Εθνική βόλεϊ γυναικών: «Εν αρχή ην το Χάος»

«Εν αρχή ην το Χάος» έλεγε ο Ησίοδος. Τρία στοιχεία όμως συνυπάρχουν, το Χάος, η Γαία και ο Έρωτας. Ο Έρωτας δεν γεννά αλλά ενθαρρύνει και διευκολύνει τη γέννηση και τη δημιουργία και μέσω αυτού φτάσαμε στη δημιουργία μιας αξιοζήλευτης ομάδας. Χάρη στον έρωτα για δουλειά που είχαν ο Αμποντάντζα και οι 14 εκλεκτές του.

Ο Αμποντάντζα ήταν ξεκάθαρος «όποια δεν έρθει τώρα, κλείνει η πόρτα της Εθνικής όσο είμαι εγώ προπονητής» και το έκανε, αφού όμως πέρασε πρώτα από σαράντα κύματα. Τις αθλήτριες τις γνώριζε από το ίντερνετ, τις είδε τελικά διά ζώσης και έκανε το ξεσκαρτάρισμα. Κάποιες δεν άντεξαν την προπόνηση, άλλες δεν μπορούσαν και κάποιες ελάχιστες ήταν ρουσφέτια, που γρήγορα όμως γύρισαν στο σπίτι τους.

Έτσι, ο Ιταλός προπονητής έμεινε με 4 από τις 14 του προηγούμενου Ευρωβόλεϊ, τις Χαντάβα, Στράντζαλη, Βλαχάκη, Ανθούλη. Χωρίς μάλιστα τα δύο βασικά λίμπερο και τις δύο βασικές πασαδόρους. Και στη διάθεσή του παίκτριες που δεν αγωνίζονταν στις ομάδες τους όπως οι Τσιόγκα, Τερζόγλου που έβλεπαν από τον πάγκο την Καλαντάτζε, η Ξανθοπούλου τη Χριστοδούλου, η Κυπαρίσση τη Φιντόν και η Κελεσίδη τη Γιώτα. Στο πλάνο του, ακόμη κι αν δεν σταματούσαν οι παλιές πασαδόροι, ήταν η Κωνσταντινίδου και για αυτό της έδωσε χωρίς δεύτερη κουβέντα φανέλα βασικής, μια παίκτρια που δεν την ήθελε ο Ολυμπιακός για δεύτερη και μέχρι πρότινος δεν την εμπιστευόταν το Βig-4 (πήγε στην ΑΕΚ).

Δεν δείλιασε όμως, τις πέταξε στη μάχη και δικαιώθηκε, ενώ άντεξε στους φυγόπονους-ες που τον κατηγόρησαν ως workaholic για τις σκληρές προπονήσεις και έβαζαν λόγια στις ευάλωτες παίκτριες.

Όσες έμειναν όμως τον πίστεψαν κι αυτό φαίνεται στους πανηγυρισμούς και στις δηλώσεις τους, το δέσιμο με τον προπονητή τους αλλά και στη συμπεριφορά του Αμποντάντζα κατά τη διάρκεια του ματς. Κάνει σαν να είναι πρωτάρης, ζει κάθε πόντο και πονάει κάθε χαμένη ευκαιρία. Ποιος; Ο προπονητής που κατέκτησε, μεταξύ άλλων, δύο Τσάμπιονς Λιγκ, δύο πρωταθλήματα Ιταλίας, δύο Τουρκίας και από ένα στο Αζερμπαϊτζάν και στην Πολωνία.