Πολύδροσο Λακωνίας: Εγκαταλείφθηκε από φονική βεντέτα
Το Πολύδροσο είναι ορεινό χωριό της Λακωνίας. Στο παρελθόν ονομαζόταν Τσίντζινα ή Τσίντσινα και πολλοί κάτοικοι μετανάστευσαν στην Αμερική για μια φονική βεντέτα.
Το χειμώνα, το σύνολο σχεδόν των κατοίκων μετακομίζει στο ημιορεινό χωριό Γκοριτσά, όπου και καλλιεργούν την γη τους, ενώ το καλοκαίρι ο πληθυσμός ανέρχεται σε περίπου 400 άτομα.
Από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του χωριού, στο οποίο παλιότερα μιλούσαν την τσακώνικη διάλεκτο, είναι η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, το «Ψητό», η Αγία Μαρίνα και το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων. Η φυσική ομορφιά της περιοχής με τα αιωνόβια έλατα είναι μοναδικός πόλος έλξης.
Όταν ξέσπασε η ελληνική επανάσταση, οι κάτοικοι του Πολύδροσου συμμετείχαν αμέσως στον αγώνα της Πελοποννήσου κατά του τουρκικού ζυγού. Πολέμησαν σε σημαντικές μάχες και τάχθηκαν στο πλευρό του Κολοκοτρώνη στην ιστορική μάχη στα Δερβενάκια.
Ολυμπιακός: Ψάχνοντας το εύκολο γκολ...
Το 1825, κατά τη διάρκεια των επιθέσεων του Ισμαήλ Πασά, ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης επισκέφτηκε το χωριό και έζησε στα βουνά του Πάρνωνα μαζί με επιτελείς του, προκειμένου να ανασυντάξει τις δυνάμεις του. Μετά την απελευθέρωση, τα Τσιντζίνα αριθμούσαν 1.344 κατοίκους. Μερικά χρόνια μετά, πολλοί κάτοικοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και εγκαταστάθηκαν στα χωριά Γκοριτσά και στη Ζουπένα όπου ζούσαν από τον Οκτώβριο έως τον Ιούνιο. Ωστόσο, τη δεκαετία του 1850 πολλοί μετανάστευσαν στην Αίγυπτο…
Αιτία για την εγκατάλειψη του χωριού στάθηκε και η βεντέτα που ξέσπασε ανάμεσα σε δύο κυρίαρχες οικογένειες της Ζουπένας. Οι Κουμουτζαίοι ήταν εξέχουσα οικογένεια του χωριού που είχε πολιτική εξουσία, ενώ η οικογένεια των Γερασιμαίων αποτελείτο από σπουδαίους στρατιώτες, οι οποίοι πολέμησαν στην επανάσταση, οι οποίοι είχαν επωφεληθεί σημαντικά από τη φιλία τους με εξέχουσα οικογένεια της Λακωνίας. Η βεντέτα διήρκεσε αρκετά χρόνια και προκάλεσε τη διαίρεση του χωριού στα δύο και μια σειρά από βίαια επεισόδια που οδήγησε αρκετούς κατοίκους στην ξενιτιά….
Τα επόμενα χρόνια κάτοικοι μετανάστευσαν στην Αμερική και ασχολήθηκαν με το εμπόριο φρούτων, γλυκών και παγωτών. Σήμερα στο χωριό μένουν μόλις 50 κάτοικοι. Τους θερινούς μήνες ο πληθυσμός πολλαπλασιάζεται από τους επισκέπτες που αγαπούν τη φύση και τις εξορμήσεις στον Πάρνωνα.
Στολίδι του χωριού είναι ο παραδοσιακός ξενώνας στην όμορφη πλατεία με τα πλατάνια. Το αποκατεστημένο κτίριο του παλαιού δημοτικού σχολείου οικοδομήθηκε το 1891 από λαγκαδιανούς μάστορες με δωρεά του ευεργέτη Ιωάννη Γρηγορίου.
