερος και τρέχει. Του ζητάμε να ακολουθήσει το σύστημα όμως, ειλικρινά, οι καλύτερες στιγμές του γίνονται όταν κάνει ό,τι του υπαγορεύει η καρδιά και το ένστικτό του! Τα καλύτερα plays του γίνονται όταν σπάει το καλούπι, όταν λειτουργεί με το μυαλό και το απίθανο ταλέντο του. Του μιλάω περισσότερο για τα βιβλία και τις χαρές της ζωής, παρά για το πώς πρέπει να παίζει! Φαίνεται πως ενοχλείται όταν το κάνω. Ο Αντρέι Κιριλένκο κάνει πράγματα που δεν διδάσκονται, που δεν σχετίζονται με τη δουλειά του κόουτς! Ευχαριστώ τον Θεό που ήταν στην πλευρά μου».

Όταν ανέλαβε τον Άρη και η λατρεία του για την Ελλάδα

Τον Γενάρη του 2010, ύστερα από την αποχώρηση του Φώτη Κατσικάρη από την τεχνική ηγεσία του Άρη, οι «κιτρινόμαυροι» έκαναν το… μπαμ, φέρνοντας ως αντικαταστάτη του τον Ντέιβιντ Μπλατ! Ύστερα από το Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας, ο Αμερικανός τεχνικός έμεινε χωρίς ομάδα, καθώς δεν τον είχε συγκινήσει καμία από τις προτάσεις που είχε. Αποφάσισε όμως να πει το «ναι» στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, τόσο γιατί σεβόταν την ιστορία της, όσο και γιατί είχε από μικρός λατρεία στην Ελλάδα!

Είχε ανέκαθεν σεβασμό για την χώρα μας, την οποία και εξέφραζε σε κάθε ευκαιρία με τις γνώσεις του. Μετά τον αγώνα κόντρα στο Μαρούσι είχε σχολιάσε τα εξής: “Στον δρόμο για να έρθουμε εδώ είδα το Παναθηναϊκό Στάδιο, εκεί όπου έγιναν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Είμαι βέβαιος ότι χρειάστηκε περισσότερο από μία εβδομάδα για να χτιστεί! Εγώ βρίσκομαι στον Άρη εδώ και μία εβδομάδα, συνεπώς έχω πολύ περισσότερο χτίσιμο μπροστά μου». Επίσης, έχουν να το λένε οι τότε παίκτες του Άρη για το αλησμόνητο σχόλιο που τους είχε κάνει στην προπόνηση, λίγο πριν τον αγώνα απέναντι στο Περιστέρι:«Στην Ιλιάδα, αν και θεός του πολέμου, ο Άρης τραυματίστηκε από ένα κτύπημα του Διομήδη, κάτι που συνέβαινε μόνο στους κοινούς θνητούς. Ωστόσο επέστρεψε στη μάχη και με την αυταπάρνηση του παρέσυρε και τους υπόλοιπους. Κάντε, λοιπόν, το ίδιο».

Ο Μπλατ και το χιούμορ του

Ο Ντέιβιντ Μπλατ φημίζεται τόσο για το γεγονός πως είναι ετοιμόλογος, χαρίζοντας στο κοινό απολαυστικές ατάκες, όσο και για το χιούμορ του. Λίγο πριν μία συνέντευξη Τύπου όταν ήταν κόουτς στον Άρη, τόνισε τα εξής στους συναδέλφους: «Συνήθως έρχεστε στις συνεντεύξεις Τύπου και με ρωτάτε για την ομάδα και για τον επόμενο αγώνα. Σήμερα σας έχω μια έκπληξη: θα σας κάνω εγώ ερωτήσεις. Λοιπόν, όποιος ξέρει την ημερομηνία της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τους Γερμανούς και ποιος τραυμάτισε τον θεό Άρη στην Ιλιάδα να σηκώσει το χέρι του!»

Το είχε η… μοίρα του με την Ρωσία

Σε παλαιότερη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στις ΗΠΑ, αναφέρθηκε στην πολυετή παρουσία του στην τεχνική ηγεσία της Ρωσίας και επεσήμανε την λάθος άποψη που είχε διαμορφώσει τόσο για τους Σοβιετικούς, όσο και για τον περίφημο τελικό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, στον οποίο οι «κόκκινοι» είχαν πάρει το χρυσό μετάλλιο με σκορ 51-50, προκαλώντας σοκ σε ολόκληρο τον κόσμο: «Σκεφτείτε ότι κι εγώ μεγάλωσα με την εικόνα των μεγάλων, κακών Ρώσων! Τότε ήμουν 13 χρονών, άκουγα με τον πατέρα μου τη ραδιοφωνική μετάδοση του αγώνα από ένα παλιό τρανζίστορ που είχαμε στο σπίτι και με το που μπήκε το καλάθι του Αλεξάντερ Μπέλοφ και νίκησαν οι Σοβιετικοί έβαλα τα κλάματα. Όταν μεγάλωσα, όμως, κατάλαβα ότι τελικά δεν επρόκειτο για κλοπή, όπως πιστεύαμε τότε στις ΗΠΑ»

Το μεγάλο του όνειρο είναι να γίνει κόουτς του γιου του

Ο Ταμίρ Μπλατ είναι ο 21χρονος γιος του Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος και είναι διεθνής με την εθνική ομάδα του Ισραήλ. Είναι πλέι-μέικερ και αγωνίζεται στην Χάποελ Ιερουσαλήμ. Όνειρο του νέου προπονητή του Ολυμπιακού, είναι να γίνει κάποια στιγμή κόουτς του παιδιού του. Συγκεκριμένα, είχε τονίσει τα εξής σε παλαιότερες δηλώσεις του, απαντώντας σε ερώτημα για το πώς θα ήθελε να ολοκληρώσει την καριέρα του: «Έτσι ακριβώς θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου! Να κοουτσάρω τον γιό μου και να αποσυρθώ. Νομίζω πως είναι καλύτερος παίκτης από μένα». Μάλιστα, το 2005, όταν ήταν προπονητής της Μπενετόν Τρεβίζο, ύστερα από ένα παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ, εξέφρασε τον θαυμασμό του για τον Νίκο Ζήση, λέγοντας τα εξής: “Λατρεύω τον Νίκο Ζήση ως παίκτη, αλλά κυρίως ως άνθρωπο. Επειδή μάλιστα έχω έναν μικρό γιο που παίζει μπάσκετ, θα ήθελα όταν μεγαλώσει να του μοιάσει σε όλα»

Ο Μπλατ παρακολουθεί και ποδόσφαιρο

Ο Ντέιβιντ Μπλατ λατρεύει το μπάσκετ, αλλά παρακολουθεί φανατικά και ποδοσφαιρικούς αγώνες. Έχει μείνει αξέχαστο το σχόλιο του για τον Ντιέγκο Μαραντόνα, αλλά και η γνώση του, για τον Παραγουανό τερματοφύλακα Σιλαβέρτ: «Εάν ο Μαραντόνα έπαιζε μπάσκετ, θα ήταν ο ιδανικός πλέι μέικερ. Με τις υπερφυσικές ικανότητές του, είχε μια μοναδική ικανότητα να κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του. Ο δεύτερος παίκτης που θαύμαζα ήταν ο Παραγουανός τερματοφύλακας Σιλαβέρτ, τον οποίο θεωρώ ως τον μεγαλύτερο ηγέτη που είδα ποτέ σε ομαδικό άθλημα, ειδικότερα όταν αγκάλιαζε τους συμπαίκτες του».