Ο καλύτερος Έλληνας τραγουδιστής στα πρίμα

Πολλοί τραγουδιστές σφράγισαν με την φωνή τους το ελληνικό τραγούδι στον εικοστό αιώνα. Από τους μεγάλους αμανετζήδες του Σμυρνέικου μέχρι τον Καζαντζίδη και τον Μπιθικώτση. Ανάμεσά τους όμως υπάρχει ένας που οι ψηλές του νότες θύμιζαν Ενρίκο Καρούζο και θεωρείται ο πιο στιβαρός λαίκός τενόρος του 20ου αιώνα.

Ο Ζαμπέτας είχε πει για αυτόν, και είχε δίκιο, ότι η γλυκιά φωνή του παρέπεμπε στην ατμόαφαιρα της αγοράς και στη μαγεία των παιδικών αναμνήσεων από τους μανάβηδες που μεγαλοφώναζαν την πραμάτειά τους.

Η φωνή αυτού του ανθρώπου είχε από τη φύση της αυτό που ζητούν όλοι οι δάσκαλοι της φωνητικής. Κατάφερνε να διατηρεί τον όγκο της στις πιο ψηλές και απαιτητικές νότες και όχι μόνο, αλλά συχνά ηχούσε ακόμα πιο ογκώδης και στιβαρή εκεί ψηλά.

Είναι αυτός για τον οποίο ο Μπιθικώτσης είχε πει πως είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας τργουδιστής του εικοστού αιώνα, ο Στράτος Παγιουμτζής. Περαιωτάκι και Ολυμπιακός, ο Στράτος Παγιουμτζής μεσουράνησε στα χρόνια του ρεμπέτικου αφήνοντας πίσω του καταπληκτικές εκτελέσεις τραγουδιών του Τσιτσάνη και του Βαμβακάρη που ποτέ δεν ξεπεράστηκαν. Μέλος αρχικά της περίφημης κομπανίας «Η Τετράς του Πειραιά» συνέχισε σόλο καριέρα και έγινε το αγαπημένο παιδί των στούντιο στη δεκαετία του '30 και του '40. Στα χρόνια του '50 έπεσε στην αφάνεια από όπου τον έβγαλε ο Γιώργος Ζαμπέτας.

Ο Στράτος Παγιουμτζής «έφυγε» πάνω στο πάλκο για το μεγάλο ταξίδι στην αθανασία. Έτσι όπως θα άρεσε σε αυτόν τον θεϊκό τραγουδιστή.