Ορεινή Ναυπακτία ή Κράβαρα για ανοιξιάτικες αποδράσεις

Μια βόλτα στην Άνω και την Κάτω Χώρα, τον Πλάτανο, τη Λιμνίτσα και τα ατελείωτα, πυκνά τους δάση, σε πείθει γιατί οι κάτοικοί τους πιστεύουν ότι ζουν στο καλύτερο μέρος του κόσμου.

Ανεβοκατεβαίνεις στις γειτονιές χορταίνοντας οξυγόνο και χαμόγελα από ανθρώπους με καθαρά μάτια, που νιώθεις ότι σε περιμένουν από καιρό. Ακολουθείς τους δασικούς δρόμους που σε φέρνουν στην καρδιά των βουνών, μελετάς τα σύννεφα, μαζεύεις βότανα και κάστανα, μυρίζεις άγριες ορχιδέες, ακούς τα σκιουράκια να περπατάνε στη σκεπή, πίνεις τσίπουρο κάτω από τον πλάτανο και παρατηρείς το φεγγάρι να ισορροπεί στις κορυφογραμμές των Βαρδουσίων και να καθρεφτίζεται στα ασάλευτα νερά της Ευηνολίμνης. Και όταν πέσει ο ήλιος, πιάνεις καρέκλα σε ένα παραδοσιακό καφενείο και πίνεις τσίπουρο για να ζεσταθείς από τον Βοριά που λυσσομανά.

Σκαρφαλωμένη στα 1.050 μ. υψόμετρο, η Μεγάλη Λομποτινά, όπως λεγόταν επί Τουρκοκρατίας η Άνω Χώρα, έβαλε πριν από μερικά χρόνια την Ορεινή Ναυπακτία στο χάρτη των χειμερινών ταξιδιωτών. Σε απόσταση 55 χλμ. από τη Ναύπακτο, τα φροντισμένα πέτρινα σπίτια και τα καλντερίμια της απλώνονται στις πλαγιές της Συρτάς, προστατευμένα χάρη στα Βαρδούσια από τον άνεμο.

Ο στενός δρόμος της παλιάς αγοράς είναι ιδανικός για βόλτες, που μπορεί να σας φέρουν μέχρι την άλλη «γειτονιά» του χωριού, τη σεμνή Κάτω Χώρα, 800 σχεδόν μέτρα χαμηλότερα.

Στην κεντρική πλατεία στέκει ο ναός της Αγίας Παρασκευής και πιο κάτω, το λεωφορείο-αντίκα του ’40, ο «Καρνάβαλος», περιμένει να σας μεταφέρει στην εποχή που άνθρωποι και ζωντανά έκαναν το δρομολόγιο Ναύπακτος – Άνω Χώρα. Ο «Καρνάβαλος» αποστρατεύτηκε το 1983, οι Ανωχωρίτες όμως του έφτιαξαν μία θέση, μαζί με παλιές φωτογραφίες και δρομολόγια, αφιερωμένη «Σ’ αυτούς που έφυγαν και σ’ αυτούς που έρχονται. Για να Θυμούνται», όπως λέει η πλάκα του λεωφορείου. Τα χωριά της Ορεινής Ναυπακτίας πνίγονται στο πράσινο.

Ανάμεσα στις νότιες απολήξεις της Πίνδου, την Οξιά, το Παναιτωλικό και τα Βαρδούσια, έχοντας στα νότια τον Μόρνο, τον Εύηνο και τον παραπόταμό του Κότσαλο, περιλαμβάνει πάνω από 45 χωριά που κρέμονται σαν αετοφωλιές ανάμεσα σε ατελείωτα δάση από έλατα, καρυδιές, οξιές και λόγγους με καστανιές. Ξεκινώντας από το κεφαλοχώρι της Άνω Χώρας: η Μεγάλη Λομποτινά (όπως ονομαζόταν παλιότερα) είναι το πιο αναπτυγμένο τουριστικά χωριό της περιοχής. Είναι αμφιθεατρικά χτισμένη σε μια πλαγιά των Βαρδουσίων και το πλακόστρωτο κέντρο της με την αγορά και το μητροπολιτικό ναό της Αγίας Παρασκευής ατενίζει τις απέναντι βουνοκορφές από υψόμετρο 1.030 μ.

Η Κάτω Χώρα ή Μικρή Λομποτινά είναι μια «γειτονιά» της Άνω Χώρας τριγυρισμένη από βουνά και πνιγμένη στο πράσινο και στα τρεχούμενα νερά. Στη Λιμνίτσα αξίζει η βόλτα στην όμορφη πλατεία του χωριού με την πέτρινη βρύση και τον υπεραιωνόβιο πλάτανο, ενώ στην Τερψιθέα τα αμφιθεατρικά χτισμένα πέτρινα σπίτια βλέπουν μέχρι το Παναχαϊκό της Πελοποννήσου και τον Κορινθιακό. Αναζητήστε ακόμη τη χωμένη στο ελατόδασος Ελατού, τα Κρυονέρια με την πανοραμική θέα και την Αμπελακιώτισσα, ανάμεσα στα βουνά Τσεκούρα και Αϊ-Λιας, με το ομώνυμο μοναστήρι, όπου φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, η οποία έφτασε εδώ από τα Αμπελάκια το 1457. Ανάμεσά τους τα Ευηνοχώρια, αποκτούν νέα ζωή με τη δημιουργία του φράγματος του Ευήνου: Άγιος Δημήτριος, Νεοχώρι, Αράχοβα, Κλεπά, Περδικόβρυση βλέπουν στην πανέμορφη τεχνητή λίμνη.

Η Ορεινή Ναυπακτία (τα γνωστά Κράβαρα) θα σας γοητεύσει αν αγαπάτε τις χαμηλών τόνων αποδράσεις, έχετε ­διάθεση περιήγησης και δεν σας τρομάζουν τα χιλιόμετρα. Πεζοπορία, ράφτινγκ, mountain bike και διαδρομές με 4×4 περιμένουν τους λάτρεις της αδρεναλίνης, χαλάρωση, περίπατοι, φαγητό και τσιπουροκαταστάσεις κάτω από τα πλατάνια εκείνους που θέλουν να ξεφύγουν από τους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας.

ΦΩΤΟ: www.orininafpaktia.gr