Λοΐζος σε Νταλάρα: «Θες να πεις ότι το κλέψαμε το τραγούδι;» Όταν οι δυο τους ήρθαν στα μαχαίρια
Ένα αθέατο επεισόδιο που οδήγησε σε παρεξήγηση μεταξύ Μάνου Λοΐζου και Γιώργου Νταλάρα ανέσυρε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος
Βλέπει κανείς την «παλιοπαρέα» που άλλαξε το ελληνικό τραγούδι μετά την εποχή των μεγάλων λαϊκών τραγουδιστών και θεωρεί πως όλοι ήταν αγαπημένοι μεταξύ τους. Αυτό όμως δεν συνέβαινε ή τουλάχιστον δεν συνέβαινε πάντοτε.
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αναφέρει στο βιβλίο του «Τα τραγούδια γράφουν Ιστορία» εκδόσεις Ιανός, τα εξής:
Ολυμπιακός: Γιατί είναι καλύτερος ο φετινός Ελ Κααμπί
Το τραγούδι Παποράκι του Μπουρνόβα αρχίζει με το τετράστιχο Παποράκι του Μπουρνόβα / και καρότσα της στεριάς / πόσα τάλιρα γυρεύεις στον Περαία να με πας. Αυτό το τετράστιχο το άκουσα για πρώτη φορά, από τον στιχουργό Νίκο Μάθεση ή «Τρελάκια» (έχει γράψει το περίφημο «Έδιωξα κι εγώ μια γάτα»). Μου μίλαγε σε μια συνέντευξη που του είχα πάρει, για τη μικρασιατική καταστροφή –ήταν φαντάρι το ‘22-και, κάποια στιγμή μου τόνισε ότι αυτό το τραγούδι το έλεγαν οι Έλληνες στρατιώτες που λιποταχτούσαν. Πρόσθετε, επίσης και ένα δίστιχο: Στον Περαία έχω σπίτι και στο Πέραμα κυρά. Όλο αυτό το πράγμα μου άρεσε. Κράτησα αυτούς τους στίχους και πρόσθεσα κι εγώ άλλους έξι: Kάθε νύχτα στ’ όνειρό μου σεργιανάω / Άγιο-Νείλο, Κερατσίνι, Κοκκινιά / καπετάνιο χρόνια ξέρεις πως πονάω / μα δεν άνοιξες πανιά ή Καπετάνιο Αρβανίτη / καροτσέρη φουκαρά…(στον δίσκο τα έγραψα αυτά). Όταν το μελοποίησε ο Λοΐζος και το συνυπογράψαμε, καλέσαμε το Νταλάρα, στο σπίτι του Μάνου στο Χολαργό, να ‘ρθει να το ακούσει και να το κάνει πρόβα. Μόλις το ‘παιξε ο Λοΐζος στο πιάνο (εγώ τραγουδούσα «Παποράκι του Μπουρνόβα»), ο Νταλάρας άρχισε να τραγουδάει τους στίχους με άλλη, πολύ βαριά μελωδία, θέλοντας να μας δείξει ότι το τραγούδι αυτό το γνωρίζει (μάλλον από τον πατέρα του) από… αρχαιοτάτων χρόνων.
Ο Λοΐζος τσαντίσθηκε. Γύρισε και μου λέει «Δηλαδή ο Νταλάρας ισχυρίζεται ότι το τραγούδι αυτό το κλέψαμε;» «Ναι», του απάντησα γελώντας. Ο Νταλάρας θέλησε να διορθώσει τα πράγματα: «Δεν υπαινίχθηκα ότι το κλέψατε. Απλώς ότι υπήρχε ένα άλλο τραγούδι ,από παλιά, με άλλη μουσική». Το αποτέλεσμα, όμως, είχε κριθεί. Το τραγούδι δόθηκε στον Γιάννη Καλατζή…
Το επεισόδιο αυτό επιβεβαιώνει πως δεν έλειπαν οι παρεξηγήσεις και οι διαξιφισμοί στο σκληρό πυρήνα της μουσικής συντροφιάς που άλλαξε το πρόσωπο του ελληνικού τραγουδιού με την υψηλή εποπτεία του Μάκη Μάτσα.
Προφανώς ο Λοΐζος δεν κράτησε κακία και η συνεργασία του με τον Νταλάρα συνεχίστηκε απρόσκοπτα.
(Στοιχεία αντλήθηκαν από το dinfo.gr)
