Ο Ερυθρός Ποταμός της Ισπανίας
Τα νερά του Ρίο Τίντο, που βρέχουν σε μήκος 100 χιλιομέτρων τα νοτιοδυτικά της χώρας της Ιβηρικής Χερσονήσου, έχουν ιδιαίτερο κεραμιδί χρώμα από τα οξειδωμένα σιδηρομεταλλεύματα που βγάζει η περιοχή εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Τι ιδιαίτερο άραγε θα μπορούσε να έχει ένας ποταμός ώστε να συμπεριληφθεί στην κατηγορία των παράξενων τουριστικών αξιοθέατων; Εύλογη απορία, η οποία όμως στην περίπτωση του Ρίο Τίντο χάνει το νόημά της.
Κι αυτό γιατί ο ποταμός («Rio») που πηγάζει από την οροσειρά Σιέρα Μορένα και ρέει μέσα από την πόλη Ουέλβα -γνωστή και από την ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα-, για να χυθεί στον κόλπο του Κάντιθ στα νοτιοδυτικά της Ισπανίας, έχει ένα χρώμα κάθε άλλο παρά συνηθισμένο για νερά ποταμού. Συγκεκριμένα η καφεκόκκινη απόχρωσή τους είναι που του δίνει το όνομα «Tinto», που στα ισπανικά σημαίνει «κόκκινος».
Ολυμπιακός: Ψάχνοντας το εύκολο γκολ...
Η περιοχή κατά μήκος του Κόκκινου Ποταμού, ο οποίος διαρρέει την περιφέρεια της Ανδαλουσίας, αποτελεί για πολλούς αιώνες μια αστείρευτη πηγή χρυσού, ασημιού, χαλκού και άλλων βαρέων μετάλλων. Για την ακρίβεια, ο τόπος αυτός ισοδυναμεί με ένα πεδίο εκμετάλλευσης για σχεδόν πέντε χιλιάδες χρόνια, ενίοτε από κατοίκους, αποίκους, εταιρείες, αλλά και την κυβέρνηση της ιβηρικής χώρας.
Επιπλέον, η εξόρυξη μεγάλων ποσοτήτων σιδήρου, πέραν των προαναφερθέντων ορυκτών, καθώς έρχονται σε επαφή με την κοίτη του Ρίο Τίντο όλα αυτά τα χρόνια, έχει αποτέλεσμα τα ύδατά του να αποκτούν εξαιρετικά υψηλή οξύτητα. Παράλληλα, ο οξειδωμένος σίδηρος και διάφορα μεταλλεύματα που καταλήγουν εκεί από το έδαφος και το υπέδαφος δίνουν και τη χαρακτηριστική κεραμιδί χροιά στο νερό.
Ο Ερυθρός Ποταμός έχει μήκος 100 χιλιομέτρων, αλλά μόνο στα 50 πρώτα από αυτά διατηρεί την περίεργη όψη που περιγράψαμε προηγουμένως. Κοντά στην κωμόπολη Νιέμπλα οι χημικές διεργασίες εξασθενούν, αφού σε εκείνη την τοποθεσία τα νερά του Ρίο Τίντο συναντούν και αναμειγνύονται με διάφορες καθάριες πηγές που μειώνουν αισθητά το ορυκτό περιεχόμενό του. Μέχρι τελικής εξαλείψεώς του στο σημείο όπου εκρέει στη θάλασσα.
Δεν είναι ξεκάθαρο σε τι ποσοστό αυτή η οξύτητα του περιβάλλοντος εντός και γύρω από τον Κόκκινο Ποταμό οφείλεται στη φύση ή στις εργασίες εξόρυξης που συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Το βέβαιο είναι ότι αυτή κρατάει μακριά από τα νερά του ποταμού τον κόσμο και απεναντίας ελκύει τους επιστήμονες. Όπως επίσης ότι, μολονότι συνιστά ένα απολύτως εχθρικό περιβάλλον για την ανάπτυξη ζωής, υπάρχουν μικροοργανισμοί, όπως κάποια είδη βακτηρίων, φυκιών και ετερότροφων οργανισμών, που καταφέρνουν να επιβιώνουν στο διηνεκές.
