Ο Ντεσάν τους έχει για… πρωινό

Η τετράδα των ημιτελικών στο φετινό Euro 2024 μόνο έκπληξη δεν προκαλεί, άσχετα αν μέχρι να προκύψει χρειάστηκαν παρατάσεις, πέναλτι, ανατροπές και γενικότερα… δράματα. Οι Γαλλία και Αγγλία έπρεπε να χτυπήσουν πέναλτι για να προκριθούν σε βάρος της Πορτογαλίας και της Ελβετίας αντίστοιχα.

Η Ολλανδία χρειάστηκε να κάνει ολική ανατροπή απέναντι στην Τουρκία και επιπλέον να αντέξει σφυροκόπημα στο φινάλε του ματς με σωτήριες επεμβάσεις του τερματοφύλακά της. Όσο για το ζευγάρι της Ισπανίας με τη Γερμανία, ανεξάρτητα με το ότι επίσης πήγε στην παράταση, γνωρίζαμε και πριν από τη σέντρα ότι δεν θα αποτελούσε ουδεμία έκπληξη όποια από τις δύο και αν περνούσε.

Όπως σωστά σημείωσε και ο καλός συνάδελφος στο blog του, σύμφωνα με όσα έχουμε δει μέχρι τώρα στα γήπεδα της Γερμανίας, η Ισπανία είναι αυτή που παίζει μακράν το καλύτερο ποδόσφαιρο και είναι ξεκάθαρα η κορυφαία ομάδα του τουρνουά. Σωστά επισημαίνει, ωστόσο, ότι στο ποδόσφαιρο -ιδίως όταν πρόκειται και για νοκ άουτ παιχνίδια- δεν κερδίζει πάντοτε ο καλύτερος. Παίζει ρόλο η λεπτομέρεια, η τύχη, η συγκυρία.

Πέρα από όλα αυτά, όμως, σημαντικό ρόλο παίζει και ο προπονητής. Και σε αυτή την κατηγορία είναι που η Γαλλία έχει σπουδαίο πλεονέκτημα σε σχέση με τις άλλες τρεις ομάδες των ημιτελικών. Επιθετικά, οι «μπλε» είναι μέχρι στιγμής οι λιγότερο αποτελεσματικοί από όλες τις ημιφιναλίστ. Έλλειψη φαντασίας, δημιουργίας, φρεσκάδας. Γενικά καμία σχέση με την υπερομάδα που θαυμάσαμε στο πρόσφατο Μουντιάλ.

Το ατού της όμως είναι η τακτική. Όπως σημειώσαμε ήδη και σε άλλο κείμενο, ο Ντιντιέ Ντεσάν γνωρίζει πως καλείται να διαχειριστεί μια ομάδα γεμάτη κουρασμένους ποδοσφαιριστές, καταφέρνοντας να αντισταθμίσει όλα τα παραπάνω αρνητικά με άψογη τακτική και απροσπέλαστη άμυνα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η Γαλλία είναι η μόνη εκ των τεσσάρων ομάδων που έχουν φτάσει μέχρι τα ημιτελικά που δεν έχει δεχθεί γκολ ακόμη στη φάση των νοκ άουτ.

Απέναντί του, ο Γάλλος ομοσπονδιακός έχει τους Λουίς ντε λα Φουέντε, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ και Ρόναλντ Κούμαν. Ο τελευταίος είπε μετά την πρόκριση επί της Τουρκίας ότι η ομάδα του έχει καρδιά. Καρδιά έχει, άμυνα δεν έχει. Η αμυντική γραμμή και η εν γένει αμυντική λειτουργία των «οράνιε» θυμίζει… παιδική χαρά σε όλο το τουρνουά και ο Κούμαν δεν έχει (ή δεν μπορεί να) κάνει τίποτα γι’ αυτό.

Ο ντε λα Φουέντε, τον οποίο κάποιοι τόλμησαν να συγκρίνουν με τον Πεπ Γκουαρντιόλα και κάποιοι άλλοι τον προσφωνούν «καθηγητή», στο ματς με τη Γερμανία έκανε ό,τι… μπορούσε προκειμένου να αποκλειστεί η ομάδα του με τις αλλαγές των Ουίλιαμς και Γιαμάλ. Για καλή του τύχη, ο Ντάνι Όλμο -που πέρασε ως αλλαγή στο ματς από… σπόντα (αλλαγή του τραυματία Πέδρι)- έκανε την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του και ο Μερίνο πέτυχε ίσως το κρισιμότερο γκολ της δικής του.

Όσο για τον Σάουθγκεϊτ, ουδείς (θα πρέπει να) έχει ξεχάσει ότι με την ομάδα του να είναι πίσω στο σκορ με 0-1 από τη Σλοβακία, έκανε τη δεύτερη αλλαγή του (η πρώτη ήταν… αναγκαστική) στο 85’ και την τρίτη στο 90’+2’. Τουλάχιστον έδειξε βελτιωμένος στον αγώνα με την Ελβετία…

Φυσικά όλα αυτά δεν εξασφαλίζουν την επιτυχία της Γαλλίας στη συνέχεια του τουρνουά. Η Ισπανία διαθέτει φοβερή ποιότητα, μομέντουμ και ταλέντο, η Αγγλία φαντάζει «απέθαντη» και η Ολλανδία μπορεί να σκοράρει με κάθε πιθανό τρόπο. Σε λίγες μέρες θα ξέρουμε...