Το εντυπωσιακό Μπαντάμπ-Ε Σουρτ στο Ιράν
Η τοποθεσία Μπαντάμπ-Ε Σουρτ στο Ιράν έχει να παρουσιάσει στον περιηγητή ένα σπάνιο θέαμα από πολύχρωμες αναβαθμίδες τραβερτίνης με ιριδίζουσες υδάτινες αποθέσεις στις βουνοπλαγιές.
Ιριδίζουσες μικρές λίμνες συγκεντρωμένες πάνω από ένα υπόστρωμα που σχηματίζεται από κεραμιδί τραβερτίνες. Οι πολύχρωμες υδάτινες λακκούβες σκεπάζουν κάθε επίπεδο, καλύπτοντας τις αναβαθμίδες που έχουν δημιουργηθεί με φυσικές διαδικασίες και μετατρέποντάς τες σε ένα θεσπέσιο αξιοθέατο με αποχρώσεις της φωτιάς στα μάτια του τουρίστα που θα τύχει να βρεθεί εκεί.
Αυτό είναι το σκηνικό που συναντά κάποιος διερχόμενος από το βραχώδες Μπαντάμπ-Ε Σουρτ στο βόρειο Ιράν. Ένα σκηνικό μαγευτικό, που κόβει την ανάσα!
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Καταρχάς, για όσους έχουν την απορία τι είναι η τραβερτίνη, πρόκειται για έναν ασβεστόλιθο στην ουσία, που συνίσταται από ανθρακικό ασβέστιο. Είναι δηλαδή ένα ιζηματογενές πέτρωμα, το οποίο μορφοποιείται από τα στρώματα των ορυκτών κοιτασμάτων του υπεδάφους στο πέρασμα των αιώνων. Συνήθως απαντάται και εξορύσσεται σε περιβάλλον γλυκού νερού, όπου υπάρχουν ας πούμε ρέματα και θερμές πηγές.
Το Μπαντάμπ-Ε Σουρτ αποτελεί ένα σπάνιο γεωλογικό αριστούργημα στα 1.850 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, το οποίο σχηματοποιήθηκε μετά από φυσικές διεργασίες χιλιάδων ετών. Δύο μεταλλικές θερμικές πηγές ευθύνονται για αυτό. Το νερό της πρώτης είναι πολύ αλμυρό και θεωρείται ότι έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, για αυτό χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση ρευματισμών, δερματοπαθειών και ημικρανιών. Το νερό της δεύτερης έχει πορτοκαλί χρώμα με ξινή γεύση και αυτό οφείλεται στη συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων οξειδίων του σιδήρου σε αυτό.
Για μια περίοδο πολλών χιλιάδων ετών τα ύδατα αυτών των δύο πηγών ανέβλυζαν από τα έγκατα της οροσειράς και αφού ξεχύνονταν στη βουνοπλαγιά, συμπλέκονταν μεταξύ τους. Εκεί ακριβώς, αφού εξαερωνόταν το διοξείδιο του άνθρακα στην επιφάνεια του εδάφους, αυτός ο συνδυασμός οδηγούσε στην απόθεση ιζημάτων ανθρακικού σιδήρου και ανθρακικού ασβεστίου σε μορφή ζελέ. Αυτό το ιδιόμορφο υλικό όταν ψυχραινόταν λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών εξαιτίας του μεγάλου υψομέτρου, κρυστάλλωνε και έπειτα πέτρωνε. Κάπως έτσι λοιπόν δημιουργήθηκαν οι εντυπωσιακές αναβαθμίδες τραβερτίνης στην περιοχή. Η συγκεκριμένη διαδικασία εξυπακούεται ότι συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.
Με το φως του ήλιου πάνω τους οι λιμνούλες ακτινοβολούν στους κόκκινους, πορτοκαλί και κίτρινους τόνους του βραχώδους υποστρώματος. Σε συνδυασμό με τις αντανακλάσεις του ουρανού και των νεφών που προσθέτουν μπλε και γκρι ανταύγειες, δημιουργείται μια απίθανη χρωματική παλέτα που μαγνητίζει το βλέμμα και ενεργοποιεί τον φωτογραφικό φακό!
