Άξιον εστί η Αμοργός, που επιβάλλεται να επισκεφτείτε...

«Άξιον εστί... η Αμοργός...» σαν λέξη μνημονεύεται στο δοξαστικό του «Άξιον Εστί» από τον Οδυσσέα Ελύτη.

Στέκεται όμως και σαν τίτλος ενός φιλόδοξου ποιήματος που συνέθεσε ο Νίκος Γκάτσος σε χρόνους δίσεκτους.

Η Αμοργός κυκλοφόρησε για πρώτη φορά σε 308 αντίτυπα το 1943, στα χρόνια της κατοχής από τον αθηναϊκό εκδοτικό οίκο «Αετός», η β' έκδοση έγινε από τις εκδόσεις «Ίκαρος», ενώ σήμερα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πατάκη».

Με την πατρίδα τους δεμένη στα πανιά και τα κουπιά στον άνεμο κρεμασμένα

Οι ναυαγοί κοιμήθηκαν ήμεροι σαν αγρίμια νεκρά μέσα στων σφουγγαριών τα σεντόνια

Αλλά τα μάτια των φυκιών είναι στραμμένα στη θάλασσα

Μήπως τους ξαναφέρει ο νοτιάς με τα φρεσκοβαμμένα λατίνια

Η «Αμοργός» έγινε η Ιθάκη των λέξεων, εκεί που επιστρέφουμε με την ποίηση στην καρδιά και την αγάπη στην αιώνια θάλασσα.

Επισκεφτήκαμε πρώτη φορά την Αμοργό, το 1979, τότε που δεν υπήρχε ασφαλοστρωμένη οδική σύνδεση Κατάπολων-Αιγιάλης και από τότε έγινε αγνώριστη. Την επόμενη φορά που πήγαμε πριν από 15 χρόνια ήταν διαφορετική, πόσω μάλλον τώρα που αναπτύχθηκε τουριστικά, χωρίς να χάσει όμως τη γραφικότητα της.

Δεν ξέρουμε τι είχε μαγέψει τον Luc Besson και είχε έρθει στην Αμοργό για να γυρίσει το «Απέραντο Γαλάζιο». Σίγουρα εντυπωσιάστηκε από την παραλία της Αγίας Άννας, που επιβάλλεται να επισκεφτείτε, το θρυλικό beach bar Disco the Que στην Αιγιάλη, την Παναγία Χοζοβιώτισσα, που είναι σκαρφαλωμένη και σφηνωμένη στα βράχια, σε ένα θαύμα αρχιτεκτονικής, τη χώρα με τα ρακόμελα και φυσικά τα Θολάρια για ιδιαίτερης μαγειρικής κοτόπουλο και άπαιχτο κατσικάκι.