Ολυμπιακός: Σλούκας και Ουόκαπ προσφέρουν ασφάλεια στον «άσο»

Έχει περάσει στα... ψιλά, αλλά έχει ιδιαίτερη σημασία. Στα τέσσερα πρώτα επίσημα ματς της ομάδας του Ολυμπιακού φέτος (δύο στο Κύπελλο με Κολοσσό και Ηρακλή, πρωτάθλημα και Ευρώπη με ΑΕΚ και Μπασκόνια) ο Κώστας Σλούκας έχει μοιράσει συνολικά 24 (!) ασίστ (6 τελικές πάσες ανά παιχνίδι) και έχει κάνει μόλις 2 λάθη! Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον νεοαποκτηθέντα Τόμας Ουόκαπ. Ο Αμερικανός πλέι μέικερ έχει δώσει 21 ασίστ και έχει κάνει επίσης 2 λάθη. Ένα δείγμα όχι μόνο της ικανότητας των συγκεκριμένων παικτών στο κομμάτι της δημιουργίας και της οργάνωσης αλλά και του υψηλού βαθμού που παίρνουν στο κομμάτι της συγκέντρωσης.

Κάνουν κατά κύριο λόγο σωστές επιλογές και παίρνουν τις κατάλληλες αποφάσεις μέσα στο γήπεδο, παρά την πίεση και την ένταση που επιφυλάσσει το κορυφαίο επίπεδο ανταγωνισμού. Σε πολύ μεγάλο βαθμό έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο στον εξαιρετικό συσχετισμό ασίστ/λάθη που αριθμεί γενικά η ομάδα, η οποία τα πήγε περίφημα σε αυτό το κομμάτι τόσο κόντρα στην Μπασκόνια (20 ασίστ/4 λάθη) όσο και απέναντι στην ΑΕΚ (27 ασίστ/8 λάθη). Δείγμα της εξαιρετικής λειτουργίας της ομάδας, της καλής κυκλοφορίας της μπάλας, του σωστού διαβάσματος του παιχνιδιού αλλά και του ελέγχου του ρυθμού που έχει αποκτήσει στα παιχνίδια της.

Ο Κώστας Σλούκας με τον Τόμας Ουόκαπ ουσιαστικά φέτος θα αποτελέσουν τους δύο βασικούς πλέι μέικερ της ομάδας. Ο ένας θα παίρνει τη θέση του άλλου μέσα στην πεντάδα, αν και μπορούν να λειτουργήσουν αρμονικά μαζί και στο ίδιο σχήμα. Άλλωστε, είναι κάτι που το έχει δοκιμάσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Ο ερχομός του Αμερικανού γκαρντ έχει απελευθερώσει το παιχνίδι του Έλληνα διεθνούς, ο οποίος δεν χρειάζεται να εξαντλείται μέσα στο παρκέ στη θέση του «άσου» για πολλά λεπτά. Η σιγουριά που προσφέρει ο Ουόκαπ ως οργανωτής, στο να κατεβάζει την μπάλα και να παίρνει αποφάσεις, κρατά πιο φρέσκο τον Σλούκα. Αυτό δεν μπορούσε να συμβεί για παράδειγμα πέρσι με τον... άοσμο Τσαρλς Τζένκινς, με αποτέλεσμα ο Σλούκας να παίζει συνεχώς και για πολλά λεπτά. Αυτό, όμως, δεν θα συμβεί φέτος. Ουόκαπ και Σλούκας προσφέρουν ασφάλεια στη θέση του πλέι μέικερ, στην ίσως πιο κομβική θέση στο σύγχρονο μπάσκετ. Άλλωστε, όποιες ομάδες διακρίνονται στην Ευρωλίγκα τα τελευταία χρόνια διαθέτουν κυρίως σπουδαίους γκαρντ.

Βοηθούν Ντόρσεϊ και Λαρεντζάκης

Δεν είναι μόνοι τους βέβαια. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ στο «2» έχει αρκετά καλές στιγμές, ενώ σιγά σιγά προσπαθεί να βρει τη χημεία αλλά και μία καλύτερη επικοινωνία με τους συμπαίκτες του. Έχει το ελεύθερο να παίρνει σουτ, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, ενώ μας έχει δείξει μέρη του ταλέντου του και στη δημιουργία. Είναι σκόρερ, θα γίνει «δολοφόνος» όταν χρειαστεί, ενώ με τον καλό χειρισμό της μπάλας που διαθέτει θα δημιουργήσει πολλά ρήγματα με τις διεισδύσεις του στον εκάστοτε αντίπαλο.

Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης παίρνει πάνω του τα σουτ που του δίνονται, πασάρει, ενώ έχει εξελιχθεί και σε «εξολοθρευτή» στην άμυνα. Μπορεί κόντρα στην Μπασκόνια να μη σκόραρε (είχε 0/4 τρίποντα), αλλά οι 3 ασίστ, τα 3 κλεψίματα και τα 2 ριμπάουντ αποτελούν δείγμα του πάθους με το οποίο αγωνίζεται. Τα πήγε εξαιρετικά όμως κόντρα στην ΑΕΚ (13 πόντοι, 3/6 τρίποντα, 3 κλεψίματα), με τον 28χρονο γκαρντ να αρπάζει κάθε ευκαιρία που του δίνεται. Σε συνδυασμό και με την παρουσία του Σακίλ Μακ Κίσικ όποτε χαμηλώνει στο «2» αλλά και με την προσθήκη του φιλόδοξου Μιχάλη Λούντζη, ο Ολυμπιακός μπορεί να είναι αισιόδοξος για το μέλλον του. Μία περιφερειακή γραμμή με ποιότητα, ταλέντο, βάθος, φρεσκάδα, αθλητικότητα, μέγεθος αλλά και με τεράστιο κίνητρο για διάκριση.