Ο Δρόμος με τα Κόκαλα Φαλαινών στη Σιβηρία
Σε ένα απόμακρο νησί της Σιβηρίας υπάρχει ένας δρόμος που είναι «διακοσμημένος» με εκατοντάδες οστά φαλαινών, με τις θεωρίες για τη διαμόρφωσή του να διίστανται.
Όταν ακούμε τη λέξη «Σιβηρία», αυτά που μας έρχονται στον νου είναι αχανείς ακατοίκητες ή τουλάχιστον πολύ αραιοκατοικημένες εκτάσεις, ατελείωτοι πάγοι και χιόνια, ανυπόφορο κρύο και γενικώς συνθήκες διαβίωσης κάθε άλλο παρά ανθρώπινες από τη σκληρότητα της φύσης. Αυτό που δεν μπορούμε να φανταστούμε είναι ότι εκεί υπάρχει ένας δρόμος διάσπαρτος από… οστά φαλαινών!
Ολυμπιακός: Ψάχνοντας το εύκολο γκολ...
Κι όμως αυτό το αλλόκοτο θέαμα μπορεί να συναντήσει κανείς στη βόρεια ακτή του απομακρυσμένου ακατοίκητου νησιού Ίτιγκραν στον αυτόνομο θύλακα της Τσουκότκα που ανήκει στη Ρωσία. Για να έχετε μια εικόνα του χάρτη της υδρογείου, είναι απέναντι ακριβώς από την Αλάσκα, εκεί που σχεδόν ενώνονται η Ευρασία με την Αμερική και τις χωρίζει μόνο ο Βερίγγειος Πορθμός.
Το νησί Ίτιγκραν λοιπόν έχει μετατραπεί σε έναν μακάβριο τουριστικό προορισμό. Κι αυτό γιατί διαθέτει μια έκταση όπου κυριαρχούν τεράστια κόκαλα προερχόμενα από μέρη του σώματος φαλαινών! Σαγόνια, κρανία, πλευρά και σπόνδυλοι στέκονται προσεκτικά τοποθετημένα σε όρθια θέση στο έδαφος, σχηματίζοντας ένα μυστηριώδες σκηνικό που προκαλεί ανατριχίλα…
Αποτελούμενος από αρκετές εκατοντάδες οστών από τα άτυχα θαλάσσια κήτη, ο Δρόμος με τα Κόκαλα Φαλαινών εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε πριν από 500 με 600 χρόνια (!) από συνεργαζόμενες ιθαγενείς φυλές. Ερευνητές και αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η τοποθεσία διαμορφώθηκε έτσι ως ένας χώρος κοινής λατρείας και τελετουργίας μύησης των φυλών. Την ερμηνεία τους ενισχύουν τα απομεινάρια ενός κατά τα φαινόμενα ιερού σημείου κοντά στο τέλος του δρόμου. Όπως και τα ανοίγματα εντός του εδάφους για την αποθήκευση κρέατος φαλαινών για τη σίτιση των ιθαγενών, όπου μάλιστα έχουν βρεθεί και απολιθωμένα κομμάτια!
Υπάρχει βεβαίως και η εκδοχή την οποία υποστηρίζουν οι ντόπιοι, πολλοί από τους οποίους κατάγονται απευθείας από τους πολιτισμούς που δημιούργησαν τον χώρο κατ’ αυτό τον τρόπο. Σύμφωνα με αυτήν, ο Δρόμος με τα Κόκαλα Φαλαινών δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μέρος όπου μπορούσαν να συγκεντρώνονται οι φαλαινοθήρες και να σφαγιάζουν ομαδικά τα θηράματά τους. Η δική τους οπτική βρίσκει σύμμαχο στο γεγονός ότι ο συγκεκριμένος δρόμος βρίσκεται δίπλα σε ένα μείζον μεταναστευτικό θαλάσσιο πέρασμα, το οποίο χρησιμοποιούν οι φάλαινες μέχρι σήμερα. Πράγμα που σίγουρα διευκόλυνε την προσέγγιση, τη θανάτωση και τη μετέπειτα συγκεντρωτική επεξεργασία των μερών των πελώριων θηλαστικών…
Η καθεμιά ερμηνεία έχει τους οπαδούς της στη μάχη της επικράτησης και κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια αποδίδει την ιστορική αλήθεια στο 100%. Το σίγουρο είναι πως ο Δρόμος με τα Κόκαλα Φαλαινών στη Σιβηρία ελκύει κάθε χρόνο όλο και περισσότερους τουρίστες από όλο τον κόσμο.
