Ρένα Κουμιώτη: Η φωνή που έφερε το «νέο κύμα»
Το κερί δεν σβήνει, η φωνή δεν χάνεται, καλό ταξίδι, Ρένα Κουμιώτη
Η λαϊκή αλλά εκλεπτυσμένη φωνή της Ρένας Κουμιώτη εξέφρασε τη νέα τάση στο ελληνικό τραγούδι, δίνοντας τη δυνατότητα σε συνθέτες όπως ο Μίμης Πλέσσας να γεφυρώσουν το χάσμα της λαϊκής μουσικής με το λεγόμενο έντεχνο τραγούδι.
Η Κουμιώτη, περισσότερο από κάθε άλλο ερμηνευτή ή ερμηνεύτρια, έγινε το «γεφύρι» για να περάσουμε απέναντι σε μια εποχή, τέλη δεκαετίας του '60, αρχές του '70 που το λαϊκό τραγούδι ως συνέχεια του ρεμπέτικου τραγουδιού είχε ολοκληρώσει τον κύκλο του και θα έπρεπε να αναζητηθεί μια νέα διαδρομή.
Το «νέο κύμα» είχε κάνει ήδη την επανάστασή του, με τις πλακιώτικες μπουάτ, τις κιθαρίστικες μελωδίες και τις απαλές φωνές. Η στιβαρή και δωρική ερμηνεία της Ρένας, ωστόσο, ήρθε να θυμίσει σε όλους ότι το λαϊκό τραγούδι δεν θα έμενε πια μια γλυκιά ανάμνηση.
Ήταν μοναδικός ο τρόπος που η Κουμιώτη ερμήνευσε τραγούδια όπως το «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες», «Πρώτη φορά», «Αγαπιόμασταν», «Δώσε μου το στόμα σου». Είχε μια επιτηδευμένη αδεξιότητα αυτή η φωνή, που παρέπεμπε στις κινηματογραφικές ερμηνείες των ηθοποιών αλλά κι ένα ανεπαίσθητο σπαραγμό, δείγμα ίσως μιας ισορροπημένης ψυχής.
Η φωνή της Κουμιώτη εξέφρασε μοναδικά τη δική μας νιότη κι εκεί θα συνεχίσει να υπάρχει, τώρα που η σεμνή σκιά της σβήνει από τον μικρό μεγάλο μας κόσμο.
