ΑΕΚ: (Ξανα)Eίδε τον επί διετία εαυτό της στον... Ολυμπιακό και τρόμαξε!

 

Ο Ματίας Αλμέιδα είδε την ΑΕΚ να γίνεται «φύλλο και φτερό» στο «Γ. Καραϊσκάκης» από έναν Ολυμπιακό με αγωνιστικές αρχές που η ομάδα του διέθετε την προηγούμενη διετία

ΑΕΚ: (Ξανα)Eίδε τον επί διετία εαυτό της στον... Ολυμπιακό και τρόμαξε!

Το σαστισμένο βλέμμα του Ματίας Αλμέιδα, από την αρχή μέχρι το τέλος της αναμέτρησης στο «Γ. Καραϊσκάκης», απεικονίζει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο την ψυχική κατάσταση του μέσου φίλου της ΑΕΚ, μετά τα όσα αντίκρυσε (και) στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό.

Γιατί δεν ήταν η πρώτη φορά στην σεζόν που, από το ξεκίνημα της, έδειξε (κι αποδεικνύεται) «ανηφορική»...

H AEK έχει ξαναχάσει από τον Ολυμπιακό. Και με μεγαλύτερα σκορ. Και με (απείρως) χειρότερες εμφανίσεις.

Εκείνο που πονάει περισσότερο κι από την τεσσάρα και το -3 (που ναι μεν δεν στέφουν κανέναν πρωταθλητή, αλλά αποτελούν statement τίτλου των Πειραιωτών), ή την αίσθηση ανημποριάς και αδυναμίας, είναι ότι όλα αυτά ήρθαν από μια ομάδα που αγωνίζεται με τις βασικές ποδοσφαιρικές αρχές που διέπαν το παιχνίδι της ΑΕΚ, την προηγούμενη διετία (πίεση «ψηλά, γρήγορη μετάβαση κι εκμετάλλευση των κενών χώρων).

Κι ενώ αυτό είχε καταστεί σαφές, από τις δύο προηγούμενες αναμετρήσεις με τους «ερυθρόλευκους» επί των ημερών Μεντιλίμπαρ, η ΑΕΚ και ο προπονητής της εμφανίστηκαν... αυτοκτονικά απροετοίμαστοι.

Σωματικά και ψυχολογικά.

Ούτε το «τρικ» της Ρέιντζερς, που έδειξε πως αντιμετωπίζεται το παιχνίδι του Ολυμπιακού (αφήνοντας του την μπάλα), δεν εφάρμοσαν.

Εντάξει ίσως το είχαν κατά νου, αλλά μετά το ανόητο πέναλτι του Ρότα (που θύμισε την προ διετίας εκδοχή του κι ουχί τη φετινή του, που ήταν ο σταθερότερος αμυντικός της ομάδας του) τα όποια πλάνα Αλμέιδα αχρηστεύθηκαν.

Το χειρότερο για τον Αργεντινό είναι ότι, παρά το κάκιστο πρώτο μέρος, όπου ομάδα του το έβγαλε, πέραν πάσης προσδοκίας, ισόπαλο, δεν παρενέβη, επιμένοντας, εμμονικά κι ιδεοληπτικά, στο λάθος.

Και νομοτελειακά τιμωρήθηκε.

Η καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος αποδείχθηκε τέτοια μόνο στους αριθμούς -δεχόμενη όσα γκολ είχε φάει τις προηγούμενες 11 αγωνιστικές (και πάλι καλά θα πρέπει να λένε οι «Ενωσίτες»)- το κέντρο (με Γιόνσον, Μάνταλο και Περέιρα όπως με τον Αστέρα Τρίπολης) ούτε έκοβε, ούτε κράταγε μπάλα, καταλήγοντας ...τεντωμένο από το αντίστοιχο «ερυθρόλευκο» και στην επίθεση η μπάλα δεν έφτανε στον Λιβάι με τους Μαρσιάλ (μόνος διασωθείς του ...ναυαγίου) και Φερνάντες να φαίνονται μέσω ατομικών ενεργειών κι όχι από συνδυαστικό ποδόσφαιρο.

Είναι γνωστό ότι κάτι τέτοιες βραδιές όσοι δεν παίζουν θα ήταν... κορυφαίοι, αλλά είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς γιατί ο Ελίασον ήταν ξανά εκτός αποστολής, ή ο Πινέδα μπήκε όταν είχαν όλα τελειώσει (παρότι ο Κάλενς, που επίσης είχε υπερατλαντικό ταξίδι και τζετ λαγκ, ήταν βασικός)

Ωστόσο τα προαναφερθέντα, για το χθεσινό ματς, αποτελούν απότοκα μίας γενικότερης προβληματικής κατάστασης.

Η οποία έχει τις ρίζες της στην περασμένη σεζόν, όπου χάθηκε ένα πρωτάθλημα, σχεδόν... κατακτημένο από την ΑΕΚ, γιατί εκείνη, αντί να διατηρήσει (και να βελτιώσει) τα αγωνιστικά προτερήματα της σεζόν του νταμπλ, περιορίστηκε ν’... αυτοθαυμάζεται στον καθρέφτη μερικών μεμονωμένων αγώνων.

Μ’ αποτέλεσμα όχι μόνο αυτά να ξεφτίζουν, αλλά να την ξεπερνά η πραγματικότητα.

Έτσι έφτασε να βλέπει στα ματς με τον Ολυμπιακό τον προ διετίας εαυτό της και να... τρομάζει, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά!

Την κατάσταση επέτεινε η καλοκαιρινή διοικητική αλλαγή κι ο υποτυπώδης μεταγραφικός σχεδιασμός, που είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο να έχει υπεράριθμο ρόστερ (παρά τις εκκλήσεις Αλμέιδα να μειωθεί, μετά τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό), αλλά και κακοφτιαγμένο, με αναρίθμητα οκταροδεκάρια και ουσιαστικά δίχως ολοκληρωμένο ακραίο οπισθοφύλακα και στις δύο πτέρυγες!

Στο κατηγορητήριο εναντίον του Αλμέιδα -πέραν του ότι ουδείς μπορεί να πει μετά βεβαιότητας τι παίζει (ή τι θέλει να παίξει...), καθώς κινείται μεσοβέζικα πατώντας σε κάμποσες αγωνιστικές «βάρκες» και προσπαθώντας να συνταιριάξει ετερόκλητα υλικά και στοιχεία μ’ αποτέλεσμα το παιχνίδι της να είναι «πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμένοι»- είναι ότι οι μεταγραφές που εισηγήθηκε (Περέιρα και Λαμέλα) ακόμη «ψάχνονται»!

Οι τρεις Αργεντινοί εκτίθενται, έτι περαιτέρω, από το ότι το τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα Μαρσιάλ δείχνει σημεία ανάνηψης (παρότι είχε 10 μήνες να παίξει)...

Όλα αυτά επιζητούν αλλαγές κι άμεσα.

Με το χρόνο να μην είναι σύμμαχος της ΑΕΚ και του Αλμέιδα, αφού η ομάδα που ξεκίνησε να παίζει Ιούλιο ακόμη πειραματίζεται, παραμονές Δεκέμβρη...